بهترین کلینیک زیبایی، متخصصان و پزشکان برای یک لمس شفابخش
الهیه، خ شبدیز
تهران
تماس با ما
09370142337
ساعات کاری
شنبه-چهارشنبه 14 الی 21

Category: خدمات

۱۴۰۰/۰۹/۱۸ توسط admin 4 نظر

انواع بینی ، جراحی زیبایی بینی و انواع عمل بینی

جراحی زیبایی بینی یا عمل بینی

در چند دهه‌ی اخیر عمل بینی به یکی از پرطرفدارترین عمل های جراحی تبدیل شده است. جوانان و علی الخصوص بانوان، علاقه ی بیشتری نسبت به این عمل زیبایی نشان می دهند.

برای رسیدن به نتیجه ی ایده آل، باید با انواع مدل بینی آشنا باشید. در این مقاله به بررسی انواع مدل بینی برای عمل می پردازیم.

مدل بینی گوشتی

  • غضروف قسمت جلوی بینی بزرگ و پهن است.
  • در زیر پوست بافت همبند به میزان زیادی وجود دارد.
  • در ناحیه پایینی کناری بینی، غضروف های قطور و بزرگی قرار گرفته است.
  • ارتجاعی بودن بافت ضعیف غضروفی
  • پوست نوک بینی چرب و ضخیم است.
  • جزئیات غضروفی و استخوانی قابل رویت نیست.

این نوع بینی یکی از سخت ترین جراحی های رینوپلاستی را به دنبال دارد. ضخامت و چربی پوست در بینی گوشتی بیشتر از سایر انواع بینی است.

اصطلاحا گفته می شود در این حالت استخوان غضروف بینی مغلوب و پوست بینی قالب است. این ویژگی بینی گوشتی، کار را برای جراح سخت خواهد کرد.

چرا که ضخامت پوست و کمبود بانک غضروفی و بافت استخوانی، مانع از تبعیت پوست از فرم استخوانی غضروفی می‌شود.

مدل بینی زینی شکل

در بینی زینی شکل، سپتوم استخوانی، یا غضروفی و یا هردوی آن ها به صورت نزدیکتر بوده و پایین تر از خط نیم رخ طبیعی قرار می‌گیرد. این مدل بینی، یکی از شایع‌ترین دفورمیتی‌های بینی می‌باشد.

از جمله عوامل موثر در ایجاد این نوع دفورمیتی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • درگیری سپتوم استخوانی ناشی از وارد شدن ضربه به مرکز صورت
  • درگیری سپتوم غضروفی و برداشتن بیش از حد آن طی عمل سیتوپلاستی
  • بیماری‌هایی نظیر جزام، سالک و سیفلیس
  • مصرف کوکایین و …
    لازم به ذکر است عوامل دیگری از جمله نژاد و یا فرم مادرزادی بینی نیز می‌تواند در این دسته‌بندی قرار گیرد.

 

مدل بینی با انحراف داخلی

بینی پیچ خورده یعنی بینی حول محور طولی خود پیچیده است. این نوع بینی عموما بر اثر صدمات تروماتیک همچون شکستگی استخوانی و صدمه غضروفی در دوران کودکی و رشد ایجاد می شود.

انحراف شدید بینی یکی از اصلی‌ترین مشکلات اساسی این مدل بینی است که پیش از هر اقدامی باید اصلاح شود.

بینی پیچ خورده، مجموعه‌ای غضروفی_استخوانی است که همه قسمت ها را درگیر می کند. دلیل اصلی اهمیت اصلاح این انحراف این است که تمامی نواقص خارجی بینی به طور مستقیم با تیغه‌ی بینی در ارتباط است.

امکان بروز عوارض و نیاز به جراحی مجدد در بینی پیچ خورده بیش از سایر موارد است.

مدل بینی استخوانی

در مدل بینی استخوانی، پوست بینی نازک، بافت استخوانی محکم و بانک غضروفی کافی می‌باشد. در تیغه ی بینی افراد با این مدل بینی اغلب قوز خفیفی دیده می شود.

دلیل اقدام به عمل جراحی در این گونه افراد، برداشتن قوز بینی و ایجاد فرم زیباتر می باشد.

البته درمان عارضه‌هایی همچون انحراف تیغه‌ی بینی، بزرگ شدن شاخک‌های بینی، پولیپ بینی، شکستگی بینی و … می‌تواند از جمله دلایل افراد برای انجام عمل رینوپلاستی باشد.

 

انواع جراحی زیبایی بینی

جراحی زیبایی بینی براساس نوع بینی و مشکلات بینی انواع متفاوتی دارد که تعدادی از آن ها شامل موارد زیر می باشند:

  • جراحی نوک بینی
  • جراحی پولیپ بینی
  • عمل بینی قوزدار
  • عمل بینی گوشتی
  • جراحی انحراف بینی
  • عمل بینی استخوانی
  • عمل شکستگی بینی
    که در ادامه به توضیح آن ها می پردازیم.

عمل نوک بینی

افرادی که عمل بینی در مشهد انجام می دهند، اهداف متفاوتی از انجام عمل بینی دارند که از مهم ترین و شایع ترین آن ها، اصلاح نوک بینی می باشد.

عمل نوک بینی در داخل بینی صورت می گیرد و جراح به سادگی می ‎تواند از داخل بینی تغییرات لازم را بر روی استخوان و غضروف بینی انجام دهد.

جهت اینکه در جراحی نوک بینی، نوک بینی را اصلاح نمایند، غضروف‎ هایی قوی به غضروف ‎های نوک بینی پیوند می ‎دهند تا نوک بینی استحکام پیدا کند و سبب زیباتر شدن آن شود.

عمل پولیپ بینی

عمل پولیپ بینی پس از تشخیص نهایی پزشکان صورت می گیرد و در آن معمولا نیازی به ایجاد برش بر روی پوست بینی نمی باشد. جراح با وارد نمودن دستگاه آندوسکوپی در بینی جراحی را شروع می نماید.

با این کار جراح به راحتی مسیر کار خود را متوجه می شود و متوجه می شود که در هر مرحله باید چه کاری را انجام دهد.

جراح باید در نهایت با شستشوی صحیح و اصولی سینوس ها از بروز مشکل دوباره جلوگیری نماید و مواد اضافی که در بینی وجود دارد را خارج کند. این کار سبب می شود تا مشکلات بیمار به طور کامل برطرف شود.

عمل بینی قوزدار

قوز بینی به برآمدگی روی بینی که بر روی ظاهر بینی نیز اثر می گذارد گفته می شود. قوز بینی از نظر اندازه می تواند بسیار متنوع باشد.

وجود برآمدگی سبب استخوانی و عقابی به نظر آمدن بینی در چهره اکثر افراد و عدم تناسب بینی با اجزای دیگر صورت می شود.

این مشکل سبب بر هم زدن زیبایی بینی می شود و از عواملی است که نگاه مخاطب را به خود جلب می نماید و سبب کاهش اعتماد به نفس فرد می شود که در این صورت فردی که دچار برآمدگی بر روی بینی خود می باشد.

در نهایت ناچار می شود جهت اینکه تعادل را در زیبایی بینی و صورت خود ایجاد کند و بینی خود را با سایر اجزای صورت متناسب کند اقدام به جراحی بینی قوزدار نماید.

عمل بینی گوشتی

در عمل بینی‌های گوشتی مهم ترین کار کاهش بافت از یک قسمت و افزودن بافت به قسمت دیگر می‌باشد. بافت افزودنی اغلب از غضروف تیغه‌ی بینی برداشته می‌شود.

در موارد خاص که به بینی آسیب وارد شده باشد و تیغه‌ی بینی غضروف نداشته باشد؛ از غضروف گوش، بدون اینکه به ظاهر گوش صدمه‌ای وارد شود استفاده می‌نمایند.

به این ترتیب آنچه که از غضروف بینی برداشته می‌شود و یا به آن اضافه می‌گردد سبب جمع تر شدن نوک بینی، تقویت پایه بینی، زیبایی و دوام عمل جراحی بینی می‌گردد.

عمل انحراف بینی

سپتوپلاستی یا همان عمل انحراف بینی بدون عمل زیبایی، نوعی جراحی است که در آن به صورت ویژه و تخصصی تنها بر درمان این اختلال تمرکز می‌شود.

در واقع پزشکان می‌خواهند با استفاده از این روش تنها تنفس فرد را بهبود ببخشند و مشکلی که بیمار از آن رنج می‌برد را برطرف کنند. پزشک جراح در ظاهر بینی این روش نمی‌تواند تغییرات زیادی ایجاد نماید، اما ایجاد تغییرات نامحسوس به وفور دیده می‌شود.

در نظر داشته باشید که هدف از جراحی انحراف بینی زیبایی بینی نیست بلکه بهبود بخشیدن تنفس و مواردی از این دست می‌باشد.

عمل بینی استخوانی

فردی که دارای بینی استخوانی می‌باشد می تواند هر یک از فرم‌های بینی را انتخاب نماید چرا که استخوان‌ها و غضروف‌های بینی‌اش محکم بوده و ضخامت پوست آن کم می‌باشد، در نتیجه فرم دادن به این نوع بینی به راحتی قابل انجام می‌باشد.

مواردی که بیماران برای جراحی بینی استخوانی مراجعه می‌کنند شامل:

  • از بین بردن برآمدگی (قوز) روی بینی
  • رفع کجی و انحراف بینی
  • از بین بردن افتادگی نوک بینی
  • رفع بزرگی نوک بینی
  • از بین بردن بزرگی سوراخ بینی

فرد دارای بینی استخوانی می‌تواند با توجه به فاکتورهای زیر بهترین فرم بینی را برای خود انتخاب نماید:

  • جنسیت
    معیارهای زیبایی در خانم‌ها و آقایان با یکدیگر متفاوت می‌باشد، به گونه‌ای که هرچه اجزای صورت خانوم‌ها ظریف‌تر باشد زیباتر بوده و جذابیت آقایان به استخوانی و عضلانی بودن صورت شان بستگی دارد. به همین علت جراحی بینی فانتزی برای آقایان مناسب نمی باشد چرا که از جذابیت آن ها کم می‌کند.
  • سلیقه افراد
    به علت این که در نهایت بیماران باید از نتیجه عمل خود رضایت داشته باشند، سلیقه افراد به عنوان یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب بهترین فرم بینی در عمل بینی استخوانی به کار می‌رود.

عمل شکستگی بینی

باید گفت یک سوم اسکلت بینی از استخوان و دو سوم آن از غضروف تشکیل شده است.

میزان شکستگی بینی به شدت ضربه وارد شده به بینی بستگی دارد، در برخی موارد شدت ضربه به حدی شدید می باشد که سبب جا به جا شدن استخوان و غضروف شده و علاوه بر زیبایی ممکن است باعث ایجاد مشکل در عملکرد تنفسی فرد نیز شود.

افرادی که دچار شکستگی بینی شده اند تا یک ماه می توانند جهت رفع شکستگی و جا انداختن شکستگی ایجاد شده بر روی بینی به جراح بینی مراجعه کنند و پس از گذشت این مدت بر روی بینی فرد باید عمل بینی شکسته صورت گیرد.

انواع مدل عمل زیبایی بینی

عمل زیبایی بینی باید طوری انجام شود که بینی عمل شده با سایر اجزای صورت متناسب بوده و در نگاه اول ظاهر مصنوعی و غیر طبیعی را در چشم بیننده تداعی نکند.

اکثر مراجعین خواهان مدل بینی طبیعی یا نیمه فانتزی هستند که در زیر توضیح داده می‌شود.

1- عمل بینی طبیعی:

اکثریت آقایان و نیز بسیاری از خانم ها این مدل بینی را می‌پسندند.

منظور از بینی طبیعی این است که اشکالات ظاهری بینی مانند قوز بینی، افتادگی نوک بینی، انحراف ظاهری، پهنای نوک بینی به نحوی وضع شوند که بینی در عین حال که زیبا تر و شکیل تر می‌شود، ظاهری به اصطلاح “عملی” و “مصنوعی” پیدا نکند.

به عبارت دیگر اگر شخصی بعد از عمل بینی شخص را ببیند متوجه عمل جراحی زیبایی در وی نخواهد شد.

البته طبیعی بودن به معنای باقی ماندن مقداری از اشکالات اولیه و بزرگی بینی نیست بلکه به معنی تناسب کامل بینی با سایر اجزای صورت و باقی نماندن عوارض ظاهری جراحی مانند جای بخیه، فرو رفتگی زیاد در ناحیه پشت و پره های بینی و کوچک تر از حد شدن سوراخ های بینی می‌باشد.

بینی‌های طبیعی علاوه بر حفظ تناسب اجزای صورت عموما از عملکرد بهتری برخوردار هستند و سلامتی شخص بعد از عمل جراحی حفظ خواهد شد.

2-عمل بینی نیمه فانتزی

تقریبا نیمی از خانم های متقاضی عمل زیبایی بینی خواهان بینی نیمه فانتزی هستند.

منظور از بینی نیمه فانتزی مدلی است که ضمن حفظ تناسب سایز و شکل بینی با سایر اجزای صورت نوک بینی کمی از حالت طبیعی سربالاتر و قوس پشت بینی نیز کمی بیشتر باشد.

در این مدل پهنای بینی از روبرو و سایز سوراخ‌ها نیز کمی از حالت طبیعی باریکتر خواهد بود.
در این مدل نیز بینی ظاهر غیر طبیعی و “عملی” ندارد نوک بینی بیش از حد بالا نرفته و ظاهر به اصطلاح “خوکی” پیدا نمی‌شود و همچنین قوس پشت بینی به حالت “سرسره‌ای” تبدیل نمی‌شود.

مدل نیمه فانتزی هر چند مقداری کوچکتر و ظریف تر از مدل طبیعی است اما باید به خاطر داشت که عملکرد تنفسی بینی ممکن است به اندازه مدل طبیعی، کاملا مطلوب نباشد.

 

3- مدل‌های غیر طبیعی بینی:

برخی از متقاضیان عمل زیبایی بینی خواهان مدل های غیر طبیعی بینی هستند. از مشخصات این مدل ها بالا رفتن زیاد نوک بینی، قوس بیش از اندازه در پشت بینی فرو رفتگی زیاد ناحیه پره های بینی و کوچک شدن زیاد سایز بینی است.

نتیجه این عمل ها این است که بعد از عمل در نگاه اول ظاهر غیر طبیعی و به اصطلاح “عملی” بینی مشهود و نمایان است.

این موضوع شاید در کوتاه مدت و به خصوص در سنین کمتر برای برخی مطلوب باشد ولی در دراز مدت موجب نارضایتی و گاهی انگشت نما شدن شخص شده و بعد از چند سال این افراد به دنبال عمل ترمیم و اصلاح شکل “غیر طبیعی” بینی خود خواهند بود.

به علاوه اکثر این افراد دچار مشکل تنفسی و بویایی خواهند شد که عوارض ناشی از این عمل “غیر اصولی” را مضاعف خواهد کرد.

انواع عمل بینی

عمل بینی شامل هر نوع جراحی انجام شده در داخل و یا خارج بینی است که با توجه به نیاز فرد معمولاً برای بهبود تنفس، زیبایی و یا جراحات بینی (شکستگی، ضرب دیدگی و …) انجام می‌پذیرد. هدف از نگارش این مقاله آشنایی با انواع روش‌های مختلف عمل بینی می‌باشد.

بسیاری از افراد تمایل دارند تا با عمل بینی، چهره خود را زیباتر کنند اما مشکلات و دغدغه‌های بسیاری وجود دارد که آن‌ها را منصرف می‌کند:

سختی‌های دوران بهبودی پس از جراحی بینی، انتخاب جراح ماهر و قابل اعتماد، تشخیص اینکه چه روشی برای جراحی آن‌ها مناسب‌تر است، اطمینان از اینکه پس از عمل جراحی به فرم مناسب خواهند رسید و … .

در گام نخست پیشنهاد می‌شود مقاله بهترین متخصص جراح بینی را بخوانید تا برای انتخاب یک متخصص جراح بینی، راهنمای شما باشد.

سپس باید اشاره شود که ایجاد بهترین تغییر با عمل بینی، جدا از مهارت و توانمندی جراح، به عوامل مختلف دیگری نیز بستگی دارد، از جمله:

  • جنس پوست و میزان انعطاف‌پذیری آن
  • گوشتی یا استخوانی بودن بینی
  • وجود مشکلات ساختاری مانند انحراف در تیغه بینی یا عدم تقارن در سوراخ‌ها
  • میزان توازن و تناسب بینی با دیگر اجزای صورت
  • تصور ذهنی شخص از چهره خود و انتظار او از تاثیر جراحی بینی بر زیبایی صورت

با وجود همه این موارد، پزشک فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی پس از معاینه و بررسی کامل بینی و دیگر عناصر صورت، مشاوره و صحبت با فرد و همچنین انجام یک سری از آزمایش‌ها و اندازه‌گیری‌ها، می‌تواند مشخص کند که فرد به چه نوع عمل بینی و چه میزان تغییر نیاز دارد. سپس بهترین روش جراحی بینی که برای فرد مناسب باشد، انتخاب می‌شود.

به‌طور کلی هدف از انجام عمل بینی، اصلاح اندازه و فرم بینی با توجه به دیگر عناصر صورت است.

همچنین رفع ایرادهای بینی و حفظ نکات مثبت آن، می‌تواند یک عمل جراحی بینی موفق و با کمترین درد و سختی را در پی داشته باشد.

همچنین توجه به راه عبور هوا و رعایت اصول جراحی که در تنفس شما اشکالی ایجاد نکند و یا حتی مشکلات تنفسی شما را رفع کند، یکی دیگر از اهداف عمل بینی است.

باید توجه داشت که رسیدن به یک فرم و اندازه استاندارد، بر اساس معیارهای زیبایی‌شناسی انجام می‌شود.

یعنی جراح شما تلاش می‌کند تا اندازه نهایی بینی شما و زوایای آن را با دیگر اجزای صورت و فاصله‌های موجود هماهنگ کند. معیارهای زیبایی‌شناسی، بینی و چهره شما را در چشم عموم زیباتر جلوه خواهد داد.

عمل بینی باز

در این روش برای تغییر شکل ظاهری بینی (جراحی زیبایی بینی) از عمل جراحی رینوپلاستی (Rhinoplasty) که یک عملیات برای تغییر شکل یا اندازه بینی و یا برای مشکلات تنفسی مانند پولیپ، سینوس و … می‌باشد، استفاده می‌گردد.

این عمل توسط متخصصین گوش و حلق و بینی انجام می‌شود.

در این روش با برش بسیار کوچکی در ناحیه کولوملا دو سوراخ بینی را از هم جدا می‌سازند و می‌توان تمام پوست بینی را از قسمت غضروف و استخوان بالاتر کشید و تمام آنچه را که در درون بینی وجود دارد، دید. این تکنیک رینوپلاستی باز یا رینوپلاستی خارجی نامیده می‌شود.

 

عمل بینی بسته

روش رینوپلاستی بسته:

روش اولیه عمل بینی بوده و مدت‌هاست که بسیاری از جراحان پلاستیک بینی از آن استفاده می‌کنند. در این روش برش پوستی روی کلوملا (دیواره بین دو سوراخ بینی) ایجاد نمی شود.

تمام برش‌ها از داخل بینی داده می‌شود. مزیت این روش عدم وجود برش پوستی است و عیب آن هم عدم وجود دید مستقیم جراح به ساختار داخلی بینی است.

تفاوت عمل بینی باز و بسته

رینوپلاستی “باز” برای بهبود تنفس بیمار، ترمیم شکل ظاهری و یا زیبایی بینی انجام می‌شود، در حالی که رینوپلاستی “بسته” عمدتاً برای بهبود قوز بینی می‌باشد و مشروط بر این است که پولیپ، افتادگی بینی و یا کجی استخوان بینی در بیمار وجود نداشته باشد.

در جراحی “بسته” بینی پوست کولوملا برداشته نمی‌شود. در صورت آسیب شدید یا هنگامی که محل درمان در حفره بینی قرار دارد، ممکن است رینوپلاستی باز انجام پذیرد.

به صورت مطلق نمی‌توان تعیین کرد که کدام روش نسبت به آن یکی برتری دارد.

در روش “باز” عمل بینی، جراح دسترسی بیشتری به منظور برطرف کردن مشکل داخلی بینی بیمار دارد و تغییرات چشم‌گیرتری بر روی بینی ایجاد می‌کند.

همچنین در این روش جراح تسلط بیشتری بر روی ساختمان استخوان بینی، مخصوصاً قسمت نوک بینی دارد. لازم به ذکر است که در این روش بخیه‌ها مشاهده خواهند شد.

جراحی “بسته” بینی را در صورتی جراحان انجام می‌دهند که بینی بیمار مشکل چندانی، به خصوص در نوک بینی، نداشته باشد.
در جراحی “باز” بینی، التهاب و کبودی پوست بیشتر است زیرا پوست به طور کامل از بینی جدا می‌شود.

در جراحی “بسته” بینی برشی روی پوست ایجاد نمی‌شود. برش ایجاد شده در پره‌های بینی هیچ‌گونه ارتباطی به روش جراحی بینی “باز” یا جراحی “بسته” بینی ندارد و این برش به منظور قرینه سازی سوراخ‌های بینی انجام می‌پذیرد.

در جراحی “باز” بینی، جراح در بیشتر موارد درصد خطای کمتری در قرینه سازی سوراخ‌های بینی دارد.
در جراحی “بسته” بینی ممکن است سوراخ‌های بینی قرینه نباشد و اندازه کوچکی نسبت به ظاهر بینی و چهره بیمار پیدا کند.

در جراحی “باز” بینی جراح می‌تواند به طور مستقیم غضروف بینی را مشاهده کند و تغییر شکل بینی را با کنترل و دقت بیشتری انجام دهد؛ به طور مثال بیمارانی که تیغه بینی (سپتوم) S شکل دارند اغلب با عمل بینی “باز” بهتر جواب می‌گیرند.

در جراحی “بسته” بینی زمان جراحی 15 الی 30 دقیقه است که بسته به تجربه و مهارت جراح مربوطه ممکن است متغیر باشد.
در جراحی “باز” بینی زمان جراحی عمدتاً بین 1 تا 2 ساعت است.
در جراحی “بسته” بینی مدت زمان بهبود 1 الی 2 روز است.
در جراحی “باز” بینی مدت زمان بهبود 1 هفته الی 10 روز می‌باشد.

در جراحی”بسته” بینی عمدتاً از بیهوشی موضعی استفاده می‌گردد.

در این روش بیمار در بیشتر مواقع هم صدای لوازم جراحی را می‌شنود و هم فعالیت‌های انجام شده بر روی بینی را مشاهده می‌کند، در نتیجه فشار عصبی و استرس بیش از اندازه‌ای را متحمل می‌شود و ممکن است بعد از عمل دچار اختلالات روانی شود. همچنین پس از از بین رفتن بی‌حسی موضعی، بیمار عمدتا احساس درد در ناحیه بینی دارد.
بی حس کننده موضعی «Local anesthesia»: داروهایی لیدوکائینی هستند که به صورت موقت از حس درد جلوگیری می‌کنند. معمولاً این داروها بر روی عصب تزریق می‌شوند و تاثیر مستقیم آن‌ها بر روی عصب به خوبی می‌تواند فلج عضلانی ایجاد کند.

در جراحی “باز” بینی عمدتاً از بیهوشی کامل استفاده می‌شود. در این روش بیمار بعد از جراحی بینی چیزی به خاطر نمی‌آورد و دردی احساس نمی‌کند.
بیهوشی در پزشکی حالت القاء شده‌ای است که در آن، فرد به ‌صورت غیرارادی کنترلی بر قسمتی از جسم یا تمام جسم و محیط فیزیکی خود ندارد که می‌تواند موجب بی‌دردی و حتی فراموشی شود.

این روند موجب تضعیف یا سرکوب برگشت‌پذیر دستگاه عصبی مرکزی شده که باعث از بین رفتن احساس و واکنش به محرک‌های بیرونی می‌شود.

فراموشی و از بین رفتن هوشیاری دو جنبه‌ی مهم حالت بیهوشی هستند. در این حالت فرد توانایی نگه داشتن آگاهی نسبت به خود و محیط اطراف خود را از دست می‌دهد. بیهوشی ممکن است کامل بوده یا به صورت نسبی اتفاق بیافتاد.

با توجه به پرسشنامه‌هایی که محققان در رابطه با رضایت سنجی افراد مختلف جامعه در دنیا از عمل “باز” و “بسته” بینی انجام داده‌اند؛ اکثر مردم دنیا از عمل بینی “باز” رضایت بیشتری داشته‌اند. دلیل آن را متخصصین عمل بینی به شرح ذیل عنوان می‌کنند:

پل بینی (dorsum یا عقب بینی)

جراح، استخوان و غضروفی را که در پل بینی و یا عقب بینی باعث قوس بینی می‌شود، حذف می‌کند، در نتیجه می‌تواند استخوان بینی را به هم نزدیک کند و منجر به کوچک‌تر شدن پهنای بینی شود.

نوک بینی

جراح هنگامی که نوک بینی را عمل می‌کند، تا حدودی غضروف پشت بینی را حذف می‌کند، برای دید بهتر استخوان نوک بینی کولوملا را برش می‌دهد، در نتیجه نوک بینی کوچک‌تر می‌شود.

طول بینی

یک جراح می‌تواند ساختار مرکزی بینی را که به عنوان سپتوم شناخته می‌شود تنظیم کند و آن را کاهش دهد. تنظیم غضروف‌های نوک بینی و کاهش آن‌ها به کاهش طول بینی کمک می‌کند.

عرض بینی

با شکستن و تغییر موقعیت استخوان سمت بینی، جراح می‌تواند عرض بینی را نیز کاهش دهد و سبب شود بینی باریک‌تر به نظر بیاید.

رینوپلاستی اضافه

جراحان می‌توانند غضروف اضافه شده‌ای به اصطلاح ایمپلنت سیلیکون برای قوس نوک بینی استفاده کنند، این نوع عملیات معمولاً برای ساخت پل یا نوک “صاف” بینی و برای جراحی‌های عروسکی بینی استفاده می‌شود.

البته متخصصین عمل بینی بنا به درخواست و تصمیم گیری بیمار قطعاً عمل خواهند کرد و به تصمیم نوع عمل انتخابی بیمار احترام خواهند گذاشت.

 

مزایای انجام جراحی بینی به روش باز

  • با توجه به اینکه در این روش، جراح بینی دید مستقیم بر روی ساختمان بینی دارد لذا احتمال ایجاد ناقرینگی کمتر خواهد بود.
  • در عمل بینی به روش باز، گذاشتن گرفت یا پروتزهای غضروفی و استخوانی راحت تر می‌باشد.
  • جراحی بینی ترمیمی یا ثانویه با روش باز انجام می‌گیرد.
  • نتیجه حاصل از روش باز در بینی‌های بد فرم رضایت بخش تر است.
  • فضای کار در این روش مناسب تر بوده و جراح بینی قدرت مانور بیشتری خواهد داشت.
  • در بینی‌های کج و دارای پیچ خوردگی، روش باز در اولویت می‌باشد.

مزایای انجام جراحی بینی به روش بسته

در این روش ازجراحی بینی، عمل بینی به مدت 15 دقیقه سریع تر انجام می‌شود.
برشی بر روی کلوملا ایجاد نمی‌گردد.
ورم نوک بینی در این روش کمتر بوده و بدیهی است که سریع تر نیز رفع می‌گردد.

آیا عمل بینی با لیزر امکان پذیر است؟

شاید شما هم در رابطه با انجام جراحی زیبایی بینی به وسلیه لیزر مطالبی را مطالعه کرده باشید.

اما باید بگوییم بسیاری از جراحانی که ادعای انجام جراحی بینی با لیزر را دارند تنها به فکر منافع خود و جذب بیمار هستند و این مساله ناشی از یک سری تبلیغات غلط در فضای مجازی و…. در اذهان عمومی گسترش پیدا کرده است.

بنابراین در پاسخ این سوال باید گفت خیر. امکان انجام جراحی بینی با لیزر وجود ندارد.

در واقع یکی از کاربردهای اصلی لیزر در جراحی بینی، استفاده از آن فقط هنگام ایجاد برش بر روی پوست بینی می‌باشد و به کار گرفتن لیزر در جراحی بینی هیچ تفاوتی در نتیجه جراحی بینی ایجاد نخواهد کرد.

هیچ گاه نمی توان به واسطه لیزر استخوان بینی را برش زد و یا با استفاده از لیزر اقدام به اصلاح و فرم دهی به غضروف‌ها انجام پذیرد.

۱۴۰۰/۰۹/۱۴ توسط admin 0 نظر

پروتز گونه چیست، انواع پروتز و جنس های پروتز گونه

پروتز گونه

استخوان‌های گونه بزرگ و قوی از دیرباز نشانه زیبایی بوده‌اند. وقتی که استخوان‌های گونه فرد مشخص و تفکیک شده نیست، صورت او نامتناسب بوده و حالت داینامیک خود را از دست می‌دهد.

با افزایش سن، بافت‌های روی استخوان گونه شل می‌شوند و باعث می‌شوند که گونه‌ها تخت‌تر و نامشخص‌تر به نظر برسند.

شکل صورت شما و تعادل بین اجزای آن به اسکلت صورت و بافت نرم روی آن بستگی دارد. فقدان تناسب زیبایی د ر اجزای صورت به رشد ناکافی بافت‌ها نسبت داده شده که می‌تواند با کاشت پروتزهای صورت اصلاح شود.

پروتز گونه می‌توانند به تنهایی انجام شود اما غالباً این عمل همراه با عمل‌های زیبایی دیگر انجام می‌شود تا هارمونی جامع صورت حاصل شود. عمل جراحی برجسته‌سازی گونه غالباً همراه با عمل زیبایی پلک، لیفت قسمت پایین صورت و لیفت قسمت میانی صورت و لیفت گردن انجام می‌شود.

انواع پروتز گونه

سه شکل عمومی پروتز گونه وجود دارد:
زیر گونه: در این روش، به شکلی طراحی می‌شود که حداکثر برجسته‌سازی را در قسمت‌های فرورفته گونه در کنار بینی و زیر چشم ایجاد کند.
کنار گونه: در این روش جراحی پزشکی، ناحیه استخوان گونه بیمار برجسته شده و پرتر به نظر می‌رسد.
زیر گونه ترکیبی: در این روش همه قسمت میانی صورت به وسیله کاشت پروتزهای کناری و پروتز زیر گونه برجسته می‌شود.

جنس پروتز گونه

بعضی از پروتزها مثل پروتزهای ساخته شده از جنس سیلیکون را می توان بعدها جدا کرد. پروتزهای دیگر با بافت طبیعی استخوان ادغام می شوند و بخشی از ساختار گونه را تشکیل می دهند.

بهترین روش برای پروتز گونه استفاده از توع سیلیکونی آن است. سیلیکون برای چندین دهه در بدن و در دستگاه های جراحی و پزشکی متعدد مورد استفاده قرار گرفته اند.

وقتی سیلیکون روی استخوان قرار گیرد، مثل استخوان به نظر می رسد. یکی از بزرگترین مزایای استفاده از پروتز گونه سیلیکونی این است که این نوع پروتز نرم است و با آناتومی اندام های زیرین به خوبی سازگار می شود و هیچ گاه احساس نمی کنید لبه تیزی دارد.

شاید بزرگترین مزیت استفاده از پروتزهای گونه سیلیکونی این باشد که در صورت نیاز به تعویض یا جدا کردن ، به راحتی می توان این کارها را در این نوع پروتز گونه انجام دهد.

بعضی از پروتزها از جنس پلی اتیلن متخلخل هستند و در صورتی که نیاز به جدا کردن یا تعویض این نوع پروتزها باشد، به مشکلات بزرگی خواهید خورد.
یکی از مشکلات دیگر پروتزهای سفت این است که آنها با بافت بوجود آورنده به خوبی سازگار نمی شوند و احتمال بوجود آمدن برآمدگی زیاد است.

افزایش حجم گونه ها

هدف از افزایش حجم گونه ها؛ برجسته کردن، لیفت و بالا کشیدن محل گونه ها می باشد. برخی از افراد بر اثر افزایش سن دچار افتادگی و یا کاهش حجم گونه ها می شوند.
اما برخی دیگر هرگز از میزان برجستگی گونه های خود راضی نبوده و از یک دست بودن صورت خود اظهار ناراحتی می کنند.

روش هایی برای افزایش حجم گونه ها

انتقال یا پیوند چربی (این چربی از بافت بدن خود بیمار تهیه می شود) به ناحیه مورد نظر و یا استفاده از ایمپلنت ها از جمله روش هایی برای افزایش حجم گونه ها می باشند. تزریق فیلر نیز روشی غیر جراحی برای دست یافتن به گونه های برجسته تر است.

آیا شما کاندید مناسبی برای پروتز گونه هستید؟

اگر گونه های شما بصورت طبیعی برجستگی را ندارد، یا اگر حجم گونه های خود را در اثر افزایش سن از دست داده اید، کاندید مناسبی برای جراحی پروتز گونه به حساب می آیید.

ممکن است شما قبلا جهت افزایش برجستگی گونه های خود از روش های موقتی (تزریق ژل یا چربی) استفاده کرده، و اکنون برای رسیدن به این هدف در جستجوی روشی دائمی باشید. همانند سایر اعمال جراحی زیبایی، سلامت کامل جسمی و ذهنی ضروری است.

جراحی پروتز گونه میتواند به تنهایی یا در همراهی با سایر جراحی های زیبایی صورت انجام شود. بیهوشی ارجح برای جراحی پروتز گونه بیهوشی عمومی است.

پروتزهای متنوعی از نظر شکل، اندازه و جنس وجود دارد که بر اساس آناتومی صورت شما و تغییرات مورد نظر انتخاب میشود. پروتزها از طریق برش کوچکی که معمولا در دهان داده میشود در روی استخوان گونه قرار داده شده و ثابت میگردد.

در مواردی که جراحی پروتز گونه در همراهی با جراحی زیبایی پلک پایین انجام میشود، میتوان پروتز را از طریق برش پوستی کوچکی که به منظور جراحی پلک داده شده است در محل مورد نظر قرار داد.

جراحی در عرض حدود یک ساعت به پایان میرسد. در پایان عمل در اطراف گونه چسب ضد حساسیت زده میشود. این چسب پس از یک هفته برداشته شده و نیاز به تعویض دوره ای ندارد.

کاشت گونه به روش پروتز

در عمل کاشت گونه به روش «پروتز» از پروتزهایی استفاده می‌شود که از بافت سخت ساخته می‌شوند و از بافت استخوان کمی نرم‌تر هستند. شکل و سایز این پروتزها به توجه به فرم و اندازه‌ی صورت از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

اگر فردی فقط خواهان برجستگی گونه باشد از پروتزی که فقط این قسمت را پوشش می‌دهد استفاده می‌کند. اما اگر فرد با توجه به شرایطی که دارد نیازمند پُرشدن استخوان کف چشم و گودی پلک پایین هم باشد، شکل و اندازه‌ی پروتز انتخابی متفاوت است.

در روش کاشت گونه به روش پروتز، به فرد بیهوشی عمومی داده می‌شود و پس از آن پزشک متخصص برای قرار دادن پروتز، ناحیه‌ی داخلی گونه از بین دندان‌ها و لپ را برش می‌دهد و سپس پروتز را روی استخوان گونه قرار داده و با پیچ ثابت نگه می‌دارد.

در عمل جراحی کاشت گونه به روش پروتز از بخیه‌های جذبی استفاده می‌شود و به‌دلیل ماندگاری دائمی این روش نیازی به تعویض پروتزها نیست.

مگر اینکه بدن نسبت به آنها واکنش نشان دهد یا جراحی استریل نباشد و پروتز قبل از جایگذاری در محلول آنتی‌بیوتیک قرار داده نشود. در این صورت ممکن است عفونت رخ دهد و پزشک مجبور شود پروتز را خارج کند.

زمان بهبودی لازم برای جراحی پروتز گونه

اغلب بیماران می توانند در عرض یک هفته پس از جراحی پروتز گونه به سرکار برگردند و فعالیت های روزمره خود را از سربگیرند و در عرض سه تا چهارهفته پس از جراحی زیبایی گونه می توانن ورزش و فعالیت های سنگین را از سر بگیرند.

تا دو هفته پس از جراحی زیبایی گونه کمی کبودی و ورم قابل مشاهده است.

با این حال، با استفاده از کمپرس یخ و کمی آرایش در قسمت میانی صورت، می توان آنها را به حداقل رساند.

در طول دوره بهبودی بعد از جراحی پروتز گونه تمامی داروهای مسکن و آنتی بیوتیک ها را برطبق تجویز پزشک مصرف کنید تا درد و ناراحتی را کاهش دهید و از عفونت جلوگیری کنید.

اگر چه بخیه ها در عرض چند هفته حل می شوند و نیازی نیست که توسط پزشک باز شوند، هنوز باید برای مراقبت های بعدی به پزشک مراجعه کنید تا نتایج بدست آمده و روند بهبودی شما ارزیابی شود.

پس از اتمام دوره بهبودی اولیه جراحی پروتز گونه، در عرض چندین هفته نتایج نهایی به تدریج نمایان تر می شوند.

شش ماه پس از جراحی زیبایی پروتز گونه، گونه های شما پرتر و متقارن تر می شود و پوست شما سفت می شود. هیچ جای زخمی قابل مشاهده نیست و صورت شما ظاهر طبیعی و جوانی خواهد داشت.

مراقبت های قبل از پروتز گونه

  • لطفا 2 هفته قبل از جراحی مصرف هر نوع آسپرین و داروهای مشابه را قطع کنید. همچنین مصرف ویتامین E را قبل از عمل جراحی متوقف کنید. قبل از جراحی میتوانید برای از بین بردن درد از تیلنول استفاده کنید.

اگر درد غیر قابل قبول است، لطفاً با دکتر خود تماس بگیرید.

  • برای اولین معاینه بعد از عمل جراحی، یک وقت معاینه برای 5-7 روز پس از جراحی بگیرید.
  • روز قبل از جراحی شروع به مصرف آنتی بیوتیک نمایید و صبح روز عمل، آنتی بیوتیک خود را مصرف نکنید، مگر این که به شما دستور داده شود. اگر شما مستعد ابتلا به عفونت های مخمری دورهای هستید یا این عفونت ها را دارید، لطفاً به پزشک اطلاع دهید تا داروهای مناسب برای شما تجویز یا توصیه شوند.
  • به یاد داشته باشید: اگر قرار است عمل شما با بیهوشی عمومی یا بیهوشی ملایم درون رگی انجام شود، روز قبل از عمل جراحی بعد از نیمه شب هیچ چیزی نخورید یا ننوشید – این شامل آب نیز میشود.
  • قبل از جراحی، صورت خود را به طور کامل با یک صابون ضد باکتری پاکسازی کنید.

مراقبت های بعد از پروتز گونه

  • بیمار می تواند 48 ساعت پس از عمل و پس از اینکه زخم ها نسبت به نفوذ آب مقاوم تر شدند استحمام نماید.
  • باید از قرار گرفتن در معرض مستقیم آفتاب و برنزه کردن به شیوه های طبیعی یا مصنوعی حداقل به مدت یکسال پرهیز کند.
  • در صورتی که بنا به هر دلیلی برای فرد قرارگیری در معرض آفتاب غیر قابل اجتناب است ، باید حتما از کرم های ضد آفتاب قوی استفاده کند.
  • در هنگام استحمام حتما یک همراه در کنارتان حضور داشته باشد تا پایداری وضعیت شما را کنترل نماید.
  • فرد باید این نکته را در نظر داشته باشد که در زمان استحمام از برخورد فشار آب به صورت مستقیم به زخم ها پیشگیری نماید.
  • افراد پس از عمل کاشت پروتز گونه ، می بایست حداقل به مدت ۴ الی ۶ هفته از شنا کردن و همینطور قرار گرفتن در وان خودداری نمایند.
  • زخم ها باید متناوبا و به صورت روزانه جهت پیشگیری از بروز عفونت تمیز شوند.

سایر مراقبت های ضروری بعد از عمل کاشت پروتز گونه

  • چنانچه جهت کاشت پروتز گونه ، در داخل دهان برش ایجاد شده باشد بیمار باید از دهان شویه به صورت مرتب و در بازه های زمانی ۳ الی ۴ ساعته به ویژه پس از صرف غذا استفاده نماید.
  • افراد باید پس از عمل در رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان بسیار دقت نمایند.
  • پس از یک هفته و برداشت بخیه ها می تواند از مواد آرایشی استفاده نماید ، البته در پایان روز حتما باید صورت خود را از هر گونه مواد آرایشی پاک نماید.
  • لازم به ذکر است در صورتی که از بخیه های غیر جذبی استفاده شده باشد عموما بعد از 5 الی 7 روز و بر اساس نظر جراح بخیه ها برداشته می شوند.
  • فرد جهت تسریع روند ترمیم زخم ها و کاهش کبودی می تواند از کمپرس سرد در گونه ها استفاده نماید.
  • افراد می بایست به مدت حداقل ۶ هفته الی 2 ماه پس از عمل ، از خوابیدن به روی صورت پرهیز نمایند و موقع خواب سر خود را بالاتر از دیگر اندام های بدن قرار دهند.
  • داروهای تجویز شده باید در ساعات معین و مطابق دستور به مصرف برسند.
  • بعد از عمل باید تا 24 ساعت فقط مایعات مورد مصرف قرار گیرند و پس از ان حتما باید از غذاهای نرم استفاده شود.
  • افراد باید به مدت 6 الی 8 هفته پس از جراحی از خوردن غذاهای سفت اجتناب نمایند.
  • لازم به ذکر است که چنانچه از بخیه های جذبی استفاده شده باشد این بخیه ها تدریجا و به خودی خود جذب می شوند.
  • بعد از جراحی ، دقت در مسواک زدن و عدم ایجاد فشار یا آسیب به ناحیه داخلی دهان بسیار مهم می باشد.

مزایا

برجسته‌سازی گونه روشی است که با حداقل طول دوره بهبودی، تغییرات چشمگیر و البته طبیعی در صورت شما ایجاد می‌کند.

در عمل برجسته‌سازی گونه، ناهمواری‌های قسمت میانی صورت برطرف شده، حجم ازدست‌رفته گونه بازگشته، ابعاد صورت و گونه‌ها تغییر کرده، تناسب بین اجزای صورت بهبود یافته و تناسب کلی در صورت ایجاد می‌شود.

بسیاری از متقاضیان برجسته‌سازی گونه، خانم هستند زیرا استخوان برجسته گونه نشانه زیبایی زنانه آنها محسوب می‌شود. همچنین مردان نیز می‌توانند از مزایای انجام برجسته‌سازی گونه بهره برده تا صورتی متناسب‌تر و چاق‌تر پیدا کنند.

خطرات احتمالی

مانند همه عمل‌های جراحی دیگر این عمل نیز ممکن است با خطراتی همراه باشد. به هر حال، عوارض به ندرت اتفاق می‌افتند.

کبودی ایجادشده پس از دو هفته بهبود می‌یابد و خونریزی شدید به ندرت اتفاق می‌افتد. بروز عفونت نیز بسیار نادر است (کمتر از ۰٫۵ درصد) که با مصرف یک دوره آنتی‌بیوتیک برطرف می‌شود.

در مدت کوتاهی پس از انجام عمل جراحی کاشت گونه ممکن است پروتز گونه جابجا شود که با پیشگیری از وارد آمدن فشار بر گونه در هنگام خوابیدن، ماساژ دادن صورت و حرکات سنگین صورت می‌توان از وقوع این عارضه پیشگیری کرد.

ممکن است احساس شما در اطراف گونه تغییر یابد که معمولاً ۶ تا ۱۲ هفته پس از عمل به حالت عادی خود بازمی‌گردد.

۱۴۰۰/۰۸/۲۸ توسط admin 0 نظر

جراحی چانه ،انواع روش های عمل و نقش آن در زیبایی صورت

جراحی چانه

جراحی چانه جزء یکی از جراحی های زیبایی می باشد که تاثیر بسزایی در زیبایی چهره فرد دارد. معمولا افرادی که داری چانه های بزرگ یا کوچک هستند با مراجعه به جراح فک می توانند اقدام به برطرف کردن آن کنند.

جراحی زیبایی چانه جزء زیر شاخه های جراحی زیبایی صورت می باشد و چانه به عنوان بخش میانی فک تحتانی تاثیر بارزی در زیبایی صورت دارد.
نکته بسیار مهم در شکل چانه نحوه قرار گیری دندان ها فک بالا و پایین در کنار یکدیگر می باشد.

در صورتی که دندان ها به صورت مرتب در کنار یکدیگر قرار داشته باشند و با تشخیص متخصص ارتودنسی نیازی به ارتودنسی نداشته باشند تنها با جراحی زیبایی چانه می توان به نتیجه دلخواه دست یافت.

اما در صورتی که نحوه قرار گیری دندان ها مرتب نباشد نیاز به جراحی فک همراه با ارتودنسی است.

تناسب چانه با بقیه اعضای صورت

میزان برجستگی چانه نسبت به گردن باید حدود ۵ سانتیمتر باشد. همچنین ارتباط میان چانه و لب پایین نیز بسیار مهم است. معمولا باید نوک چانه به اندازه دو میلیمتر از لب پایین عقب‌تر قرار بگیرد.

بین لب پایین و چانه نیز یک شیار وجود دارد که اگر چانه بیش از اندازه عقب باشد، این فرو رفتگی از بین خواهد رفت.

در این وضعیت لب پایین به‌صورت کاذب برجسته و بیرون زده احساس شود .و زمانی که این برجستگی بیش‌ از حد باشد این وضعیت برعکس می‌شود .

جراحی چانه را معمولاً همراه با جراحی فک انجام می‌دهند اما اگر موقعیت فک پایین و رابطه دندان‌های دو فک با یکدیگر ایده آل بود می‌توان جراحی چانه را به‌تنهایی انجام داد.

 

اصلاح فرم و اندازه چانه گاهی با آرایش دندان‌ها مرتبط است. اگر دندان‌ها در جای خود به درستی قرار نگیرند، ممکن است در کنار جراحی زیبایی چانه، نیاز به ارتودنسی دندان‌ها نیز باشد؛

اما اگر وضعیت دندان‌ها مشکلی نداشته باشد، تنها می‌توان با جراحی زیبایی چانه، مشکل زیبایی آن را رفع کرد، چانه را جلو یا عقب برد، فرم چانه را تغییر داد و چانه و صورت را زاویه دار کرد.

منتوپلاستی (کوچک کردن چانه بزرگ)

اگر چانه بزرگی دارید می‌توانید برای کاهش اندازه آن، یکی از دو روش زیر انتخاب کنید:

تراشیدن چانه به روش ساده می‌تواند گوشه‌های اضافی چانه را برطرف کند و اندازه کلی چانه را کاهش دهد. این روش می‌تواند از طریق ایجاد یک برش کوچک در دهان یا در زیر چانه انجام شود.

اگر چانه شما خیلی بزرگ باشد، ممکن است عمل تراشیدن باعث ایجاد شُل شدن و افتادگی پوستی که استخوان را می‌پوشاند (پتوز) شود.

در این مورد ممکن است لازم باشد کمی از استخوان سرتاسری چانه بریده شود و به سمت عقب حرکت داده شود.

معمولاً استخوان چانه با پیچ و صفحات مخصوصی ثابت نگه داشته می‌شود و این پیچ و صفحات تا زمان بهبودی در چانه باقی می‌مانند.

این کار باعث می‌شود پوست به استخوان سطحی چانه متصل باقی بماند و احتمال اینکه بعد از عمل شُل و افتاده شود، کاهش یابد.

بیشتر بخوانید : جراحی پروتز چانه

برجسته و بزرگ کردن چانه کوچک

اگر چانه کوچکی دارید، برای بهبود آن و ایجاد یک چهره متعادل گزینه‌های درمانی زیادی وجود دارد.

در صورتی که ارتفاع و عرض چانه و فک شما طبیعی و مناسب باشد، ممکن است یک پروتز چانه برای بهبود ظاهر آن کافی باشد. به طور کلی پروتزها برای افزایش حجم‌های کوچک مناسب هستند؛

اگر یک افزایش حجم قابل‌توجه یا فرایند جابجا کردن استخوان نیاز باشد، برای تغییر عرض و ارتفاع چانه باید یک عمل ژینوپلاستی انجام داد.

برجسته و بزرگ کردن چانه با جراحی پروتز

پروتز فک و چانه محدودیت‌های خاص خودش را دارد که برخی از آنها عبارتند از:

پروتز تنها می‌تواند یک افزایش حجم به چانه بدهد، بدون اینکه ارتفاع عمودی یا عرضی چانه را تغییر دهد.
پروتز معمولاً برای تقویت حجم چانه‌های کوچک‌تر استفاده می‌شود.

پروتز در معرض خطر آلوده شدن قرار دارد و اگر این اتفاق بیفتد باید پروتز را از جایش برداشت. سپس یا باید پروتز جدیدی که عفونت ندارد را جایگذاری کرد یا یک عمل ژینوپلاستی انجام داد.

گاهی اوقات پروتز می‌تواند باعث تحریک استخوان فک و در نتیجه باعث وارد شدن آسیب به ریشه‌های دندان‌ها شود.

گاهی اوقات ممکن است پروتز پس از جایگذاری به اطراف حرکت کند، مگر اینکه با پیچ در جای خود ثابت شده باشد.
گاهی اوقات لبه‌های پروتز ملموس و واضح است.

جراحی پروتز چانه چگونه انجام می گیرد؟

برش های لازم برای دسترسی پیدا کردن به بافت زیر پوست در قسمت زیر چانه یا در داخل دهان ایجاد می شود.

پروتزهای چانه پیش از عمل متناسب با اندازه صورت بیمار ساخته می شوند و در حین جراحی چانه در قسمت جلوی استخوان فک قرار داده می شود.

در آخر جراح پلاستیک و زیبایی با یک معاینه کلی موقعیت قرارگیری پروتز را بررسی می کند و اگر نیاز به اصلاح و جابه جایی نداشته باشد شکاف ها بسته می شوند.

مدت زمان انجام جراحی پروتز چانه به مدت سی تا چهل دقیقه تا یک ساعت است که بنا بر نواقص موجود در چانه می تواند متغیر باشد.

که می تواند به صورت همزمان با عمل بینی انجام بگیرد و یا اینکه اگر چانه تغییر زیادی داشته باشد می توان در لب نیز با روش های جوانسازی فرم و اندازه لب را تغییر داد.

نکاتی در مورد جراحی پروتز چانه

در چند روز بعد از جراحی پروتز چانه دقت داشت باشید که مواد غذایی نرم مصرف کنید تا به فک فشاری وارد نشود.

توجه داشته باشید که افرادی که دارای سلامتی ضعیفی هستند و یا اینکه از داروهایی استفاده می کنند که در رشد استخوانها تاثیرگذارهستند نباید جراحی پروتز چاته انجام دهند.

همچنین افراد دارای بیماری های قلبی و فشار خون باید در ابتدا با پزشک خود مشورت کنند.

ژنیوپلاستی (جراحی برجسته و بزرگ کردن چانه کوچک)

ژینوپلاستی روشی است که اغلب تهاجمی‌تر از روش پروتز مصنوعی است؛ به این معنی که در روش ژینوپلاستی، برای تغییر شکل چانه استخوان آن برش داده می‌شود.

با این حال با گذشت زمان استخوان التیام می‌یابد و در موقعیت جدید خود قرار می‌گیرد و چانه جدید، یک بخش طبیعی از چارچوب اسکلتی صورت می‌شود.

در طول فرایند بهبودی قطعات استخوان با پیچ و صفحات تیتانیومی که اغلب در آنجا باقی می‌مانند، به یکدیگر متصل می‌شوند.

در صورت آلوده شدن پیچ و صفحات باید آنها را برداشت؛ این کار بسیار ساده است و روی ظاهر چانه تأثیری نمی‌گذارد.

یکی دیگر از مزایای ژینوپلاستی نسبت به پروتز چانه این است که استخوان چانه جلو برده می‌شود.

عضلاتی که کف دهان و قسمت بالایی گردن را محافظت می‌کنند نیز به جلو برده می‌شوند زیرا این‌ها به قسمت پشتی چانه متصل هستند؛ بنابراین در این عمل همزمان شکل و فرم خط گردن نیز بهبود می‌یابد.

قابلیت تغییر در عمل ژینوپلاستی نسبت به پروتز بسیار بیشتر است. با حرکت دادن چانه به سمت جلو یا عقب، شما می‌توانید ارتفاع عمودی یا عرضی چانه را تغییر دهید؛

برای کوچک کردن می‌توان قسمت کوچکی از استخوان را حذف کرد و برای بزرگ کردن می‌توان از عمل پیوند استخوان استفاده کرد.

عمل پیوند استخوان را می‌توان ترجیحاً با استخوان خود بیمار و یا با یک استخوان جایگزین انجام داد.

انواع روش ژنیوپلاستی و کاربردهای آن

جراحی چانه و انواع خدمات جراحی زیبایی توسط دکتر رضا امیرزرگر متخصص زیبایی و فک و صورت در تهران

ایمپلنت‌های چینی آلوپلاستیک این گزینه برای اصلاح ناهنجاری‌های جزئی چانه کاربرد دارد و باعث ایجاد یک ظاهر متعادل و متقارن در بیمارانی که عقب‌نشینی چانه دارند می‌شود.

ژنیوپلاستی کشویی

ژنیوپلاستی کشویی برای اصلاح ناهنجاری‌های پیچیده چانه، که براثر ژنتیک، زخم و یا بیماری ایجاد می‌شوند، کاربرد دارد .

این روش ژنیوپلاستی برای برطرف کردن مشکلات مربوط به ناهنجاری‌های چانه مثل انسداد راه هوایی انجام می‌شود. به دلیل اینکه این جراحی ژنیوپلاستی از نوع کشویی می‌باشد ، هیچ نوع پیوند استخوانی نیاز نیست.

ژنیوپلاستی پوکی استخوان

ژنیوپلاستی را می‌توان به‌صورت افقی، عمودی یا ترکیبی از هر دو انجام داد .

ژینوپلاستی افقی را برای چانه‌هایی به کار می‌برند که خارج از حالت عادی باشد، درحالی‌که ژنیوپلاستی عمودی را برای از بین بردن یا اضافه کردن بافت استخوانی جهت افزایش یا کاهش طول چانه استفاده می‌کنند.

جراحان طبق معمول از صفحات تیتانیوم که سایز آن از ۳ تا ۸ میلی‌متر هست، برای نگهداری چانه اصلاح‌شده بعد از جراحی استفاده می‌کنند.

در همه روش های ژنیوپلاستی بیمار را تحت بیهوشی عمومی درمی‌آورند و برشی را زیر چانه یا داخل دهان او انجام می‌دهند.

این برش به نوع عمل ژنیوپلاستی بستگی دارد و ممکن است شامل برش یا برداشتن یک قطعه استخوان چانه یا قرار دادن ایمپلنت‌های چینی باشد.

چه کسانی باید تحت عمل بزرگ کردن چانه قرار بگیرند؟

بزرگ کردن چانه اغلب به عنوان راهی برای اصلاح اثرات پیری بر چانه و گردن انجام می شود. با از دست رفتن خاصیت ارتجاعی پوست، چانه نیز کمی عقب تر به نظر می رسد.

به علاوه، چانه ممکن است به دلیل تحلیل استخوان یا بازسازی ساختار دهان جهت رفع مشکلات ناشی از آسیب دیدگی، بیماری یا حتی استفاده از دندان مصنوعی، نیز پسروی داشته باشد.

اغلب، کسانی که قبلاً استخوان های فک یا بینی خود را عمل کرده اند، برای متعادل ترکردن ظاهر صورتشان به عمل بزرگ کردن چانه نیز نیاز پیدا می کنند.
چانه های عقب رفته به چانه هایی گفته می شود که کوچکتر یا کوتاه تر بوده یا پسروی داشته اند.

این چانه ها نسبت به چانه های طبیعی برجستگی کمتری داشته و باعث می شوند فرم صورتشخص غیرطبیعی به نظر برسد.

به علاوه، در این حالت معمولاً به نظر می رسد که دهان (خصوصاً لب بالا) جلو آمده که این باعث می شود صورت شخص شادابی و زیبایی ظاهری خود را از دست بدهد.

در موارد شدید، کوتاهی چانه باعث می شود بستن دهان دشوار شود.

چه کسانی فرد مناسبی برای جراحی کوچک کردن چانه هستند؟

افراد مناسب برای جراحی زیبایی چانه برای کوچک کردن چانه کسانی هستند که چانه آنها نسبت به صورتشان بزرگ بوده، اما بایت آن ها طبیعی است.

آیا پروتز چانه با گذشت زمان تغییر شکل می دهد و بیمار نیاز به ترمیم یا جراحی مجدد دارد؟

همان طور که گفتم در گذشته جراحان از ایمپلمنت های سیلیکونی استفاده می کردند.

این تغییرات مشهود بود زیرا سیلیکون در اثر فشارهای احتمالی به ناحیه از محل جایگذاری خود، سر می خورد.

انواع جدید ایمپلنت یا مدپور به دلیل چسبندگی خوبی که با بافت بدن دارند معمولا از همان ابتدا که جراح توازن اولیه را برای ایمپلنت و صورت بیمار برقرار می کند، ایمپلنت از جای خود تکان نمی خورد.

البته انتخاب اندازه ایمپلنت و نحوه پیچ گذاری های ظریف در ثابت ماندن این پروتز ها، اهمیت دارد و به تجربه و دانش جراح پلاستیک بستگی دارد.

ممکن است ایمپلنت باعث عفونت ناحیه جایگذاری شود؟

در صورت استفاده از ایمپلنت های سیلیکونی، این امکان وجود دارد اما در انواع مدپور این احتمال کم است.

البته این تذکر را هم می دهم که اگر جراح به هر دلیلی ایمپلنت مدپور را تثبیت نکرده باشد و لازم باشد با جراحی مجدد آن را جابجا کند، احتمال ایجاد چسبندگی در ناحیه بالا می رود.

آیا بعد از جراحی چانه ، بیمار باید در مرکز جراحی بستری شود ؟

خیر ، بیمار بعد از اینکه جراحی چانه را انجام داد و به مدت 5 الی 6 ساعت در مرکز جراحی تحت نظر قرار گرفت ، می تواند ترخیص گردد.

بعد از جراحی زیبایی چانه

بعد از جراحی چانه ، فرد با ورم قابل توجهی روبرو خواهد بود که نباید از این مسئله نگران باشد ، زیرا این تورم پس از چند هفته به طور کامل برطرف خواهد شد.

همچنین ممکن است ، فرد کمی احساس درد داشته باشد که پزشک معالج برای کنترل آن داروهای مسکن تجویز می نماید.
به طور کلی بیماران حدودا 7 روز پس از جراحی چانه ، به بهبودی نسبی رسیده و می توانند فعالیت های روتین خود را از سر بگیرند.

بعد از جراحی چانه ، به چه طریق می توان استحمام نمود ؟

بیمار پس از گذشت 1 الی 2 روز از عمل جراحی چانه ، می تواند طی مدت زمان کوتاهی استحمام نماید.

مدت زمان انجام جراحی چانه چقدر است ؟

جراحی زیبایی چانه ، حدودا 2 ساعت به طول می انجامد.

عوارض جراحی چانه

عوارض خفیف عمل عبارتند از ورم بعد از عمل،هماتوم (تشکیل لخته خونی) و گزگز و مورمور شدن موقتی لب. تمامی این عوارض معمولا با مداخات درمانی ساده قابل حل هستند.

سایر عوارض این جراحی (که کمی جدی‌تر هستند) عبارتند از: عفونت، تغییر در بافت پوست، تغییر در بافت استخوان و جابه‌جا شدن پروتز از جای اصلی خود.

در روش برش داخل دهانی تا حدود کمی احتمال عفونت وجود دارد. با غوطه‌ور کردن پروتز در محلول آنتی‌بیوتیک (قبل از قرار دادن آن در چانه) می‌توان از احتمال عفونت کاست.

در صورت بروز عفونت می‌توان اقدام به مصرف آنتی‌بیوتیک کرد و برای جلوگیری از زخم شدن و آسیب دیدن بافتِناحیه‌ی جراحی شده، می‌توان پروتز را از چانه خارج کرد.

مواردی که تا کنون در موردبروز عفونت بعد از این جراحی گزارش شده، هم بلافاصله بعد از جراحی و هم با گذشت مدت زمانی از جراحی بوده است.

در مواردی، اختلال در عملکرد ماهیچه‌ایِ چانه گزارش شده است، که بر اثر قرار دادن ناصحیح ماهیچه‌ی منتالیس بعد از قرار دادن پروتز بوده است.

اختلال در عملکرد ماهیچه می‌تواند بر اثر کم شدن حجم ماهیچه، جابه‌جا شدن ماهیچه از جای اصلی خود، کشیدگی تارهای عضلانی یا بستن ناصحیح ماهیچه روی پروتز باشد.

این مشکلات منجر به افتادگی چانه می‌شود. از طرف دیگر ممکن است ماهیچه‌ها دچار انقباض شوند که باعث جمع شدن و فرو رفتگی در ظاهر چانه می‌شود.

جابه‌جایی عضلات کاهنده در چانه می‌تواند منجر به بروز چنین مشکلاتی شود.

هر گونه تغییر یا جابه‌جایی در عضلات منتالیس موجب افتادگی یا برگشتن لب پایینی به سمت بیرون می‌شود و در این موارد، بیمار از داشتن مشکلاتی در عملکرد دهانی خود شکایت می‌کند.

این عوارض جدی، می‌تواند منجر به جابه‌جایی پروتز در چانه یا فرسایش فک پایینی نیز بشود.

آز آن جایی که با تقبل هزینه پروتز چانه ، پروتز چانه در یک ناحیه دینامیک (متحرک) از بدن قرار داده می‌شود، جزو پروتز‌های میکروموشن قرار دارد، چرا که حرکات لب و دهان در هنگام حرف زدن، تغییر حالات صورت و بلعیدن غذا موجب حرکت چانه نیز می‌شود.

این موضوع می‌تواند موجب تغییراتی در استخوان زیر ایمپلنت شود.

در صورتی که فرسایش استخوان فک تا ۳ میلیمتر باشد از نوع ۱، بین ۳ تا ۵ میلیمتر باشد، از نوع ۲ و در صورتی که بیشتر از ۵ میلیمتر باشد از نوع ۳ دسته بندی می‌شود.

فرسایش استخوان زیر پروتز یکی از جدی‌ترین عوارض جراحی زیبایی برجسته کردن چانه است که شایع نیز هست. این عارضه در موارد استفاده از ایمپلنت‌های سیلیکونی و ایمپلنت‌های سخت‌تر مانند Medpor گزارش شده است.

در صورتی که در هنگام جراحی از تکنیک ساب‌پریوستیل استفاده نشود، می‌توان تا حدودی از این عوارض پیشگیری کرد.

همچنین قرار دادن صحیح پروتز در چانه نیز تا حدودی از این عوارض جلوگیری می‌کند. پروتز‌های بزرگ نیز موجب عارضه فرسایش استخوان فک می‌شوند.

بروز این عارضه، چند ماه بعد از جراحی زیبای چانه گزارش شده است.
جابه‌جایی پروتز نیز از دیگر عوارض جراحی زیبایی فک و چانه است. جابه‌جایی پروتز با تغیییراتی که در ظاهر فک ایجاد می‌کند، نمایان می‌شود.

در صورتی که جابه‌جایی پروتز به طرفین باشد، فرم چانه تغییر می‌کند (کج می‌شود). در صورتی که جابه‌جایی پروتز به سمت عقب باشد، زاویه منتوسرویکس در فک تغییر می‌کند و زیر چانه حالتی مانند غبغب ایجاد می‌شود.

در صورتی که جا‌به‌جایی پروتز به سمت بالا باشد، زاویه بین چانه و لب تغییر می‌کند و ممکن است این موضوع در عملکرد لب‌ها و نحوه صحبت کردن بیمار تغییراتی ایجاد کند.

علاوه بر این جابه‌جایی پروتز به سمت بالا می‌تواند باعث فرسایش استخوان آلوئول و ریشه‌های دندان‌ها شود. با جابه‌جایی پروتز، خصوصا در صورت بروز عفونت، احتمال بیرون‌زدگی پروتز وجود دارد.

توصیه های قبل از جراحی چانه

در اولین قرار ملاقات با جراح، باید به طور واضح انتظارات خود را از عمل جراحی و اینکه دوست دارید پس از عمل جراحی چطور دیده شوید را توضیح دهید.

اطمینان حاصل کنید که شما به اندازه کافی اطلاعات لازم را دریافت می کنید تا بتوانید تصمیم گیری کاملا آگاهانه ای در مورد انجام این جراحی داشته باشید.

جراح باید سابقه پزشکی فرد را نیز بررسی کند تا اطمینان حاصل شود که هیچ دلیلی برای منع انجام جراحی ژنیوپلاستی وجود ندارد.

در این مرحله معمولا از شما خواسته می شود که فرم رضایت نامه ای را امضا کنید که نشان دهنده آگاهی کامل شما از مزایا و خطرات احتمالی مربوط به این جراحی است.

ممکن است برای مقایسه، جراح عکسی از قبل و بعد درمان از چانه شما بیاندازد.

دوره بهبودی پس از جراحی چانه به چه صورت است ؟

پس از جراحی چانه لازم است بیمار به مدت یک هفته الی ده روز از غذای نرم استفاده کند . تورم جراحی بطور عمده پس از چند هفته و بطور کامل پس از چند ماه برطرف میشود.

بی حسی لب پایین و دندانهای جلو ممکن است تا چند ماه باقی بماند . بطور کلی عوارض خاصی در جراحی چانه وجود ندارد و موارد مذکور بالا تماماً پس مدتی برطرف میشوند .

در چند روز اول کمی تورم و کبودی ایجاد می‌شود و ۷ تا ۱۴ روز طول می‌کشد فرد به فعالیت‌های طبیعی زندگی بازگردد.
ممکن است تا چند ماه بعد از عمل و تا زمانی که ورم چانه فروکش نکرده ، شکل نهایی چانه معلوم نشود.

اگر از روش برش داخل دهانی استفاده شد ، توصیه می‌شود تا چند روز بعد از عمل یک رژیم غذایی نرم انتخاب کنید تا زخم دهان سریع‌تر بهبود یابد.

معمولا آنتی‌ بیوتیک‌ها و دهان‌ شویه‌ها تجویز می‌شوند ؛ رعایت بهداشت دهان و دندان در طول دوره بهبودی بسیار مهم است.
بعد از گذشت ۶ تا ۷ روز از عمل ، بخیه‌ها باید برداشته شوند.

۱۴۰۰/۰۸/۲۰ توسط admin 0 نظر

جراحی فک و دهان چیست و چگونه انجام میشود ؟

جراحی فک و دهان

جراحی ارتوگناتیک یا جراحی فک و دهان تصحیحی است که با رفع بد شکلی های فکین که یکی از مهمترین عوامل زیبایی صورت می باشد، تآثیر بسیار شگرفی در صورت دارد. تغیراتی که در اثر جراحی فک بدست می آید حقیقتا فوق العاده و باورنکردنی می باشد.

وقتی فک ها و دندان ها به خوبی با هم چفت نشوند، درست صحبت کردن یا جویدن کار دشواری می شود. بسته به این که فک بالا چقدر از فک پایین عقب تر است یا دندان های فک بالا تا چه اندازه روی دندان های فک پایین را می پوشانند، فک های غیر هم تراز می توانند بر زیبایی کلی صورت تاثیرگذار باشند.

جراحی ترمیمی (جراحی فک و دهان)باعث بهبود ظاهر صورت می شود، کارکرد بهینه را تضمین می کند و ناراحتی ناشی از مشکلات فک را تسکین می دهد.

از دیگر کاربرد های جراحی فک و دهان می توان به اصلاح لبخند لثه نما، قرار نگرفتن لب ها روی یکدیگر، قطع تنفس در خواب و لق شدن دندان اشاره کرد. این جراحی علاوه بر اینکه در بهبود ظاهر افراد مفید می باشد، به عنوان درمان نیز در بعضی مشکلات بکار می رود به عنوان مثال برای افرادی که درد فک ناشی از مشکل در غضروف هلالی فک را دارند.

جراحی فک و دهان که همچنین جراحی ارتوگناتیک نامیده می شود، آرواره و دندان را تنظیم می کند تا نحوه کار کردن آنها را بهبود ببخشد و ظاهر صورت را بهبود ببخشد. وقتی مشکلات مرتبط با فک شما متوسط یا شدید باشد و با ارتودنسی نتوان آنها را برطرف کرد، جراحی ترمیمی فک مورد استفاده قرار می گیرد.

فک طبیعی

اولین معیار در تشخیص لزوم انجام جراحی فک و صورت، شناخت فک سالم و طبیعی از فک ناسالم و غیر طبیعی است.

مهمترین شاخص در سلامت فک، فرو رفتن مناسب دندان های آسیا یا مولر فک بالا و فک پایین در یکدیگر است. همچنین در فک طبیعی، دندان های جلویی فک بالا، روی دندان های جلویی فک پایین قرار می گیرند. به گونه ای که حدود یک تا دو میلی متر جلوتر از دندان های فک پایین قرار گرفته و روی دندان های پایین را می پوشانند.

در فردی که دارای دندان هایی با این مشخصات ظاهری است و فک وی طبیعی تلقی می شود، نیاز به جراحی فک و صورت برای ارتودنسی احساس نمی شود.

 

چه کسانی به جراحی فک و دهان نیاز دارند ؟

جراحی فک و دهان و ارتوگانتیک به منظور اصلاح نامرتبی فک و دندان‌ها که با درمان ارتودنسی قابل درمان نمی‌باشد، انجام می‌شود. مشکلات نامرتبی فک و دندان می‌توانند ژنتیکی، مادرزادی یا تکاملی باشند، بنابراین یا در بدو تولد وجود دارند و یا در حین رشد فرد ایجاد می‌شوند.

آسیب فک و مفاصل فک و نیز پاتولوژی (یعنی مراکز رشد غیرعادی، تومورها و غیره) نیز می‌توانند باعث بدشکلی‌های فک و دندان در هر سنی شوند. علائمی که ممکن است یک فرد مبتلا به ناهنجاری فک و دندان داشته باشد عبارتند از:

  • افرادی که بصورت مادرزادی در ناحیه فک مشکل دارند.
  • افرادی که درد مزمن فک یا درد مزمن مفصل فک دارند (TMJ).
  • افرادی که تنفس دهانی غیر ارادی دارند.
  • افرادی که نمیتوانند لب هایشان را بدون فشار روی هم قرار دهند.
  • افرادی که به فک یا صورتشان آسیب رسیده است.
  • افرادی که در هنگام بسته بودن دهان بین دندان های بالا و پایین فضای باز وجود دارد که به آن اپن بایت گفته می شود.
  • افرادی که فک بیرون زده دارند.
  • افرادی که عقب رفتگی فک پایین و چانه دارند.
  • افرادی که دچار تومور فکی هستند.
  • افرادی که صورتشان از روبرو و پهلو تقارن ندارد.
  • افرادی که در جویدن و گاز زدن احساس ناراحتی میکنند.
  • افرادی که دچار آپنه ی انسدادی خواب هستند،این مشکل به وسیله ی مشکلات تنفسی هنگام خواب تشخیص داده می شود به عنوان مثال خر و پف یا خرناس کشیدن هنگام خواب.
  • افرادی که دندانهایشان بیش از حد ساییده میشود.
  • افرادی که دهانشان به خاطر تنفس دهانی مزمن خشک میشود.

جراحی فک و دهان در چه سنی مناسب است؟

سن مناسب برای جراحی فک و دهان ۱۸ الی ۲۵ سالگی است زیرا رشد فک در این سن به مرحله نهایی خود رسیده و متوقف می شود.تغییر چهره به وسیله جراحی فک و دهان هم باید در همین سنین که فرد بلوغ استخوانی خود را پشت سر گذاشته است اجام شود. اما اگر فک بیمار به مشکل حادی دچار باشد، جراح فک بر روی بهبود مشکل موجود در فک تمرکز می کند و سن متقاضی مسئله حائز اهمیتی نیست.

بدون جراحی هم می‌توان فک را تغییر داد؟

مواردی از ناهنجاری‌های فک که به اصطلاح لب مرزند و خیلی شدید نیستند، شاید نیاز به جراحی پیدا نکنند. در این گونه موارد باید خطرات جراحی و دیدگاه بیمار و پزشک را در نظر گرفت بلکه شاید بتوان با پایین آوردن درصدی از انتظارات، با کمک ارتودنسی مشکل را رفع کرد.

علاوه براین، امروزه امکانات بسیاری در زمینه ارتودنسی فراهم شده، از جمله مینی‌اسکروها یا ایمپلنت‌های ارتودنسی که در اعمال زیبایی به عنوان تکیه‌گاه استفاده می‌شوند و نتیجه درمان را بهتر می‌کنند. البته این موضوع شامل همه ناهنجاری‌ها نمی‌شود و در صورتی که مشکلات شدید باشد حتما باید مورد جراحی قرار گیرد.

صورت زاویه‌دار بسیار پرطرفدار است و یکی از مطلوب‌ترین اشکال چهره محسوب می‌شود. زاویه دار کردن فک به تکنیک‌های فرم دهی صورت دلالت دارد که برای ایجاد قوام در اعضای صورت از طریق رفع پف گونه‌ها، غبغب و غیره و ایجاد ساختار زاویه‌دار در صورت به کار می‌رود.

تشخیص

جراح شما، صورت و فک شما را مورد بررسی قرار میدهد و احتمالا اندازه گیری هایی روی صورت شما انجام میدهد و عکس ها و ویدیوهایی از شما میگیرد؛ تصویر برداری XRAY از فکها و مفاصل فک (محل اتصال)تجویز میشود.

جراحتان، پوسیدگی و حرکت دندانهای شما را مورد ارزیابی قرار میدهد تا تعیین کند که آیا دندانهایتان بصورت مناسبی روی هم و کنار هم قرار میگیرند؟ سپس، مدلهای پلاستر فک و دهان شما را میسازد تا برنامه درمانی شما را مورد ارزیابی قرار دهد. شما ممکن است قبل از شروع به ارتودنسی و جراحی فک نیاز به درمان از طرف دندانپزشک عمومی تان داشته باشید.

انتظارات واقع بینانه

وقتی تصمیم میگیرید که اقدام به عمل جراحی کنید، باید درنظرداشته باشید که جراحتان نمیتواند تضمین کند که جراحی همیشه موفقیت آمیز خواهدبود یا هیچ ریسکی نخواهد داشت. ممکن است جراحی و نتایج آن کاملا مورد انتظار شما نباشد بنابراین باید با جراحتان در مورد تمام جوانب درمان و نتیجه مورد انتظارتان مشورت نمایید.

تصمیم به جراحی فک و دهان

اگر ارتودنسی به تنهایی نتواند مشکل فک شما را حل کند، جراحتان جراحی فک را به شما پیشنهاد خواهد داد. درمان پیشنهادی تا حد زیادی به تشخیص پزشک بستگی دارد. جراحی معمولا با درمان ارتودنسی ترکیب میشود و ممکن است ماهها تا دو سال و یا حتی بیشتر طول بکشد.

شما باید برای درمان کاملا آمادگی داشته باشید زیرا این یک پروسه طولانی است. برای بعضی بیماران، مشاوره با روانشناس نیز قسمت مهمی از درمان میباشد. جراحتان، اطلاعاتی در مورد مزایا، ریسک ها و محدودیتهای درمان کردن و درمان نکردن در اختیار شما میگذارد. درمان نکردن یک مشکل عملکردی ممکن است پیامدهای زیر را در بر داشته باشد :

  • شما را از جویدن صحیح غذا، بستن لبها و شفاف صحبت کردن باز میدارد.
  • سلامت دندانهای شما را به مخاطره بیاندازد.

تصمیم برای جراحی بر عهده شماست. زمانی تصمیم به اقدام به عمل جراحی کنید که کاملا از اطلاعاتی که گرفتید راضی باشید و مطمئن باشید که کاملا مطلع شده اید.

خطرات جراحی فک و دهان

این جراحی معمولاً بی خطر است و توسط یک جراح متخصص دهان و فک و صورت و غالبا با همکاری متخصص ارتودنسی انجام می شود. اما در صورت بروز خطرات احتمالی جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  1. خونریزی
  2. عفونت
  3. آسیب عصبی
  4. شکستگی فک
  5. بازگشت فک به موقعیت قبلی
  6. مشکلات مربوط به تناسب بایت و درد مفاصل فک
  7. نیاز به جراحی بیشتر
  8. نیاز به درمان ریشه در برخی دندن ها
  9. از دست دادن بخشی از فک
  10. موارد زیر را نیز بعد از عمل ممکن است تجربه کنید:
  • درد و تورم
  • مشکل در خوردن غذا که می تواند با مکمل های غذایی یا مشاوره با یک متخصص تغذیه برطرف شود.
  • نیاز به صرف زمان، صبر و حوصله برای مشاهده تغییرات ایجاد شده.

جراحی فک و دهان چگونه انجام می شود ؟

معمولا آمادگی برای جراحی فک و دهان به اندازه یک دوره مقدماتی 9 تا 14 ماهه برای ارتودنسی دندان نیاز دارد . در ضمن باید یادآور شد که متخصص ارتودنسی در مجهزترین کلینیک دندانپزشکی هم یکی از جدایی ناپذیرترین اجزای یک درمان موفقیت آمیز می باشد . ابزارهای ارتودنسی دندان قبل از جراحی برداشته نمی شوند و در طول فرآیند جراحی هم بسیار کمک می کنند .

حتی بعد از جراحی یک دوره ارتودنسی دیگر صورت می گیرد که در هر فردی متفاوت می باشد . ابتدا برای جراحی از سر و صورت بیمار رادیوگرافی می شود و میزان و جهت تغییر مشخص می شود . در ضمن جراحی به صورت شبیه سازی شده روی یک نمونه انجام می شود و بعد از مشخص شدن نتیجه ، عمل جراحی اصلی انجام می شود . این جراحی در بیمارستان صورت می گیرد و باید بیمار 1 روز پس از جراحی در بیمارستان بستری شود.

نکات کلیدی حرف زدن بعد از جراحی فک و دهان

به طور کلی در روش های جدید جراحی اصلاحی فک، حرف زدن و صحبت کردن از یک ساعت بعد از عمل امکان پذیر است اما ممکن است تا ۱۰-۱۴ روز نتوانید تن عادی صدای خود را داشته باشید و به صورت نرمال صحبت کنید.

البته اگر تنها یکی از فک های خود را عمل کنید، (یعنی به طور مثال تنها به عمل جراحی فک پایین بپردازید) صحبت کردن شما راحتتر است. اما به طور کلی بین دو هفته الی یک ماه طول می کشد تا به حالت عادی برگردید.

مراقبت های بعد از جراحی فک و دهان

از جمله مهم ترین مراحل در جراحی زیبایی فک مراقبت های پس از آن می باشد، با رعایت مراقبت هایی که در ادامه مقاله گفته می شود بهترین نتیجه را از انجام ان به دست آورید.

  • کبودی و تورم حاصل از جراحی فک امری طبیعی بوده و به مرور زمان رفع می شود و جای نگرانی وجود ندارد و برای کاهش آن می توانید از کمپرس یخ استفاده کنید.
  • ممکن است در روز اول پس از جراحی فک احساس گلو درد داشته باشید که علت آن به دلیل لوله های گذاشته شده برای تنفس در هنگام بیهوشی است.
  • پس از جراحی هنگام استراحت سر خود را بالاتر از بدن قرار دهید و برای اینکار می توانید دو بالشت زیر سر خود قرار دهید.
  • برای بهبودی سریع تر و کاهش درد حاصل از جراحی توصیه می شود داروهایی را که جراح برای تان تجویز نموده است را به طور مرتب استفاده کنید.
  • برای تمیز کردن دندان ها تا مدتی از زدن مسواک در بخش های جراحی شده پرهیز کنید و با یک دستمال مرطول و تمیز آن ناحیه را تمیز کنید.
    تا مدتی از انجام فعالیت های سنگین جدا خودداری کنید.
  • حتما جلسات مشخص شده برای معاینه را به طور مرتب بروید تا روند بهبودی به درستی و بدون ایجاد مشکلی سپری شود.
  • در صورتی که سیم های موجود در دهان پس از عمل فک باعث آزار و اذیت تان شد می توانید با مراجعه به متخصص از موم یا پنبه استفاده کنید.
  • تغذیه بعد از جراحی فک را رعایت کنید.

۱۴۰۰/۰۸/۱۶ توسط admin 0 نظر

لیفت ابرو و پیشانی چیست و روش های انجام آن

با لیفت ابرو و پیشانی خطوط چروک که به صورت عرضی و یا عمودی بین دو چشم و پیشانی قرار دارد از بین می رود.

هم چنین فاصله بین پلک و ابرو به صوت طبیعی باز می گردد و ابرو ها در جایگاه طبیعی خود قرار می گیرند که در دوران جوانی قرار داشت.

این جراحی را می توان با لیفت صورت و جوانسازی صورت با لیزر نیز همراه کرد.

لیفت ابرو چیست؟

پایین آمدن یا افتادگی ابرو می‌تواند باعث غمگین و یا خسته به نظر رسیدن افراد شود، هر چند که ممکن است افراد چنین حالت‌هایی را نداشته باشند.

این حالت می‌تواند در اثر فعالیت بیش ‌از حد عضلات پیشانی و ناحیه ابرو، عوامل ارثی یا روند طبیعی فزایش سن ایجاد شود.

با گذشت زمان، پیشانی دچار افتادگی و چین‌ و چروک می‌شود که گاهی اوقات ظاهر افراد را دچار اخم دائمی می‌کند.

لیفت ابرو، که به آن لیفت پیشانی نیز گفته می‌شود، یک عمل جراحی است که می‌تواند افتادگی ابرو را اصلاح کرده و چین‌وچروک‌های پیشانی را برطرف نماید.

در نتیجه باعث جوانسازی صورت خواهد شد. لیفت ابرو می‌تواند چندین نشانه پیری در ناحیه ابروها را تصحیح کند. به‌طور خاص لیفت ابرو می‌تواند:

  • خط اخم و سایر نشانه‌های پیری را در ناحیه پیشانی و ابروها کاهش می‌دهد، باعث نرم و شاداب شدن ظاهر صورت می‌شود.
  • چین‌وچروک‌های عرضی پیشانی و یا خطوطی که در بالای پل بینی، بین چشم‌ها ایجاد می‌شود را به حداقل ممکن می‌رساند.
  • افتادگی یا پایین آمدن ابرو که باعث سنگینی پلک بالایی می‌گردد را اصلاح خواهد نمود.
  • موقعیت ابروها را بالا برده تا ظاهر افراد را شاداب و جوان‌تر سازد.
  • لیفت ابرو می‌تواند با دیگر روش‌های زیبایی و درمانی از جمله: لیفت صورت و عمل بلفاروپلاستی پلک‌ها ترکیب شود.

لیفت پیشانی

لیفت پیشانی که با عنوان لیفت ابرو نیز شناخته می شود، به بازگرداندن اثرات نیروی جاذبه، تنگ کردن بافت نرم پیشانی و بازگرداندن ظاهر جوان پوست پیشانی، پلک فوقانی و ابروها کمک می کند.

روش های مختلفی جهت انجام این لیفت وجود دارد و برش ها در نواحی مختلف ایجاد می شوند.
به مرور زمان و با افزایش سن، کاملا طبیعی است که ابروها ظاهر صاف و افقی پیدا کنند.

در صورتی که افتادگی ابرو مانع از نشان داده شدن احساسات صورت شود، لیفت پیشانی یا همان لیفت ابرو می تواند به جوانسازی یک سوم فوقانی صورت کمک کند.

مزایا لیفت ابرو

  • باعث بالارفتن ابرو می‌شود و خیلی زود موجب شادابی و جوانی چهره می‌شود.
  • موقعیت پوست روی ابرو را تغییر داده و سفت می‌کند.
  • افتادگی پلک بالا رو برطرف می‌کند.
  • چین و چروک‌های بین ابروها را صاف می‌کند.
  • پوست پیشانی را سفت کرده و چروک‌های عمیق و خطوط اخم را برطرف می‌کند.
  • تنش عضلات پیشانی را کمتر می‌کند.
  • بعد از اولین درمان نتایج تا 10 سال و شاید بیشتر ماندگاری دارند.
  • بهبود اعتماد به‌ نفس بیمار
  • جوانسازی ظاهر صورت
  • ایجاد هماهنگی و تناسب در صورت

چه علائمی به شما می گوید که دچار افتادگی ابرو شده اید؟

پوست پیشانی شما دیگر منعطف نیست و دچار چین و چروک شده است .

حس می کنید چهره تان اخمو شده است ، چشم ها نسبت به قبل حالت خسته ، عصبی و یا بسته تری پیدا کرده است و ابروها نیز به هم نزدیک تر شده اند و حتی میان آنها خط افتاده است .

احساس می کنید میدان دید شما به دلیل افتاده و شل شدن پوست پلک ها ، کم شده است . در این مواقع معمولا همزمان با جراحی بالا کشیدن ابرو ، بلفاروپلاستی را نیز انجام می دهند .

زمانی که حس می کنید به دلایلی مثل افزایش سن پوست اطراف ناحیه ابرو شل شده است و دیگر حالت الاستیک و انعطاف قبل را ندارد در نتیجه می بینید فرم ابروهایتان نسبت به قبل عوض شده است .

چه افرادی برای لیفت ابرو مناسبند؟

تمام کسانی‌ که چین و چروکی متوسط تا شدیدی داشته و مایلند قیافه‌ای جوان‌تر و بشاش‌تر داشته باشند، می‌توانند این جراحی لیفت ابرو و پیشانی را انجام دهند.

البته معمولاً افراد ۴۰ تا ۶۰ ساله متقاضی این جراحی می‌شوند ولی‌ برای همه کسانی‌ که خواستار چهره جوانتری هستند، مناسب است. در مورد بالا بردن ابرو به تنهایی‌ معمولاً خانم‌های جوان تمایل بیشتری دارند.

اهداف جراحی جوانسازی ابرو و یک سوم فوقانی صورت ( فورهدلیفت )شامل موارد زیر می باشد :

-بالا کشیدن گوشه خارجی چشم در صورت نیاز.
-حجم دادن دوباره به ابرو ،گیجگاه و نواحی پری اربیتال.
-کاهش آویختگی (hooding) قسمت بیرونی پلک فوقانی و کاهش پوست اضافی پلک فوقانی.
-بالا کشیدن گوشه خارجی چشم در صورت نیاز.
-کاهش چین و چروک های بین دو ابرو.
-کاهش چین و چروک های عرضی پیشانی.
-کاهش چین و چروک های گوشه خارجی چشم.
-اصلاح غیر قرینگی ابرو.

روش های مختلف لیفت ابرو و پیشانی :

  • لیفت پیشانی کروتال.
  • لیفت پیشانی با نخ.
  • لیفت پیشانی پره تریکال.
  • لیفت میدفورهد.
  • لیفت مسقیم ابرو.
  • روش تثبیت ابرو.
  • لیفت اندوسکوپیک پیشانی و ابرو.
  • لیفت تمیورال.

انتخاب روش جراحی بستگی به معاینه بیمار و تشخیص باتولوژی موجود توسط جراح دارد .

در دهه گذشته روش اندرسکوپیک لیفت ابرو و پیشانی بعنوان روش انتخابی به شمار رفته داست. این جراحی تحت بیهوشی عمومی در اتاق عمل قابل انجام است .

لیفت ابرو با اندوسکوپی یعنی چه؟

به‌طور کلی، لیفت اندوسکوپیک ابرو یعنی با کمک اندوسکوپ که یک وسیله جراحی است، ابرو و پوست پیشانی بالا کشیده شود.

در این روش با کمک میکروبرش‌هایی که در ناحیه بالای پیشانی و درون موها زده می‌شود، جراح به زیر پوست پیشانی و ابرو دسترسی پیدا می‌کند تا ماهیچه و بافت‌های زیر پوست را جراحی کند.

با بالا رفتن سن، ماهیچه‌ها و بافت‌های زیر پوست شل می‌شود، چربی زیر پوست کاهش می‌یابد و پوست نیز حالت افتاده پیدا می‌کند. همه این‌ها باعث می‌شود که ابرو پایین بیاید و به ابروی بالا فشار بیاورد.

همچنین در پیشانی نیز چین و چروک ایجاد می‌شود. خطوطی نیز بین ابروها شکل می‌گیرد که حالت اخم کردن به آن‌ها می‌دهد.

همه‌ی این موارد چهره شما را پیر و گرفته نشان می‌دهد. به همین دلیل با کمک لیفت پیشانی و ابرو می‌توانید زیبایی و جوانی چهره خود را دوباره به‌دست آورید.

برای مثال در یک ابروی ایده‌آل با فرم طبیعی، باید دنباله ابرو کمی بالاتر باشد؛

با لیفت آندوسکوپی ابرو، جراح متخصصی که در این کار تجربه و مهارت داشته باشد، به راحتی می‌تواند چنین مواردی را انجام دهد و ظاهر شما را کاملا تغییر دهد.

همچنین با بالا کشیدن آندوسکوپی ابرو به اندازه استاندارد، گاهی مشکل افتادگی خفیف پلک بالا نیز برطرف می‌شود.

لیفت اندوسکوپیک ابرو چگونه انجام می‌شود؟

جراحی لیفت اندوسکوپیک ابرو یک جراحی درون‌بین است که با کمک ابزار اندوسکوپ انجام می‌شود.

اندوسکوپ وسیله‌ای است شامل لوله‌های فنری و فیبر نوری که یک دوربین ریز ولی دقیق و همچنین ابزار جراحی روی نوک آن سوار شده است.

با کمک این ابزار، بدون برش و باز کردن کامل پوست و تنها با کمک چند شکاف کوچک، جراح به زیر پوست دسترسی خواهد داشت و می‌تواند بافت زیر ابرو را ببیند و جراحی کند.

در لیفت اندوسکوپیک ابرو، متخصص جراحی پلاستیک با کمک ابزاری که از بالای سر به زیر پوست هدایت می‌شود، می‌تواند بافت‌های زیر پوست را از استخوان جدا کند و بالا بکشد؛ همچنین در صورت نیاز، بخش‌هایی از بافت و ماهیچه اضافه را بردارد.

بافت‌های زیرین پوست پس از مدتی دوباره به استخوان جوش می‌خورد و در جای خود ثابت باقی می‌ماند.

از مزایای لیفت آندوسکوپیک ابرو این است که به‌طور همزمان هم می‌توان خط و چین پیشانی را رفع کرد و هم چروک بین ابرو یا همان خط اخم را از بین برد.

معمولا این عمل با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. برای شروع، در ۳ تا ۵ نقطه از سر، برش‌هایی به طول ۲ تا ۳ سانتیمتر ایجاد می‌گردد.

از آنجایی که جراح از چند جای مختلف به ابروها دسترسی پیدا می‌کند، می‌تواند به خوبی تقارن فرم و انحنای ابروها را اصلاح کند.

به همین دلیل نتیجه جراحی بالا کشیدن اندوسکوپی ابرو بسیار طبیعی و رضایت بخش خواهد بود.

از مزایای لیفت اندوسکوپیک ابرو نسبت به روش‌های جراحی قدیمی‌تر، میزان برش کمتر، عدم نیاز به تراشیدن مو و همچنین درد و ناراحتی کمتر است.

نتیجه بالا بردن آندوسکوپی ابرو معمولا بسته به روشی که جراح استفاده می‌کند، بیش از ۷ تا ۱۰ سال ماندگاری خواهد داشت.

البته در این میان فیزیولوژی و ویژگی‌های بدنی هر فرد، سبک زندگی، میزان شلی یا سفتی پوست و عوامل مختلف دیگر نیز می‌تواند بر میزان موفقیت عمل و ماندگاری لیفت آندوسکوپی ابرو، اثرگذار باشد.

به همین دلیل مراجعه به یک متخصص جراحی پلاستیک و معاینه دقیق توسط او بسیار ضروری است.

برای مثال ممکن است جراح متخصص پس از معاینه و انجام برخی آزمایش‌ها، مانند ارزیابی میزان تولید اشک، یا مشخص شدن میزان بلندی یا کوتاهی پیشانی و یا وضعیت ماهیچه‌های ابرو، مواردی را برای شما تجویز کند.

مثلا ممکن است نیاز باشد بخشی از پوست پیشانی شما نیز برداشته شود؛ یا شاید نیاز باشد یک هفته پیش از عمل لیفت آندوسکوپی ابرو، بوتولینوم به ابرو یا پیشانی تزریق گردد تا ماهیچه‌ها آزاد و آرام شوند.

حتی ممکن است جراح متخصص پس از معاینه، به شما روش جوان‌سازی جایگزین یا مکمل با عمل بالا کشیدن آندوسکوپی ابرو پیشنهاد دهد.

لیفت ابرو با نخ چیست؟

لیفت ابرو با نخ موقعیت جدیدی برای پیشانی و ابروها فراهم می کند تا به یک ظاهر طبیعی، جوان و هم چنین اصلاح عدم تقارن دو ابرو برسید.

وقتی شخصی که دچار ابروهای افتاده شده است نمی خواهد جراحی انجام دهد و هفته ها مراقبت و دوران ریکاوری را بگذراد راههای دیگری مثل تزریق ژل، تزریق بوتاکس مشابه لیفت با نخ موثر هستند.

در این مقاله به مهترین نکات لیفت ابرو با نخ اشاره شده است. با ما همراه باشید که به پاسخ سوالات خود در مورد این شیوه ی درمان پی ببرید.

روش انجام لیفت ابرو با نخ چگونه است؟

این روش کم تهاجمی است و نیاز به بی هوشی عمومی ندارد و با بی هوشی موضعی انجام می شود.

این روش برای جوانسازی پیشانی طراحی شده است و زیر یک ساعت زمان می برد.

زمان ریکاوری کوتاه مدت و چند روز است و طی این چند روز کاملا محل ورود نخ ها که توسط سوزن های مخصوص کوچک به زیر پوست هدایت می شوند محو می شود.

بلافاصله می توانید به فعالیت های روزانه برگردید ولی با توجه به اینکه ممکن است محل تزریق قرمز باشد یا دچار تورم شود پیشنهاد شود تا چند روز پس از درمان برای مناسبت خاصی برنامه ریزی ننمایید و حداقل درمان را یک هفته قبل از مناسبت هایی مثل مهمانی ها قرار دهید.

نخ های لیفت انواع گوناگونی دارند که هر کدام ویژگی مختلفی از نظر ظاهر،  نحوه قرارگیری، تعداد نخ ها، ماندگاری و قیمت دارند.

نخ ها از جنس زیست تجزیه پذیرند و از جنس نخ های به کار رفته در بخیه هستند. این نخ ها سبب تحریک پوست و افزایش کلاژن می شوند که با جوانسازی رابطه مستقیم دارد.

تصورات اشتباه در مورد عمل زیبایی پلک (بلفاروپلاستی)

بیماران به اشتباه فکر می کنند بلفاروپلاستی باعث لیفت ابروها می شود؛ این بیماران در واقع به دنبال نتایجی هستند که فقط لیفت ابرو می تواندایجاد کند.

در بعضی از موارد، این بیماران از بلفاروپلاستی پلک بالایی و لیفت ابرو به طور همزمان سود می برند.

روش اندوسکوپی در مقابل روش باز

روش اندوسکوپی روش پیشرفته ای برای لیفت پیشانی است که اجازه حداقل برش را می دهد؛ ریسک کمتری دارد و زمان نقاهت نیز کوتاهتر است. در برخی از بیماران، لیفت ابرو به روش باز گزینه مناسب تری است. .

فرایند درمان لیفت با نخ (ابرو، پیشانی)

قبل از این روش، شما شروع به مصرف آنتی بیوتیک خواهید کرد، که چند روز بعد از روش نیز مصرف خواهید کرد.

جراح مناطق مورد نظر را نشانه‌گذاری کرده و با کمک اپی‌نفرین و داروی بی‌حسی موضعی”لیدوکائین” قسمت‌های مشخص شده را بی‌حس می‌کند تا کبودی، تورم و درد در بیمار به حداقل برسد.

مرحله بعد یک برش بسیار کوچک ایجاد کرده تا سوزن توخالی وارد پوست شود. سپس نخ‌های پرولین توسط سوزن وارد مناطق مورد ‌نظر شده و استقرار می‌یابند.

در پایان هر کدام از نخ‌ها محکم گره خورده ، کوتاه شده و انتهای آن‌ها در پوست باقی می‌مانند و به مرور زمان در پوست تحلیل می‌شوند.

هر یک از برش‌های کوچک با یک بخیه بسته شده و بعد از چند روز کشیده می‌شوند.

نخ‌ها با گذشت زمان دوباره جذب می‌شوند (البته بسته به نوع نخ دارد).

در این زمان حق انتخاب با شماست می‌توانید دوباره از نخ‌های جدید و لیفت صورت با نخ استفاده کنید یا اجازه دهید که صورت شما به شرایط قبل از درمان برگردد.

تعداد و کاشت نخ‌ها به مناطق درمانی بستگی دارد. مدت زمان لیفتینگ با نخ بسته به موقعیت و تعداد نخ‌ها معمولا حدود 60 تا 90 دقیقه طول می‌کشد.

عوارض انجام لیفت ابرو با نخ

عدم تقارن که در درمانهای دیگر قابل برطرف شدن است البته پزشک نظر شما را خواهد پرسید که اگر عدم تقارن حس می نمایید به او اطلاع دهید.
خونریزی که البته نادر است و پزشک با انجام یکسری فعالیت سبب بند آمدن آن می شود.
عفونت که بسیار نادر است و برای پس از درمان با آنتی بیوتیک از آن جلوگیری می شود.
گرانولما که ممکن است به علت محکم شدن زیاد نخ ها به وجود بیاید.
مهاجرت یا حرکت نخ که ممکن است سبب علائم گرانولما شود.
نمایان شدن نخ از زیر پوست که ممکن است به علت استفاده از نخ نامناسب رخ دهد.

برش برای لیفت ابرو

تمام روش های جراحی که شامل برش هستند زخم ایجاد می کنند. این نقش جراح پلاستیک است تا برش را در جایی قرار دهد که دیده نشود و بخیه ها را با دقت انجام دهد تا ظاهر زخم ها را به حداقل برساند.

یکی از مزایای مهم رویکرد اندوسکوپی در مقابل رویکرد باز، طول برش هاست.

درحالی که در روش کرونال که یک روش باز است برش در بالای سر از گوش تا گوش بود، روش اندوسکوپی نیاز به 5 برش کوچک دارد که هر کدام فقط 3 -2 سانتی متر طول دارند.

این زخم ها در قسمت رویش مو پنهان می شوند. این زخم ها به سرعت خوب می شوند و با رشد موها به سختی دیده می شوند تا اینکه به کامل خوب شوند. هیچ مویی در زمان جراحی تراشیده نمی شود بنابراین طاسی وجود ندارد.

ماندگاری لیفت ابرو و پیشانی با روش های مختلف

همانطور که بیشتر اشاره شد ، روش های گوناگونی برای اینکار وجود دارد. به طور کلی عوامل زیر در میزان ماندگاری لیفت ابرو تاثیرگذار هستند :

  1. میزان افتادگی ابرو ها
  2. سن شما
  3. مواد مورد استفاده
    میزان ماندگاری لیفت با استفاده از جراحی بیشتر از لیفت ابرو با نخ است . و میزان ماندگاری لیفت ابرو با تزریق بوتاکس از دو روش قبلی کمتر است.

در روش نخ و بوتاکس امکان استفاده مجدد از این تکنیک ها وجود دارد. یعنی فرد از مدت زمان مشخصی که توسط پزشک مشخص می شود می تواند برای تمدید مراجعه نماید.

در روش لیفت با نخ ،نوع نخ به کار رفته بسیار تاثیر گذار است. برخی افراد معتقدند نتایج آن ها بیش از شش ماه دوام داشته است. اما در برخی این ماندگاری به سه ماه بیشتر نرسیده است.

از مزیت این روش ها موقت می توان به این اشاره کرد که اگر از فرم ابروهای خود راضی نبودید ، بعد از مدتی اثرات آن از بین خواهد رفت.

در تزریق بوتاکس ، معمولا این ماندگاری بین چهار الی شش ماه گزارش شده است.

نوع بوتاکس تزریق شده نیز موثر است. همانطور که می دانید در روش تزریق بوتاکس ، سم بوتولیوم به عضلات اطراف ابرو ها تزریق شده و به نوعی از افتادگی آن ها جلوگیری می کند.

به یاد داشته باشید با توجه به حساسیت این ناحیه و نزدیک بودن آن به چشم ، این روش حتما باید توسط متخصص مجرب انجام شود.

کاربردهای عمل لیفت آندوسکوپیک ابرو و پیشانی

لیفت آندوسکوپی پیشانی ، می تواند در حالی که زخم های جراحی و اختلال بافت را به حداقل می رساند ؛ موجب لیفت ابرو نیز شود.

به طور کلی ، هدف از آن تنها بالا بردن ابروها نیست ؛ بلکه برای کاهش چین و چروک های افقی و عمودی پوست ، بهبود چروک های گوشه چشم و کاهش سطح پوست زیر ابرو هم می توان از آن بهره برد.

ارزیابی بالینی قبل از لیفت آندوسکوپی ابرو و پیشانی

افتادگی ابرو در بیمارانی که دارای پوست اضافی در پلک بالایی خود هستند جای شک دارد ، حتی اگر ابروها در موقعیت نرمال باشند ؛ لذا باید علت آن مشخص گردد.
لذا زمانی که بیمار می خواهد برای جراحی پلک اقدام کند ، باید منشأ این مشکل مشخص شود.
از این رو جراح متخصص ، پیش از آن که اقدامی برای جراحی پلک نماید بیمار را برای عمل جراحی ابرو و پیشانی ارزیابی خواهد نمود.

نحوه ارزیابی بیمار قبل از عمل لیفت ابرو و پیشانی

در طول معاینه ، به بیمار یک آینه دستی داده می شود. تا مشاهده خود در آن ، خواسته ها و اهدافش از این عمل را بازگو کرده و تشریح نماید.

همچنین بیمار می بایست در این فرصت ، درباره موقعیت صحیح ابروها و پلک ها اطلاعاتی را در اختیار بیمار قرار داده و از بیمار بخواهد کلیه انتظارات خود از این جراحی را عنوان نماید.

مراقبت های قبل از لیفت ابرو و پیشانی

لازم است فرد بداند که دقیقاً قصد دارد چه مواردی را در ظاهر فعلی خود تغییر دهد. تمامی ناحیه پیشانی توسط جراح مورد بررسی قرار می گیرد و حتی پلک بالایی هم به دقت بررسی می گردد.

جراح از بیمار می خواهد که حالات مختلفی را با صورت خود ایجاد کند و در نتیجه می تواند بهترین روش را برای روند جراحی انتخاب کند.
همانند هر جراحی دیگری لیفت ابرو دارای خطرات و عوارضی است.

عوارض احتمالی شامل ایجاد اسکار، عفونت و ضعف حرکت ابروها است. در برخی موارد فرد احساس خارش در پوست سر می کند. درباره عوارض و خطرات احتمالی این جراحی بهتر است که با پزشک خود مشورت کنید.

مراقبت های بعد از لیفت ابرو و پیشانی

اگر برش های ایجاد شده در لیفت ابرو در ناحیه مو انجام شود، بخیه هایی که زده می شود یا کشیدنی می باشد یا پوست به وسیله منگنه های فلزی بخیه می شود.

در هر صورت این بخیه ها طی دو هفته کشیده می شود و بیمار در این مدت باید به پزشک مراجعه کنند تا زخم ها مورد معاینه قرار گیرد.
24 تا 48 ساعت بعد از جراحی فرد می تواند استحمام کند اما زخم ها نباید دستکاری شود.

انجام ورزش های سبک و ورزش هایی که به عضلات صورت زیاد فشار وارد نمی کند مانند پیاده روی مانعی ندارد اما از انجام ورزش های سنگین از 2 هفته تا یک ماه از باید خودداری شود.

افرادی که قصد تزریق ژل یا بوتاکس به این ناحیه را دارند بهتر است صبر کنند تا کبودی ها و تورم ها کاهش پیدا کند. معمولا یک تا دو هفته زمان لازم است تا تورم ها کمتر شود.

حقایق مهم در رابطه با ایمنی و خطرات لیفت ابرو

تصمیم گیری در رابطه با عمل جراحی لیفت ابرو کاملا مشخص است و شما باید در نظر بگیرید که آیا فواید آن با اهداف شما قابل دسترسی بوده یا ریسک و عوارض آن قابل قبول است.

جراح پلاستیک شما یا همکاران او، به طور کامل خطرات همراه با عمل را به شما گوشزد می‌کنند.

از شما خواسته می‌شود رضایت نامه‌ای را مبنی بر اینکه به طور کامل از عمل جراحی، روش‌های جایگزین و ریسک و عوارض احتمالی آن آگاه شده‌اید، امضاء کنید.

عوارض عمل شامل موارد زیر است:

  • اختلالات پلک شامل قرارگیری غیر طبیعی پلک فوقانی (افتادگی پلک)، پوست شل پلک و شلی غیر طبیعی پلک تحتانی (اکتروپیون) که می‌تواند همزمان با آویزان شدن پوست پیشانی و پلک باشد.

جراحی لیفت پلک این مشکلات را اصلاح نمی‌کند و این اختلالات نیاز به جراحی اضافی جهت ترمیم آن‌ها دارد.

  • جمع شدن مایع.
  • درد که ممکن است مقاوم باشد.
  • نامنظمی حدود پوستی.
  • تغییر رنگ پوست و تورم.
  • بخیه‌ها ممکن است خود به خود به سطح پوست برسند، قابل دیدن باشند و باعث التهاب شوند که نیاز به برداشتن دارند.
  • احتمال نیاز به جراحی تکمیلی.
  • جای زخم نامطلوب.
  • خونریزی (هماتوم).
  • عفونت.
  • جوش نخوردن محل زخم.
  • عوارض بیهوشی.
  • لخته‌های خون.
  • از دست دادن مو در نواحی برش پوستی که قابل اصلاح است.
  • بالا رفتن خط رویش مو.
  • آسیب عصب صورت با ضعف و فلجی عضلات صورت.
  • عدم تقارن صورت.
  • بی حسی یا دیگر تغییرات در حس پوست و خارش شدید.
  • تحریک یا خشکی چشم.

ملاحظه خاص در رابطه با مصرف چسب‌های فیبرینی (چسب‌های بافتی)

چسب‌های فیبرینی (ساخته شده از فرآورده‌های خونی اضافی که جهت غیر فعال کردن انتقال ویروس، حرارت دیده است) جهت نگه داشتن لایه‌های بافتی در کنار هم به منظور کاهش کبودی بعد از جراحی، بکار می‌روند.

این محصول با دقت فراوان، از خون افراد غربالگری شده برای هپاتیت، سیفلیس و ویروس نقص ایمنی (HIV) تهیه شده است. این محصول، سال‌ها به طور قابل اطمینان در جراحی‌های قلب و عروق و عمومی بکار رفته است.

به نظر می‌رسد که چسب‌های فیبرینی جهت کاهش خونریزی جراحی و نگاه داشتن لایه‌های بافتی در کنار یکدیگر موثر باشند.

۱۴۰۰/۰۸/۰۴ توسط admin 0 نظر

اتوپلاستی یا جراحی زیبایی گوش چیست و چگونه انجام میشود ؟

جراحی زیبایی گوش

اتوپلاستی یا جراحی زیبایی گوش ، روشی است که در آن سایز و حالت گوش ها تغییر می یابد. نتایج عمل جراحی تغییر شکل گوش تا حد زیادی به تغییرات مورد نظر وابسته است؛

به هر حال این روش ها به طور کل موجب افزایش اعتماد به نفس و رفع مشکل گوش بزرگ ، مخصوصا در کودکان و نوجوانان می شود. اگر گوش ها برجسته و بیرون زده باشند، با بخیه زدن غضروف می توان لاله ی گوش را صاف و به سر نزدیک تر کرد.

اگر یکی از گوش ها نسبت به دیگری بالاتر قرار گرفته باشد، توسط عمل زیبایی گوش می توان آن ها را نسبت به هم متقارن کرد.

گوش هایی که بیش از حد بزرگ هستند را نیز می توان توسط جراحی پلاستیک گوش به تنهایی و یا به همراه سایر عمل های جراحی مربوط به گوش به اندازه ی متناسب درآورد.

درمان درد گوش ناشی از جراحی زیبایی گوش معمولا با قرص های مسکن کنترل می شود.
اتوپلاستی به هر گونه اصلاح گوش اشاره دارد که شامل برداشتن و یا تغییر شکل غضروف تشکیل دهنده گوش است. این اصلاحات عبارتند از:

  • ترمیم و کوچک کردن لاله گوش
  • خواباندن گوش
  • تغییر شکل گوش
  • بازسازی ساختار گوش

ترمیم و کوچک کردن لاله گوش

 

عمل جراحی لاله گوش برای ترمیم “شکاف” لاله گوش پاره شده، حذف اسکار کلوئید (اسکار ضخیم) و یا کاهش حجم و یا بیرون‌زدگی لاله گوش انجام می‌شود.

اکثر عمل‌های جراحی لاله گوش در مطب جراح و تحت بی‌حسی موضعی و یا در رابطه با سایر جراحی‌های مربوط به صورت در اتاق عمل انجام می‌شود.

شکاف لاله گوش معمولاً با یک عمل ” زِد پلاستی” برای اصلاح ظاهر اسکار انجام می‌شود. در این عمل، شکاف قبلی در محل پیرسینگ گوش بسته شده و لاله گوش دوباره سوراخ می‌شود.

در این عمل، معمولاً اسکارهای کلوئیدی برداشته شده و برای جلوگیری از تشکیل مجدد آن‌ها یک پانسمان فشاری در محل به مدت چند هفته اِعمال می‌شود. تکنیک‌های دیگری نیز برای درمان اسکار اولیه گوش وجود دارد.

کوچک کردن لاله گوش و یا برگرداندن گوش (سیت‌بک) با ایجاد برش‌های جراحی و ترمیم مجدد بافت گوش طبق آناتومی خاص و نوع دفورمیتی گوش بیمار انجام می‌شود.

جراحی ترمیم و کوچک کردن لاله گوش معمولاً تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرد، زیرا به عنوان یک عمل جراحی زیبایی محسوب می‌شود.

جراحی خواباندن و تغییر شکل گوش

جراحی خواباندن گوش که اتوپلاستی نیز نامیده می‌شود، شامل رفع بیرون‌زدگی گوش است و در برخی موارد ممکن است همراه با کاهش اندازه گوش باشد.

جراح در این عمل، گوش‌ها را با تغییر شکل بافت حمایتی و نگهدارنده، به سر نزدیک‌تر می‌کند. این عمل جراحی در صورتی انجام می‌شود که بیمار احساس می‌کند گوش‌هایش بیش از حد از طرفین سر بیرون زده و یا فرم ظاهری آن‌ها غیر معمول و یا نامطلوب است.

اتوپلاستی (جراحی زیبایی گوش) یک عمل رایج برای مردان و زنان و همچنین کودکانی است که اغلب به دلیل بیرون‌زدگی گوش‌های خود در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.

انجام این جراحی از سن 5 یا 6 سالگی به بعد مناسب است. جراحی خواباندن گوش برجسته معمولاً به صورت سرپایی و با تزریق آرام‌بخش یا بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

این روش در صورتی که با یکی دیگر روش‌های جراحی بینی (مانند جراحی زیبایی بینی) ترکیب شود، می‌تواند تحت بی‌هوشی عمومی یا تزریق وریدی آرام بخش (IV) انجام گیرد.

پس از این جراحی بیمار باید نوعی پانسمان به نام هدبند را به مدت چند روز برای گوش‌های خود استفاده کند.

شما ممکن است روزهای اول بعد از جراحی، مقداری ناراحتی خفیف را تجربه کنید، اما این درد به راحتی با داروهای مسکن برطرف می‌گردد.

معمولاً در عرض 10 تا 20 روز بعد از عمل جراحی، شکل ظاهری گوش‌های شما ” طبیعی ” خواهد شد.

ممکن است برای محافظت از گوش‌های خود به مدت یک هفته بعد از عمل از هدبند استفاده کنید. همچنین باید برای حدود یک ماه از انجام ورزش‌های پربرخورد اجتناب کنید.

خواباندن گوش بدون برش جراحی

اتوپلاستی (عمل زیبایی گوش) بدون برش جراحی یک عمل جراحی زیبایی است که در آن گوش‌های بیرون زده بدون نیاز به برش و تنها با استفاده از بخیه به عقب خوابانده می‌شود.

در این روش برای تثبیت و تغییر شکل دادن بافت حمایتی گوش، از بخیه برای نزدیک کردن گوش‌ به سر استفاده می‌شود.

البته تمام افراد متقاضی مناسبی برای خواباندن گوش برجسته بدون برش جراحی نیستند و در طی مشاوره اولیه با جراح، بهترین روش برای بیمار تعیین می‌گردد.

این روش با استفاده از بخیه‌هایی انجام می‌شود که از درون غضروف گوش عبور کرده و به سطح پوست متصل می‌شود. جراح این بخیه‌ها را به دقت برای شکل دادن به خطوط کانتور غضروف و عقب کشیدن گوش انجام می‌دهد.

این جراحی اغلب با تزریق آرام‌بخش و در نیمه‌هشیاری بیمار انجام می‌شود.

بیمار باید تا زمان مراجعه یک هفته پس از عمل از پانسمان هدبند استفاده کند. انجام این روش از سن 5 یا 6 سالگی به بعد جایز است.

معمولاً در طی یک یا دو هفته بعد گوش‌ها ظاهر”عادی” خود را باز خواهد یافت. به بیمار توصیه می‌شود تا برای محافظت از گوش‌های خود از هدبند استفاده کرده و برای حدود یک ماه از انجام ورزش‌های پربرخورد اجتناب کند.

خواباندن گوش نوزادان

جراح ممکن است برای نوزادانی که با گوش بیرون‌زده متولد می‌شوند، با جراحی قادر به اصلاح دائمی گوش در دوران نوزادی نباشد. اما با این روش می‌توان از جراحی آینده اجتناب کرد.

احتمال موفقیت این روش در نوزادان 0-4 هفته بیشتر است، اگر چه تا سن 2/3 ماهگی نیز می‌توان برای آن اقدام کرد.

خواباندن گوش نوزاد با استفاده از یک چسب جراحی ملایم و نواربندی آن برای تغییر حالت پشت گوش و اصلاح غضروف گوش انجام می‌شود.

از آنجا که غضروف نوزاد نرم و قابل انعطاف است، با این روش می‌توان آن را به طور دائمی اصلاح کرد. این شکل‌پذیری گوش به دلیل خاصیت ارتجاعی غضروف و ناشی از تأثیرات هورمون‌های مادر است که در طی ماه‌های اول زندگی کاهش می‌یابد.

مراحل روند نواربندی گوش با مراجعات منظم در طی چند هفته برای نوزاد قابل تحمل می‌شود. این روند به طور کلی بدون درد است، اما نیازمند شکیبایی و تداوم درمان به صورت تدریجی است.

اقدام برای عمل زیبایی گوش

چنانچه به طور مادرزادی دارای گوش های بیش از بزرگ و یا کوچکی هستید.

  • مشکلات مادرزادی گوش
  1. میکروتیا: گوش در زمان تولد خیلی کوچک است و به میزان کافی رشد نکرده است.
  2. ماکروتیا: گوش های خیلی بزرگ که با صورت تناسب ندارد.
    گوش های موسوم به ویلدرموت : در این گوش ها به جای اینکه گوش به سمت بیرون انحنا داشته باشد به سمت داخل یعنی به سمت سر دارای انحنا است.
  3. گوش استال: در این گوش ها تا خوردگی و یا جمع شدگی شدید به صورت کاملا غیر طبیعی وجود دارد.
  4. وجود شکاف در گوش: این شکاف معمولادر قسمت لاله گوش بوده و به صورت فرو رفتگی نمایان شده است.
  5. گوش کاگوت:این بیماران در زمان تولد از لاله گوش در ساختمان گوش برخوردار نیستند.
  6. گوش مخفی: قسمت فوقانی انحنای گوش در درون سر جای گیری کرده است.
  7. گوش کوسمان:این گوش ها به گوش های علامت سوالی معروف هستند و در بخش لاله گوش یک فاصله مشخصی تا جمجمه وجود دارد و انحنای گوش به سمت بیرون است .
  8. گوش لوله ایی: در این حالت گوش ها به طرف جلو لوله ای شکل شده اند و دهلیز خارجی گوش بسته می باشد. در بعضی از بیماران در قسمت خارجی پشت گوش غضروف به اندازه کافی ایجاد نشده و گوش فاقد پوست است.
  • چنانچه اندازه و محل قرارگیری گوش های شما با سرتان متناسب نیست.
  • چنانچه گوش هایتان بیرون زده و برجسته است.
  • چنانچه دچار آسیبی شده اید که در شکل گوش های شما تاثیر گذاشته است.
    عمل جراحی زیبایی گوش یا اتوپلاستی می تواند باعث بهبود شکل، موقعیت و تقارن گوش ها شود.

این عمل جراحی می تواند نقص هایی که در هنگام تولد در ساختار گوش وجود داشته، مثل بزرگ بودن بیش از حد گوش ها را اصلاح کند و همچنین می تواند شکل نامتناسب گوش و بد شکلی ایجاد شده در اثر جراحت را درمان کند.

آیا این عمل برای من مناسب است؟

جراحی گوش یک عمل بسیار فردی است و شما باید این عمل را با نظر خودتان انجام دهید نه به خاطر تمایل فردی دیگر یا برای شبیه شدن به یک تصویر فرضی ایده‌آل.

  • کودکانی که کاندیدهای مناسبی برای جراحی گوش هستند عبارتند از:
  • کودکان سالم، بدون بیماری‌های تهدید کننده حیات یا عفونت مزمن درمان نشده گوش.
  • دارای حداقل ۵ سال سن یا هنگامی که غضروف گوش کودک به اندازه کافی پایدار است که بتوان آن را اصلاح نمود.
  • دارای حس همکاری بوده و دستورات را به خوبی انجام دهد.
  • توانایی بیان احساسات خود را داشته و هنگام بحث در مورد جراحی، اعتراضی نداشته باشد.

بالغین و نوجوانانی که کاندید مناسب جراحی گوش هستند عبارتند از:

  • افراد سالمی که بیماری‌های تهدید کننده حیات یا شرایط طبی که ترمیم زخم را مختل می‌نمایند، نداشته باشند.
  • افراد غیر سیگاری.
  • افراد با نگرش مثبت که در ذهن خود اهداف مشخصی برای جراحی گوش دارند.

مراحل انجام اتوپلاستی

بیهوشی
این عمل با بی حسی موضعی و یا بیهوشی عمومی انجام می شودقبل از انجام جراحی در این را بطه با بیمار صحبت خواهد شد.

برش جراحی
با توجه به اقداماتی که قرار است روی گوش انجام شود برش های جراحی ایجاد خواهد شد.روش به کاربرده شده کاملا به جراح بستگی دارد زیرا پیش از انجام جراحی تمامی فاکتور های جراحی بررسی شده است.

اما در این جراحی برش ها معمولا در قسمت پشت گوش انجام می شود و یا اگر برش در قسمت جلوی گوش نیاز باشد در چین های گوش به وجود آمده تا بعد از جراحی پنهان شود.

بعد از جدا شدن پوست از غضروف زیر، جراح به غضروف های گوش دسترسی پیدا کرده و می تواند اقدامات لازم روی گوش را انجام دهد.

حال اگر ناهنجاری های گوش در قسمت در میزان و ضخامت غضروف ها باشد جراح به اندازه لازم از آنها برداشته تا گوش به حالت طبیعی اصلاح شود . در صورتی که نیازی به برداشتن غضروف و یا پوست اضافی نیست جراح با زدن بخیه های دائمی حالت غضروف را به حالت طبیعی تبدیل کرده و برجستگی در نمای روبه رو را از بین می برد.

بستن شکاف های جراحی
بعد از اینکه جراح از متقارن بودن هر دو گوش اطمینان پیدا کرد با بخیه های قابل جذب و یا غیر قابل جذب برش ها بسته شده و پانسمان به دور سر بسته می شود.

مزایای عمل جراحی زیبایی گوش

  1. با انجام این جراحی می توان بسیاری از نقص های گوش را برطرف کرد.
  2. این عمل ایمن بوده و خطری بیمار را تهدید نمی کند.
  3. با انجام این جراحی فرد نسبت به ظاهر خود رضایت بیشتری کسب کرده و میزان اعتماد به نفس در وی افزایش پیدا میکند.
  4. شکاف های به وجود آمده درجراحی خیلی عمیق نبوده و وضوح دیده نمی شود.

برخی از بیماری های گوش که با جراحی درمان می شوند :

  • ماستوئیدیت

ماستوئید استخوانی در واقع پشت مجرای گوش خارجی قرار گرفته و شامل زائده ماستوئید ، حفره ماستوئید و سلول های هوایی ماستوئید می شود.
بهتر است بدانید که این نوع بیماری باعث التهاب عفونی مخاط مفروش کننده سلول های ماستوئید می شود و از آن جا که این سلول ها به طور مستقیم و غیره مستقیم با فضای گوش میانی در ارتباط است در اثر عفونت گوش میانی ایجاد می شود.

  • کلستئاتوم

کلستئاتوم در واقع تجمع توده کراتینی در داخل گوش میانی یا حفرات ماستوئید است و در اثر خوردگی استخوان باعث صدمه به گوش می شود.
از علائم این نوع بیماری گوش می توان به ترشحات بدبو و زننده در گوش اشاره کرد.

  • اتواسکلروز

این نوع بیماری با سخت شدن استخوانچه گوش همراه است و معمولا استخوانچه رکابی گوش میانی را درگیر می کند.
از شایع ترین علت های کم شنوایی در افراد بالغ بیماری اتواسکلروز می باشد.
تنها راه درمان این نوع بیماری های جراحی می باشد که فرد باید به یک فوق تخصص گوش خوب مراجعه کند.

اقدامات پیش از جراحی گوش

  • پیش از انجام جراحی نباید داروهایی مانند آسپرین و یا ضد التهابی مانند ایبو پروفن استفاده کنید زیرا باعث می شود خون رقیق شده و احتمال خونریزی در حین جراحی بیشتر می شود.
  • بهتر است از متخصص گوش ، حلق بینی خود لیست داروهایی که نباید پیش از جراحی گوش استفاده کنید مطلع شوید. زیرا هر دارویی ممکن است روی گردش خون تاثیراتی بگذارد و جراحی را با مشکل روبه رو سازد.
  • یک هفته پیش از جراحی زیبایی گوش سیگار و قلیون نکشید زیرا دخانیات باعث کم شدن اکسیژن در عروق خونی شما می شود و جراحی را مشکل می کند به طور کل هیچ گونه دخانیات را پیش از جراحی مصرف نکیند.
  • در صورتی که شما دارای سابقه بیماری خاصی هستید حتما آنها را با پزشک خود درمیان بگذارید تمام سوابق درمانی می تواند به جراح در جراحی گوش کمک کند.
  • در صورتی که پزشک برای شما داروی خاصی را تجویز می کند تا پیش از جراحی مصرف کنید،آنها را به صورت صحیح مصرف کنید.معمولا این داروها آنتی بیوتیک های خوراکی و یا پماد های خاص می باشد.
  • نیمه شب پیش از جراحی گوش مواد غذایی سبک مصرف کنید و روز عمل ناشتا به بیمارستان بروید .
  • می توانید پیش از جراحی به حمام بروید تا در صورتی که استحمام بعد از جراحی مشکل بود به حمام نیازی نباشد.

مراقبت‌های پس از جراحی اتوپلاستی

  • ممکن است بیمار برای یک شب در بیمارستان بستری شود؛ این مورد در بین بیماران کودک بسیار شایع‌تر است.
  • تا دو هفته پس از جراحی، فرد باید به پشت خوابیده تا مانع ایجاد فشار بر گوش‌ها شود. در این بازه، غضروف مکان خود را تثبیت کرده و از استحکام بیشتری برخوردار می‌شود.
  • انجام فعالیت‌های سنگین، اعم از ورزشی و یا کاری تا دو هفته ممنوع است.
  • زخم‌ها و بخیه‌ها نیازمند رسیدگی و ضدعفونی کردن هستند، نیاز است تا بخیه‌ها مرتب شستشو داده شوند.
  • در هفته اول نیاز است تا با استفاده از هدبند، از گوش‌ها مراقبت کرد. پس از دو الی سه ساعت استفاده، می‌تواند اندکی به گوش‌ها استراحت داد و سپس مجدد از هدبند استفاده کرد.
  • از هفته دوم پس از عمل، استفاده از هدبند مختص شب ها بوده و نیاز نیست تا بیمار در تمام طول روز از هدبند استفاده کند.
  • خون‌مردگی و تورم در محل جراحی موضوعی طبیعی بوده که ممکن است اتفاق بیافتد. در صورت بروز این موضوع، جای نگرانی نیست.

مدت زمان جراحی زیبایی گوش

عمل اتوپلاستی چیزی در حدود ۱ الی ۲ ساعت زمان خواهد برد. هر چند، عوامل متعددی می‌توانند بر مدت زمان جراحی تاثیرگذار باشند.

میزان اصلاحاتی که نیاز است بر ساختار گوش اعمال شود، نیاز به برداشت غضروف از دنده‌ها وجود دارد یا خیر و عوامل متعدد دیگر می‌توانند زمان جراحی اتوپلاستی را کاهش و یا افزایش دهند.

دوره بهبودی جراحی اتوپلاستی

بعد از انجام عمل به منظور کاهش تورم گوش، سر بیمار به مدت چند روز پانسمان می‌شود. علاوه بر این داروهای مسکن برای کاهش درد بیمار تجویز می‌گردد.

جراح درخصوص مدت پانسمان و اقداماتی که بیمار باید هنگام خواب انجام دهد، با وی صحبت خواهد کرد. معمولاً سر بیمار به مدت 3 روز پانسمان می‌گردد.

زمانی که پانسمان برداشته می‌شود، جراح نوعی هدبند به بیمار می‌دهد که به مدت 2 تا 3 هفته به منظور تسریع روند بهبودی باید از آن استفاده کند.

اگر پزشک در روند جراحی از بخیه‌های کشیدنی استفاده کند، یک هفته بعد از انجام جراحی بخیه‌ها باید برداشته شوند.زخم‌های جراحی گوش با گذشت زمان ناپدید می‌شوند.

بیشتر افراد بالغ 5 روز بعد از انجام عمل جراحی می‌توانند به سر کار خود بازگردند. کودکان می‌توانند یک هفته بعد از جراحی به مدرسه برگردند، اما باید فعالیت‌های خود را تا زمان بهبودی کامل کاهش دهند.

آیا جراحی اتوپلاستی بی‌خطر است؟

همه عمل‌های جراحی خطرهای مخصوص به خود را دارند. عوارض عمل اتوپلاستی عبارتند از:

  1. درد
  2. تورم
  3. خونریزی
  4. عفونت
  5. ماندگاری جای زخم (عموماً قابل مشاهده نیست)
  6. بی‌حسی موقتی ناحیه گوش
  7. عدم تقارن و یا همشکلی گوش‌ها (به ندرت)

۱۴۰۰/۰۷/۳۰ توسط admin 0 نظر

کانتوپلاستی یا درشت کردن چشم چیست و چگونه انجام میشود ؟

درشت کردن چشم

کانتوپلاستی (درشت کردن چشم) به هر گونه عمل جراحی زیبایی اطلاق می‌شود که در آن جراح متخصص گوشه خارجی پلک را اندکی بالا می‌برد یا افتادگی این بخش از چشم را اصلاح می‌کند.

عمل زیبایی کشیدن چشم خواسته‌ی بسیاری برای داشتن چشم‌ گربه‌ای کشیده و با شیب رو به بالا را تحقق می‌بخشد.

همچنین جراحی درشت کردن چشم برای بیمارانی مفید است که سابقاً جراحی پلاستیک پیچیده‌ای مانند بلفاروپلاستی پلک پایین انجام داده‌اند و در اثر این عمل پلک پایینشان رو به پایین کشیده شده، گوشه چشمشان گرد شده و ظاهر ناخوشایندی پیدا کرده است.

کانتوپلاستی عمل زیبایی یا عملکردی است که به منظور ترمیم یا تغییر شکل گوشه خارجی چشم انجام می‌شود. این عمل که به تنهایی یا در کنار اکولوپلاستی انجام می‌شود، باعث می‌شود چشم به شکل زیبایی کشیده شود.

این جراحی فقط و فقط باید توسط جراحی انجام شود که در زمینه جراحی اکولوپلاستی از تجربه گسترده‌ای برخوردار است؛ چرا که اشتباه در انجام عمل نتیجه فاجعه‌‌آمیزی را به دنبال خواهد داشت.

ساختار پلک

سه بخش مختلف پلک در ظاهر آن تاثیر دارند. برای افرادی که چشم‌های آنها پلک صاف یا پف پشت چشم دارد، بخشی از ماهیچه بالابرنده پلک به پشت پوست متصل می‌باشد.

از طرف دیگر، چشم‌هایی که پلک صاف یا پف پشت چشم ندارند، دارای ساختاری به نام اپی‌بلفارون (epiblepharon) هستند که باعث می‌شود عضله حلقوی چشم در موقعیت نامناسب قرار گیرد.

علاوه بر این، گاهی اوقات بافت چربی در ناحیه پلک بالا دچار افتادگی شده و به این ترتیب ظاهر نامناسب برای پلک ایجاد می‌شود.

در نتیجه این شرایط فرد ممکن است به ترتیب با مشکلات مربوط به کوچک شدن قوس میانی چشم، تشکیل پرده گوشه چشم (اپی‌کانتوس)، کوچک شدن قوس میانی- تحتانی، و تشکیل اپی‌بلفارون روبرو شود.

دلایل انجام جراحی کشیده کردن چشم (کانتوپلاستی)

  • بالا رفتن سن که موجب افتادگی پلک پایین می‌شود.
  • انجام دادن جراحی قبلی که موجب کشیده شدن بیش‌ازحد پلک پایینی شده است و پلک به سمت پایین آمده
  • انجام دادن جراحی قبلی که موجب شده است عضله‌ای که چشم‌ها را می‌بندد ضعیف شود و در نتیجه پلک پایین افتاده شده است.
  • انجام جراحی‌های قبلی برای سرطان پوست یا آسیب خورشیدی مزمن که موجب کشیده شدن پوست و پایین کشیدن پلک پایینی شده است.
  • افتادگی ژنتیکی پلک پایین که باعث می‌شود پلک پایینی کمی پایین‌تر از حد نرمال خود باشد.
  • برآمدگی کاسه‌ی چشم نیز موجب افتادگی پلک پایین می‌شود.

تکنیک های مورد استفاده در بزرگ و درشت کردن چشم

جراحی پلک بالا (بلفاروپلاستی)

شگرد اول، به کارگیری عمل بلفاروپلاستی یا عمل جراحی پلک بالا است. در عمل جراحی بلفاروپلاستی، پوست پلک بالایی چشم عقب کشیده می شود و باعث می شود که فاصله بین پلک بالا و پایین در حالی که چشم ها باز است بیشتر شود.

به علاوه با این عمل فشار وارده بر مژه ها برداشته شده و به آنها این امکان را میدهد که انحنایی طبیعی به سمت بالا پیدا کرده و طولانی تر به نظر برسند و چشم های نیز بزرگ تر و درخشان تر به نظر خواهند آمد.

جراحی پلک پایین (بلفاروپلاستی)

در عمل جراحی استاندارد بلفاروپلاستی پلک پایین، یک شکاف حدود یک سانتیمتری در قسمت جانبی بیرونی گوشه چشم ایجاد می شود و در زیر چشم در امتداد خط مژه امتداد می یابد. پوست و عضلاتی که اطراف چشم را پوشاندهاند بلند شده و بافت های زیرین و سه لایه پاکت چربی پلک پایینی قابل دسترس می شوند.

چربی اضافی، خارج شده یا جابجا می شود و یا هر دو عمل انجام می شود تا کیسه های و حلقه های سیاه اطراف چشم از بین بروند. معمولاً مقدار کمی پوست و چربی اضافی برداشته می شود که میزان آن بسیار کمتر از آن مقداری که از پلک بالایی برداشته می شود.

بزرگ کردن عرض چشم (ارتفاع چشم از بالا به پایین)

دهانه چشم (فاصله بین پلک بالا و پایین در حالتی که چشم باز باشد) با انجام عمل سادهای شامل کوتاه کردن عضلات نگهدارنده پلک چشم تغییر می یابد. این عمل با بخیه کردن عضلات نگهدارنده پلک برای پهن تر کردن چشم انجام میشود.

اگر چشم شما در حالت باز خوابآلوده به نظر می رسد، ممکن است شما به بیماری پتوسیس مبتلا شده باشید. این عمل که به عمل اصلاح پتوسیس نیز نامیده می شود میتواند این عارضه را اصلاح کرده و چشم را در حالت باز بزرگ تر، پهن تر و زیبا تر نشان دهد.

کشیده کردن چشم (افزایش طول چشم) با کانتوپلاستی

عمل جراحی کانتوپلاستی به یک یا چندین عملی اشاره دارد که توسط جراح متخصص برای تغییر در شکل (یا موقعیت) گوشه های جانبی چشم به کار برده می شوند. گوشه های جانبی چشم جایی است که پلک بالا و پلک پایین به هم می رسند.

اپیکانتوپلاستی (باز کردن گوشه داخلی چشم)

با انجام عمل اپیکانتوپلاستی می توان شکل گوشه داخلی چشم را تغییر داد. طول چشم در برخی موارد ممکن است باعث شود که چشم ها بسیار کوچک و با فاصله زیاد از یکدیگر به نظر برسند. برای حل این مشکل، جراح قسمتی از پوست اطراف پلک را برمی دارد.

این عمل جراحی اپیکانتوپلاستی نامیده می شود و می تواند هم در گوشه داخلی و هم در گوشه خارجی چشم انجام شود و نتیجه آن افزایش طول چشم است.

عمل زیبایی درشت کردن چشم یا اپی کانتال چگونه انجام میشود؟

جراحی اپی کانتال چشم یا عمل درشت کردن چشم، برای کسانی که چشمان باریک و شرقی دارند بسیار موثر است. به همین دلیل به جراحی اپی‌کانتال، عمل چشم شرقی یا عمل چشم بادومی نیز می‌گویند.

با جراحی اپی‌کانتال یا اپی‌کانتوپلاستی، زاویه داخلی چشم بیشتر می‌شود؛ افتادگی پلک رفع می‌گردد و در نهایت چشم درشت‌تر می‌شود.

معمولا کسانی که چشم‌های شرق آسیایی دارند از جراحی اپی کانتال برای عمل بزرگ کردن چشم خود استفاده می‌کنند؛ مانند افراد دارای چشم‌های کره‌ای، چینی و ژاپنی و همچنین چشم‌های مغولی، ترکی و یا ترکمنی.

البته ممکن است برای دیگر افراد نیز این جراحی انجام شود که به نظر تخصصی جراح پلاستیک بستگی دارد.

با اینکه این روش به درشت‌تر شدن چشم‌ها بسیار کمک می‌کند اما نکات مهمی نیز وجود دارد که باید پیش از عمل به آن توجه کرد.

دوره بهبودی و همچنین شیوه انجام جراحی اپی کانتال با عمل بلفاروپلاستی یا جراحی زیبایی پلک، هم اشتراک‌هایی دارد و هم متفاوت است. در این مقاله، تمام موارد مهمی که باید پیش از عمل درشت کردن چشم بدانید، آمده است:

دلیل انجام جراحی اپی کانتال چشم

جراحی اپی کانتال چشم یا اپیکانتوپلاستی، روشی برای درشت کردن چشم‌های شرقی و بادومی است. ساختار چشم و پلک‌ها در کسانی که چشم‌های شرقی یا مغولی دارند، با دیگران متفات است. این تفاوت در آناتومی پلک‌ها و بافت‌های چشم، به چند شکل خود را نشان می‌دهد:

وجود لایه‌ای برآمده در بخش درونی زاویه داخلی چشم؛ به این لایه یا چین اضافه، اپی کانتوس یا فولد اپی کانتال می‌گویند. به جراحی برداشتن این چین اضافی، اپی کانتوپلاستی (Epicanthoplasty) یا جراحی اپی کانتال چشم می‌گویند.

همچنین شکل چین خوردگی پلک، با چشم‌های نرمال فرق دارد.
معمولا پلک‌ها در چشم شرقی، حالت افتاده و پف کرده دارند.

دلیل این تفاوت در ساختار چشم، به هزاران سال پیش و دوران فرگشت دسته‌ای از انسان‌ها برمی‌گردد که در محیط‌های بسیار سرد و بیابان‌های خشک و یخزده شرق آسیا زندگی می‌کردند.

شاید این چین‌خوردگی اضافی کمک می‌کرده تا چشم‌ها آب کمتری از دست بدهند و خشک نشوند.

حال پس از گذشت هزاران سال و وجود این تفاوت‌ها، چشم‌های شرقی را نسبت به دیگر چشم‌ها، باریک و بادومی کرده است. با کمک جراحی اپی کانتال چشم، می‌توان چشم‌های شرقی را به چشم‌های نرمال و طبیعی تبدیل کرد.

کاندیدای مناسب

اپی کانتوپلاستی برای کسانی مناسب است که:

  1. می‌خواهند چشمانشان بزرگ‌تر و واضح‌تر باشد.
  2. به دلیل داشتن چین مغولی، چشم‌هایشان ظاهری نامناسب دارد.
  3. یک فاصله گسترده بین چشم‌هایشان وجود دارد.
  4. برای جبران یا اصلاح، مایل به دریافت یک عمل زیبایی پلک مجدد هستند.

اطلاعات جراحی

مدت‌زمان: 30 دقیقه
بیهوشی: بیهوشی موضعی همراه با آرام‌بخش
زمان بستری شدن در بیمارستان: نیازی ندارد
برداشتن بخیه‌های جراحی: هفت روز بعد از عمل
دوره نقاهت: بازگشت به فعالیت‌های روزانه بعد از برداشتن بخیه‌ها

مزایای روش اپی کانتوپلاستی

از بین بردن خط و خطوط مغولی (پوست و بافت نرم اضافی که بُعد داخلی چشم‌ها را می‌پوشاند و بیشتر در افراد آسیایی شایع است).
زیبا و لطیف‌تر کردن چشم‌ها.
در صورتی که به طور همزمان عمل بلفاروپلاستی را نیز دریافت کنید، نتایج عمل به حداکثر خواهد رسید.

کانتوپلاستی خارجی (باز کردن گوشه چشم)

با انجام عمل جراحی کانتوپلاستی خارجی می توان ظاهر خوابآلوده چشم یا ظاهر چشم گربه ای را تغییر داد. در این عمل گوشه خارجی چشم تغییر شکل داده میشود.

در ابتدا این روش جراحی پلک برای اصلاح برخی اختلالات عملکردی پلک چشم انجام می شد اما امروزه عمل جراحی کانتوپلاستی برای مقاصد زیبایی نیز انجام می شود تا ظاهری لطیف تر اطراف چشم فرد ایجاد کند.

عوارض عمل درشت کردن چشم

  • نامتقارن شدن چشم ها با یکدیگر و نیاز به درمان ترمیمی
  • به وجود آمدن چین های غیر طبیعی و بزرگ بر روی پلک ها
  • از بین نرفتن اسکارهای باقیمانده از بخیه ها
  • بروز هماتوم و یا خون مردگی
  • در صورتی که جراحی تخصصی انجام نشده باشد، احتمال بد شکلی در ناحیه اتصال پلک بالا و پایین و یا گرد شدن حالت آن و همینطور بروز کشیدگی عمودی به طرزی نامطلوب به خصوص در چشم هایی که پیش از عمل حالتی گود داشته اند، نیز وجود دارد.
  • احتمال بروز آلرژی نسبت به داروی تزریق شده جهت بی حسی ناحیه اطراف چشم
  • احتمال بروز عفونت در ناحیه برش در صورتی که محل درمان آلوده بوده باشد یا اینکه پس از عمل به خوبی از زخم مراقبت نشود.

لازم به ذکر است که بیشتر این عوارض در صورتی رخ می دهد که عمل درشت کردن چشم نزد یک جراح بی تجربه و غیر متخصص انجام شود پس بسیار ضرورت دارد که حتما بهترین دکتر برای درشت کردن چشم خود انتخاب کنید.

علاوه بر این در صورتی که مراقبت های پس از عمل درشت کردن چشم را نیز جدی نگیرید دور از انتظار نیست که پس از مدتی به عوارض این نوع جراحی دچار گردید پس بهتر است با رعایت مراقبت های بعد از عمل درشت کردن چشم ، عوارض احتمالی را به حداقل برسانید.

با این وجود در صورت عدم رضایت پس از عمل درشت کردن چشم نیز می توانید جهت درمان های ترمیمی اقدام نمایید که بهتر است نهایت تلاشتان را بکنید تا کار به اینجا نکشد.

دوره بهبود و ریکاوری بعد از کانتوپلاستی چقدر است؟

معمولا این دوره بین 2 تا 4 هفته زمان نیاز دارد تا بیمار بتواند به طور کامل خود را بهبود یافته بداند. البته چشم عضو بسیار حساسی است و لازم است که مراقبت ها را تا مدت بیشتری انجام داد. مثلا از خسته شدن زیاد چشم ها، مالیدن آنها و یا آرایش کردن زیاد بپرهیزید.

معمولا اسکار کوچکی از کانتوپلاستی روی پلک ها باقی می ماند که اصلا نگران کننده نیست زیرا فقط با دقت و توجه بسیار زیاد مشخص خواهد بود.

مراقبت های بعد از جراحی زیبایی چشم

به طور کلی بعد از جراحی کانتوپلاستی و اپی کانتوپلاستی ، بیمار با ورم و کبودی مختصری روبرو خواهد بود که حداکثر تا یک هفته پس از عمل فروکش خواهد کرد.

بعد از جراحی زیبایی چشم ، فرد درد مختصری در ناحیه جراحی شده احساس خواهد کرد که جراح بدین منظور داروهای مسکن و آنتی بیوتیک تجویز می کند تا به این ترتیب علاوه بر تسکین درد ؛

روند ترمیم زخم را نیز سرعت بخشیده و ریسک بروز عفونت در موضع جراحی شده را به حداقل برساند.
پس از عمل جراحی زیبایی چشم ؛ غالبا افراد با خشکی چشم مواجه خواهند شد که جهت رفع این عارضه قطره های مخصوص چشمی تجویز می شود.
پس از جراحی زیبایی چشم باید از انجام امور و فعالیت هایی که منجر به درگیر شدن چشم می شوند ؛ نظیر تماشای تلویزیون ، استفاده از موبایل و رایانه ، مطالعه و همچنین استفاده از لنزهای تماسی خودداری گردد.

استفاده از عینک آفتابی ، اجتناب از آرایش چشم ، پرهیز از خم شدن ، خودداری از انجام فعالیت ها و ورزش های سنگین و به طور کلی اموری که موجب تحمیل فشار بر چشم می شوند ؛

از دیگر توصیه های ضروری است که پزشک فوق تخصص جراحی پلاستیک چشم ، به رعایت آن ها پس از جراحی زیبایی چشم اکیداً توصیه می کند.

مراحل و مواردی که قبل از عمل جراحی کانتوپلاستی و درشت کردن چشم ها در نظر بگیریم:

گام اول مشاوره

ابتدا بطور کامل با پزشک مشورت کنید و دو طرف انتظارتتان را ازنتیجه عمل کانتوپلاستی و جراحی های دیگر بیان کنید.
اگربرای این عمل مناسب بودید خود را برای مراحل بعد اماده کنید.
جراح در رابطه با کل سلامتی صحبت می کند چیزهایی که برای قبل و بعد از جراحی و دوره نقاهت نیازاست.
برخی بیماری ها و جراحی های پلک تحت پوشش بیمه است اما قبل از عمل حتما دراین رابطه تحقیق کنید.

گام دوم برنامه ریزی روند جراحی

برنامه ریزی برای این جراحی از چند هفته به چند ماه میرسد و به توانایی و اوقات بیکاری تا بهبودی کامل و میزان آمادگی پزشک جراح بستگی دارد.
کانتوپلاستی تقریبا جراحی کوتاهی است و برای بیشتر بیماران بین یک تا دو ساعت زمان میبرد.
معمولا دوره نقاهت بیماران کوتاه اما دربیماران مختلف متفاوت است.
ممکن است جراح پیشنهاد کند جراحی را با درمان های دیگر ترکیب کنید تانتیجه بهتری بدست بیاید.

بنابر فاکتورهای مختلف مثل :
آناتومی صورت ، ژنتیک ، سبک زندگی ، پیری پوست، شلی پوست گزینه های عمل را با هم ترکیب کنید البته ممکن است فاکتورهای دیگر موجب این بیماری شود.

گام سوم جراحی پلک و بهبود

بهبود کامل درافراد مختلف متفاوت است اما حدود 2تا4 هفته زمان میبرد بنابراین پاهایتان را به دیواربالا بزنید چشم هارا ببندید و توصیه های بعد از عمل را اجرا کنید. تقریبا زمان بهبود کوتاه است و درآن جراح از بیهوشی موضعی استفاده می کند.
عمل درشت کردن چشم.
جراحی انتروپیون عمل درمان فرو رفتگی پلک به داخل چشم.

توصیه های خاص جراح بعد از عمل

بعد ازجراحی چشم و اطراف پلک مقداری دچار درد ، التهاب وخون مردگی می شود بنابراین سعی کنید تا هر اندازه می توانید بعداز عمل استراحت و سر را بالا بگیرید تا التهاب کاهش یابد پزشک جراح بعد از عمل توصیه هایی می کند که در تسر یع درمان اهمیت دارد.

انجام عمل جراحی توسط پزشک با تجربه آسیب های جراحی را به حداقل میرساند اگرچه اغلب زخم ها ظریف هستند و زیر مژه پنهان می شود اما بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
هدف ما کمک به همه ی افرادی است که احتمال بیماری های چشمی را دارند.

۱۴۰۰/۰۷/۱۴ توسط admin 0 نظر

انواع ایمپلنت و تفاوت ایمپلنت ها از یکدیگر

در گذشته زمانی که دندان های افراد خراب می شد یا در اثر مصرف نوشیدن قهوه، نوشابه و یا استعمال دخانیات آسیب می دید، دندان های خراب را می کشیدند اما امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، راه های زیادی برای ترمیم دندان پوسیده و یا از بین رفته کشف شده است.

یکی از این روش ها که دندان های خراب و آسیب دیده را ترمیم می کنند و یا با دندان دیگری جایگزین می کنند، استفاده از انواع ایمپلنت دندان است.

 

انواع فرایندهای درمان ایمپلنت

ایمپلنت‌های‌ دندان معمولاً بر اساس نوع فرایند مورد استفاده برای جای‌گذاری آنها طبقه‌بندی می‌شوند: دو مرحله‌ای یا تک مرحله‌ای.

  • ایمپلنت‌های دندان دو مرحله‌ای

روش دو مرحله‌ای ایمپلنت شامل عمل جراحی جایگذاری ایمپلنت در استخوان فک و بستن (بخیه زدن) بافت لثه می‌باشد. چند ماه پس از بهبودی یک جزئی برای باز کردن سطح روی ایمپلنت به منظور متصل کردن اباتمنت و ترمیم موقت انجام می‌شود.

  • ایمپلنت‌های دندانی تک مرحله‌ای

این عمل تک مرحله‌ای ایمپلنت دندان شامل قرار دادن یک ایمپلنت بلندتر در داخل فک بصورت جراحی است بطوری که وارد استخوان فک شده و پس از بخیه زدن بافت لثه بالای ایمپلنت هم‌سطح بافت لثه بوده و در نتیجه سر ایمپلنت قابل مشاهده خواهد بود.

در نتیجه پس از چند ماه بهبودی، می‌توان اباتمنت و روکش موقت را بدون جراحی دیگری جهت باز کردن سر ایمپلنت، متصل کرد.

بیشتر بخوانید : ایمپلنت دندانی

انواع روش های اجرای ایمپلنت دندان

1. ایمپلنت های داخل استخوان: این دسته معروف ترین انواع ایمپلنت هستند که به صورت یک پیچ هستند که داخل استخوان قرار میگیرند.

2. ایمپلنت های ساب پریوستیال: که در مواردی که تحلیل شدید استخوان فک پایین صورت گرفته است، استفاده میشود و به صورت سازه ای است که روی فک پایین و زیر لثه قرار می گیرد. و بعد ساختار پروتزی روی آن سوار میشود.

3. ایمپلنت های زایگوماتیک: در تحلیل استخوان های شدید فک بالا یک ساختار فلزی به استخوان گونه ای پیچ میشود.

دو نوع ایمپلنت آخر امروزه با توجه به تکنیک های متنوع پیوند استخوان برای بازسازی استخوان فک، چندان مورد استفاده نیست.

4. روش Transosteal : در روش ایمپلنت Transosteal پایه ایمپلنت معمولا از بین استخوان و بافت لثه عبور کرده و به داخل دهان می‌رسد. این نوع ایمپلنت به شکل یک پین فلزی یا یک قاب U شکل است.

5. روش ایمپلنت دندان مینی

مینی ایمپلنت به نوع خاصی از ایمپلنت دندان گفته می‌شود که قطر آن کمتر از ۳ میلی‌متر است. جالب است بدانید که در این روش به جراحی نیاز نبوده و پایه ایمپلنت به روش پانچ درون لثه قرار می‌گیرد.
معمولا از این روش برای افرادی که مشکلات جراحی دارند، استفاده می‌کنند. همچنین از آن می‌توان جهت ثابت و فیکس کردن دندان‌های مصنوعی در سالمندان استفاده کرد.

 

انواع ایمپلنت دندان بر اساس روش کاشت

انواع ایمپلنت دندان بر اساس روش کاشت به دو نوع ایمپلنت فرورونده، ایمپلنت برسازی درون کاشت دندانی و ایمپلنت دارای چارچوب راموس تقسیم بندی می شود.

  • ایمپلنت فرورونده

این روش یکی از رایج ترین انواع ایمپلنت دندان است که در آن کاشت به صورت یک پیچ یا استوانه در استخوان های فک قرار می گیرد و دارای پهنا و طول متفاوت می باشد. روی هر کاشت دندان می توان یک یا چند دندان را سوار کرد.

  • ایمپلنت برسازی درون کاشت دندانی

این نیز یکی از انواع ایمپلنت های دندان می باشد که از قالبی فلزی ساخته شده است و به استخوان فک چسبیده و در زیر لثه قرار می گیرد تا بتواند دندان ساخته شده را نگه دارد.

این نوع ایمپلنت برای بیمارانی استفاده می شود که نمی توانند از دندان های مصنوعی معمول استفاده کنند و یا بیمارانی که مشکل حداقل ارتفاع استخوان دارند.

کاشت ایمپلنت دندانی در چه شرایطی مناسب است؟

با توجه به شرایط خاص شما و نوع ایمپلنت دندانی مورد استفاده، دندانپزشک روش درمانی مناسب را پیشنهاد می‌دهد:

  • جایگزینی یک دندان؛ اگر شما یک دندان را از دست داده باشید، به کمک یک ایمپلنت و کراون می‌توان آن را جایگزین کرد.
  • جایگزینی چند دندان؛ اگر شما چند دندان را از دست داده باشید، به کمک بریج دندان با حمایت ایمپلنت می‌توان آن‌ها را جایگزین کرد.
  • جایگزینی همه دندان‌ها؛ اگر همه دندان‌هایتان را از دست داده باشید، به کمک بریج کامل حمایت شده با ایمپلنت یا پروتز کامل می‌توان آن‌ها را جایگزین کرد.
  • تقویت سینوس؛ کیفیت و حجم استخوان فک، نکته اساسی در موفقیت ایمپلنت به شمار می‌رود. تقویت سینوس از طریق بالا بردن کف سینوس و توسعه استخوان، به کاشت و بقای ایمپلنت کمک می‌کند.
  • اصلاح ریج (Ridge)؛ بدشکلی استخوان فک بالا یا پایین می‌تواند منجر به کمبود استخوان برای کاشت ایمپلنت شود. برای اصلاح این مشکل، لثه از روی ریج برداشته می‌شود تا بتوان نقص استخوانی را مشاهده و درمان کرد.

اصلاح ریج ضمن بهبود ظاهر فرد، احتمال موفقیت ایمپلنت را بالا می‌برد.

انواع ایمپلنت دندانی بر اساس شکل و متصل کننده‌ها:

  1. متصل کننده شش ضلعی داخلی
  2. متصل کننده شش ضلعی خارجی
  3. متصل کننده هشت ضلعی داخلی

از مزایای ایمپلنت می‌توان به دوام و ماندگاری بیشتر آن نسبت به بریج دندان اشاره کرد اما از لحاظ هزینه نسبت به روش‌های دیگر گرانتر می‌باشد. اگر بیمار بهداشت دهان و دندان خود را به درستی رعایت کند، این دندان‌ها می‌توانند تا آخر عمر برایشان کار کنند.

به طور معمول طول عمر ایمپلنت دندان نسبت به روش‌های دیگر درمانی بیشتر است و در صورت از دست رفتن دندان، امکان ترمیم و جایگزینی آن وجود دارد.

 

انواع ایمپلنت دندان بر اساس طول درمان

انواع ایمپلنت دندان بر اساس طول درمان را نیز می توانید تعریف کنیم که شامل دو مورد زیر است:

  • ایمپلنت معمولی دندان: ایمپلنت معمولی طول دوره درمانی 3 تا 6 ماه دارد که با توجه به آناتومی و میزان استخوان فک بیمار مشخص می شود.
  • ایمپلنت فوری دندان: این نوع ایمپلنت، بلافاصله پس از کشیدن دندان می تواند انجام گیرد و می توان کل مراحل آن را در یک روز انجام داد.

انواع ایمپلنت بر اساس جنس مواد بکار رفته

ایمپلنت ها با توجه به نوع مواد پایه فیکسچر آنها به جنس های مختلف تقسیم بندی می شوند.

  • ایمپلنت دارای جنس تیتانیوم : فلز آلیاژ تیتانیوم که با بدن انسان سازگار است و در استخوان فک کاشته می شود و در آن ناحیه استخوان سازی صورت می گیرد، و با استخوان فک جوش می خورد.
  • ایمپلنت دارای جنس زیرکونیا : زیرکونیا یا دی اکسید زیرکونیوم بصورت یک پایه سرامیکی می باشد که با بدن انسان سازگاری دارد و در اسخوان فک کاشته می شود، دلیل استفاده زیرکونیا بجای تیتانیوم جنبه زیبایی بیشتر آن است.

 

اندازه های انواع ایمپلنت

روش دیگر برای طبقه بندی انواع ایمپلنت اندازه های آن است که پلتفرم نام دارد که در سه نوع مختلف وجود دارد که هر کدام برای انواع مختلف بیمارها از نظر وجود فضای موجود در دهان مورد استفاده قرار می گیرند.

که اندازه قطر آنها از ۲ میلیمتر تا ۶ میلیمتر وجود دارد. این سه نوع پلتفرم عبارتند از: پلتفرم استاندارد که این نوع پلتفرم قطر آنها از ۵/۳ تا ۲/۴ میلیمتر است که از این نوع پلتفرم ها برای کاشت ایمپلنت برای دندان های جلو افراد استفاده می شود.

دومین نوع پلتفرم ها پلتفرم نوع عریض است که قطر این نوع پلتفرم ها از ۵/۴ تا ۶ میلیمتر است که از این نوع پلتفرم ها بیشتر در انتهای دهان استفاده می کنند.

نوع سوم پلتفرم ها نوع پلتفرم نوع کوچک و باریک هستند که قطر این نوع پلتفرم ها از ۲ میلیمتر تا ۵/۳ میلیمتر است که از این نوع پلتفرم ها بیشتر برای دهان بیمارانی مورد استفاده قرار می دهند که فضای کمی بین ریشه های دندان هایشان وجود دارد و ایمپلنت بزرگتری نمی توان گذاشت.

انواع ایمپلنت چه تفاوت هایی با هم دارند؟

انواع ایمپلنت و تنوع بالای آنها و تاثیر بزرگ آنها برروی قیمت کاشت دندان یکی از عوامل سردرگم کردن مراجعین شده است. علاوه بر انتخاب نوع ایمپلنت توسط بیمار بر اساس کشور سازنده و قیمت، هنگام انتخاب فاکتورهای زیر در نظر گرفته می شود:

  1. قیمت
  2. پشتیبانی و کیفیت شرکت سازنده و خدمات پس از فروش
  3. میزان استخوان در دسترس
  4. میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت.
  5. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد، می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.
    بنابراین فاکتورهایی بیش از انتخاب بیمار در این موضوع دخیل است.

 

روش های جایگزینی مبنی بر ایمپلنت

اگر کل دندان های فک را از دست داده باشیم چه روش های جایگزینی مبنی بر ایمپلنت وجود دارد ؟

  • ایمپلنت دندان فک بالا

دو طرح درمان برای ایمپلنت فک بالا و همچنین ایمپلنت فک پایین وجود دارد .
اوور دنچر (Over Denture) متکی بر ایمپلنت : سه یا چهار واحد ایمپلنت در فک بالا یا فک پایین بیمار قرار داده میشود و روی آن دست دندان مصنوعی قرار میگیرد .

  • اوور دنچر متکی بر ایمپلنت

طرح درمان ثابت ایمپلنت فک بالا یا پایین که نسبت به اوور دنچر ارجحیت دارد : در ایمپلنت فک پایین یا بالا بین ۶ تا ۱۰ واحد ایمپلنت در فک بالا یا پایین قرار داده میشود و روی آن بین ۱۲ تا ۱۴ روکش قرار میگیرد که بیمار در کل فک بالا یا پایین صاحب دندان میشود .

لیست افراد ممنوعه برای ایمپلنت دندان

درست است که عمل ایمپلنت کارایی بسیار بالایی داشته و همین امر منجر به استقبال زیاد مردم از آن شده است اما لازم است بدانید که همه افراد صلاحیت استفاده از روش ایمپلنت دندان را ندارند.
بیماران زیر کاندیدای مناسبی برای عمل ایمپلنت نمی باشند:

  1. خانم های باردار
  2. قبل از سن بلوغ که هنوز فک به اندازه کافی رشد نکرده و ساختار اصلی خود را کسب نکرده است.
  3. افراد سیگاری، معتاد و الکی زیرا مصرف این مواد شانس جوش خوردن دندان ایمپلنت شده را به بافت بدن کم می کند.
  4. افرادی که تشنج کرده و دندان هایشان به هم قفل می شود.
  5. کسانی که در سینه و گردن خود پرتو درمانی انجام داده اند.
  6. افراد مبتلا به فشار خون بالا، دیابت ، هموفیلی و بیماری های بافت همبند
  7. مصرف برخی داروهای خاص مانند کورتن موفقیت ایمپلنت را کم می کند.

مزایای ایمپلنت دندان

از دست دادن یک دندان می‌تواند عوارض بسیار زیادی را برای شما به همراه داشته باشید. اگر از تاثیر منفی آن، بر ظاهر افراد چشم‌پوشی کنیم، قدرت تکلم و قدرت جویدن غذا نیز خود دلایل کافی برای اقدام به کاشت یا ایمپلنت دندان هستند.

انواع ایمپلنت دندان، مزایای بسیار زیادی را می‌تواند برای شما به همراه داشته باشد. برخی از اصلی‌ترین مزایا به شرح زیر هستند:

  • بازگرداندن زیبایی لبخند به حالت قبل
  • افزایش اعتماد به نفس افراد
  • ایجاد راحتی به هنگام تکلم
  • ایجاد راحتی به هنگام جویدن غذا
  • جلوگیری از حرکت دندان‌ها دیگر و جایگزین شدن آن‌ها به جای دندان از دست رفته
  • جلوگیری از تحلیل استخوان فک
  • طول عمر بالا و قیمت مناسب نسبت به میزان طول عمر.

 

آیا ایمپلنت های سرامیکی بهتر از ایمپلنت های تیتانیومی هستند؟

ایمپلنت های تیتانیومی، متداولترین نوع ایمپلنت دندان هستند که توسط شرکت های مشهور جهان تولید می شوند اما در صورتی که بیمار نسبت به ایمپلنت های تیتانیومی واکنش های آلرژیک نشان دهد از ایمپلنت های سرامیکی برای این کاشت ایمپلنت استفاده می شود.

ایمپلنت های دندانی زیرکونیا نوعی ایمپلنت دندانی سرامیکی هستند که جنس آنها فلزی نمی باشد. به همین علت امکان ترک خوردگی یا شکستن آنها بیشتر است.

۱۴۰۰/۰۳/۲۳ توسط admin 0 نظر

بلفاروپلاستی یا جراحی پلک چیست و چگونه انجام می‌شود؟

جراحی پلک

دلیل اصلی برای بسیاری از متقاضیان جراحی پلک، افتادگی و پوست اضافه پلک‌ها است. این جراحی می‌تواند پوست نواحی پیرامون چشم را سفت و لیفت کند و ظاهری جذاب‌تر، جوان‌تر و هوشیارتر به صورت شما هدیه دهد.

گاهی اوقات هم از بلفاروپلاستی برای رفع موانع بینایی ناشی از پلک‌های افتاده استفاده می‌شود. در فرآیند درمانی، پوست اضافی، عضلات و گاهی اوقات بافت چربی از نواحی پلک بالایی و پایینی برداشته می‌شوند. گاهی هم تنها پوست اضافی از پلک برداشته می‌شود.

البته بلفاروپلاستی پلک بالا که گاهی به آن لیفت پلک یا بالا بردن پلک هم می‌گویند، نباید با جراحی رفع افتادگی پلک (جراحی پتوز) اشتباه گرفته شود. در جراحی افتادگی پلک، عضلات و تاندون‌های پلک بالا که مسئول بالا نگه داشتن پلک هستند، سفت می‌شوند تا مشکل برطرف شود.

بلفاروپلاستی زمانی باعث رفع افتادگی پلک می‌شود که پوست اضافی باعث سنگین شدن و افتادن پلک شده باشد. پس این دو جراحی با هم متفاوت‌اند ولی هردو می‌توانند افتادگی پلک را برطرف کنند.

بلفاروپلاستی زیبایی

بلفاروپلاستی زیبایی به کاربردی از این عمل جراحی اشاره دارد که از نظر پزشکی ضرورتی برای انجام آن نیست ولی می‌تواند موجب زیبایی و جوانی صورت شما شود.

متاسفانه پلک بالایی و گاهی پلک پایینی شما در اثر افزایش سن و تجمع چربی، پف کرده و متورم شده و دچار افتادگی می‌شوند. همین فرآیند پیری گاهی موجب افتادگی و تورم پلک ها هم می شود.

با افزایش سن به مرور زمان پوست پلک شما شل، عضلاتش ضعیف و بالشتک‌های چربی مربوط به آن‌ دچار تورم شده و بیشتر به چشم می‌آیند. از دید زیبایی، این موارد می‌توانند جذابیت و زیبایی چشم‌ها و صورت شما را کاهش دهند و باعث می شود که پیرتر و خسته به نظر برسید.

متخصصان مختلفی مجاز به انجام جراحی زیبایی پلک هستند. متخصصان چشم، جراحان پلاستیک و متخصصان گوش و حلق و بینی می‌توانند این جراحی را انجام دهند.

بلفاروپلاستی درمانی

منظور از بلفاروپلاستی درمانی آن دسته از جراحی‌های پلک هستند که به سبب وجود مشکلی در پلک‌ها یا ساختارهای آن انجام می‌شوند. این دسته از جراحی‌ها از دیدگاه پزشکی ضروری یا مهم هستند.

در بیشتر موارد بلفاروپلاستی درمانی زمانی انجام می‌شود که پوست اضافی پلک‌ها به حدی آن‌ها را سنگین کرده‌اند که دید فرد متخل شده باشد. گاهی هم تورم پلک بالا یا پایین عینک زدن یا قرار دادن لنزهای طبی را دشوار می‌کند که در آن صورت هم می‌توان از جراحی پلک برای رفع مشکل استفاده کرد.

درمان التهابات پوستی ناشی از قرار گرفتن چین‌های پلک روی هم، از دیگر کاربردهای این عمل جراحی است. گاهی اوقات پوست اضافی پلک‌ها به حدی پلک را سنگین می‌کند که فرد مجبور می‌شود برای بالا نگه داشتن پلک از عضلات پیشانی استفاده کند. در این حالت خستگی و ناراحتی عضلات پیشانی پیش می‌آید که با جراحی پلک قابل درمان است.

همانند بلفاروپلاستی زیبایی، جراحی درمانی پلک هم می‌تواند توسط متخصصان چشم، جراحان و متخصصان گوش و حلق و بینی انجام شود.

کاندیدای جراحی پلک چشم

در صورت موارد زیر ممکن است کاندیدای ایده آلی برای جراحی پلک باشید:

  • ممکن است پوست اضافه و چروک بر روی پلک های بالایی خود داشته باشید.
  • بر روی پلک بالا چربی اضافه داشته باشید.
  • زیر چشمتان پف کرده باشد.
  • پلک های پایینیتان افتاده باشد.
  • زیر چشمتان پوست اضافه و چروک داشته باشید.
  • فرد سالم و بدون بیماری تهدید کننده ی حیات باشید.
  • از مشکلات حاد چشمی رنج نبرید.
  • سیگار مصرف نکنید.
  • انتظار واقع بینانه ای از عمل پلک داشته باشید.

هدف از عمل افتادگی پلک

هدف از جراحی پلک بهبود ظاهر چشم ها با روش های زیر می باشد.

  1. از بین بردن علائم قابل مشاهده ی افزایش سن همانند پف، چین و چروک و چربی اضافه موجود بر روی پلک های بالا
  2. از بین بردن علائم افزایش سن بر روی پلک های پایین همانند چین و چروک، افتادگی، و پف
  3. اعطای ظاهری جوان تر به چشم ها
  4. بازگرداندن بینایی که تحت تاثیر افتادگی پلک های بالا قرار گرفته است.

کیسه های زیر چشم را چطور میشود اصلاح کرد؟

افتادگی پلک ها در هر سنی ممکن است سبب شود آدمی که سرحال است خسته به نظر برسد و آدمی که شاد است غمگین یا حتی عصبانی جلوه کند. جراحی پلک ، افتادگی پلک که بلفاروپلاستی نامیده می شود، ظاهر پلک بالا و یا پایین را با بازگرداندن یا ایجاد فرمی صاف در پلک بالا و اصلاح افتادگی شدید یا پفکردگی ( کیسه ها ) در پلک پایین بهبود می‌بخشد.

جراحی پلک محل یا شکل ابروها را تغییر نمی‌دهد. برای اصلاح ابرو ها باید عمل لیفت ابرو را انجام داد. علاوه بر این، جراحی پلک چروک های کناری گوشه های خارجی چشم ها (چروک‌های خنده) را اصلاح نمی‌کند، هرچند ممکن است با این عمل اندکی از آنها کاست.

جراحی گوشه چشم (کانتوپکسی ) و درشت کردن چشم ها (کانتوپلاستی) و روش های مرتبط با این نوع جراحی هستند که در آنها تاندون های خارجی پلک پایینی کشیده می شوند تا گوشه خارجی چشم بالا برود و جلو افتادن آن گرفته شود.

 

انواع جراحی زیبایی پلک

عمل زیبایی پلک ها نه تنها به عنوان جراحی تک انجام میوشد بلکه میتواند در کنار دیگر جراحی های زیبایی نیز انجام شود . برای مثال جراحی پلک می‌تواند در کنار لیفت صورت یا بالا بردن ابرو با نخ و یا دیگر جراحی های زیبایی در صورت انجام شود .

به طور کلی سه نوع جراحی مختص پلک وجود دارد که به اختصار هر یک از این جراحی های را برای شما در ادامه توضیح خواهیم داد .

  • جراحی پلک فوقانی:

    درجراحی پلک فوقانی پوست اضافه روی پلک فوقانی و کیسه های چربی (که به صورت پف کردگی بالای پلک تظاهر می کند) برداشته می شود.
    به علاوه در صورتی که افتادگی پلک نیز وجود داشته باشد می توان آن را در حین عمل اصلاح کرد.

عمل پلک فوقانی باعث بهبود شکل و موقعیت پلک فوقانی می شود. به علاوه در صورتی که وجود پوست اضافه یا افتادگی پلک باعث محدودیت دید جانبی شده باشد این مشکل را برطرف می کند و در مجموع ظاهری جوان تر و هوشیارتر به فرد می بخشد. گاهی عمل جراحی بالا کشیدن ابرو نیز همراه با عمل پلک فوقانی انجام می شود.

  • جراحی زیبایی پلک پایین:

    جراحی زیبایی پلک پایین ، بیشتر به منظور برداشتن کیسه های چربی زیر پلک تحتانی که حالت پف کردگی چشم را ایجاد می کنند انجام می گیرد. معمولاً بخشی از پوست پلک تحتانی نیز برداشته می شود. این تغییرات در مجموع باعث ایجاد ظاهری جوان تر در فرد می شود.

  • جراحی از طریق ملتحمه :

    این روش بیشتر در افراد جوان به کار می رود که پوستشان هنوز خاصیت ارتجاعی خود را از دست نداده است و قوام نسبتاً سفتی دارد.

در این روش بدون آن که پوست دستکاری شود از طریق برشی در پشت پلک تحتانی (در سمت ملتحمه) کیسه های چربی زیر پلک برداشته می شود. مزیت این روش آن است که نیازی به ایجاد برش بر روی پوست ندارد.

  • پلک های بلند و افتاده:

    پلک های فوقانی می توانند به علت وجود عضلات، چربی یا چین و چروک های اضافی، باعث ایجاد چهره ای اخمو، تنبل و یا خواب آلود شده و جراحی پلک های فوقانی برای از بین بردن این پوست و یا عضلات اضافی، ایجاد شده و نگاه طبیعی تری به شما می بخشد.

  • پلک های زیرین:

    پلک های زیرین می توانند حالتی “کیسه” مانند و ناخوشایند زیر چشم ها ایجاد کنند و در نظر دیگران ، احساس می شود که شما خسته و یا خواب آلوده اید. این مشکل به دلیل از دست دادن شکل کششی یا جمع شدن چربی در ناحیه زیر چشم است. در بیماران جوان، مشکل بواسیر هم می تواند آن را تشدید کند.

عمل زیبایی پلک و چشم برای پلک بالا اجازه می دهد تا جراح ، پوست اضافی و بافت چربی را حذف کند و همین موضوع باعث صاف شدن پلک و مشخص شدن بیشتر چشم ها می شود. در حالی که رسوبات چربی، پوست را سست کرده و با بالا رفتن سن، این موضوع تشدید می شود، این روش شگفت انگیز، می تواند اثرات زیادی در ظاهر فرد و جوان تر شدن او داشته باشد.

در عمل جراحی پلک بالا ، خطوط افتاده ، با ساختاری طبیعی برش داده شده و جراح هر گونه پوست اضافی را که مانع از دید یا خستگی چشم می شود حذف می کند. در بعضی موارد، عضلات چشم هم جراحی و ترمیم شده و به نظر می رسد که پوست جدید، ظاهری جوان تر و مرطوب تر دارد. سپس، نقاط برش خورده با دقت و زیبایی خاص دوخته و بسته می شوند.

هدف از عمل جراحی فوقانی پلک، از بین بردن افتادگی و پف چشم است که حالتی خسته و ناخوشایند به فرد می دهد. عمل زیبایی پلک بالایی گاهی اوقات به نام “بال چشم”، نوعی جراحی پلک کم خطر بوده و در بسیاری از افراد انجام می شود. مشکلات مربوط به پلک بالایی ، حتی ممکن است ابرو را هم درگیر کرده و شکل و حالت آن را تغییر دهد.

بسیاری از افراد به دنبال پف کردگی و حالت کیسه مانند زیرچشم، به عمل پلک پایین چشم ، روی می آورند. این عمل زیبایی پلک و پف چشم برای بهبود ظاهر خسته فرد صورت می گیرد.

لیفتینگ پلک پایین، بیشتر در موارد زیر انجام می شود: پف کردگی زیر چشم، چروک پوست و چروک بافت ها. افراد، اغلب به دنبال عمل پلک پایین هستند زیرا پف کردگی زیر چشم، آشکارتر از مشکلات مربوط به پلک فوقانی است.

روش انجام جراحی پلک

جراحی بلفاروپلاستی اگر بر روی هر دو پلک بالا و پایین انجام شود، معمولاً حدود دو ساعت زمان می‌برد. داروی بی‌حسی در اطراف چشم تزریق می‌شود و بیمار آرام‌بخش خوراکی دریافت می‌کند؛ اگر عمل پلک در بیمارستان یا مرکز جراحی انجام شود، داروی آرام‌بخش از طریق سرم دریافت می‌شود.

اگر هر دو پلک همزمان جراحی شود، جراح عمل را ابتدا روی پلک بالا انجام می‌دهد. جراح معمولاً برش را در امتداد خطوط طبیعی پلک ایجاد می‌کند و از راه این برش‌ها پوست را از بافت زیری آن جدا می‌کند و پوست و چربی اضافی و در صورت لزوم عضله را برمی‌دارد.

در مرحله بعد جراح برش‌ها را با بخیه‌های بسیار کوچک می‌دوزد، بخیه‌های پلک بالا سه تا شش روز باقی می‌ماند. بخیه زدن پلک پایین به تکنیک به کار برده شده بستگی دارد و گاهی پلک پایین نیازی به بخیه ندارد.

برای برداشتن پف پلک و بافت اضافی از تیغ و قیچی جراحی، دستگاه‌های ایجاد برش با رادیوفرکوئنسی و لیزر استفاده می‌شود. جراح حین عمل تصمیم می‌گیرد که چه مقدار از بافت باید برداشته شود. بخیه‌ها به دقت زده می‌شود تا ابروها و پلک‌ها حالت زیبایی پیدا کند.

چندین روش برای جراحی پلک پایین وجود دارد. در یک روش جراح برش را داخل پلک پایین می‌زند تا بتواند چربی را خارج کند، این برش دیده نمی‌شود. جراح گاهی خطوط ظریف روی پوست را با استفاده از لیزر اربیوم یا C02 صاف می‌کند.

در روش دیگر برش در امتداد مژگان ایجاد می‌شود. جراح پوست و چربی اضافی و عضله شل را از راه این برش خارج می‌کند. خط برش پس از مدت کوتاهی محو می‌شود. پس از هر یک از این روش‌ها ممکن است جراح جوانسازی پوست با لیزر را توصیه کند.

آیا جراحی بلفاروپلاستی نیاز به بیهوشی دارد؟

معمولا بلفاروپلاستی به صورت سرپایی انجام شده و حتی نیازی به بستری شدن هم ندارد . این عمل معمولا نیاز به بیهوشی نداشته ، تحت بی حسی موضعی انجام می شود . این سبب میشود که خطرات و عوارض بیهوشی در این عمل وجود نداشته باشد. پس نیاز نیست برای این عمل استرس خاصی داشته باشید.

در بعضی موارد هم این عمل زیبایی ، نیاز به اعمال جراحی دیگری در کنار خود دارد. عملهایی از قبیل فیکس کردن ابرو , لیفت ابرو , فیکس کردن غده اشکی , پیوند چربی , بوتاکس و… که در مشاوره با پزشک ، تمام جزییات مد نظر قرار گرفته و بشما گفته خواهد شد. اما اگر نیاز باشد این عمل برای کودکان انجام شود ، آنگاه از بیهوشی برای جراحی استفاده خواهد شد.

جراحی پلک با لیزر و امواج رادیویی چگونه انجام می شود ؟

این جراحی در کلینیک تخصصی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود. شما می توانید 2 ساعت بعد از عمل مرخص شوید.
ناراحتی پس از عمل حداقل ممکن است و به آسانی با مسکن های ساده تسکین می یابد.

در مورد پلک های فوقانی ، برش در قسمت چین طبیعی بالای چشم ایجاد می گردد و تمام پوست ، عضلات و چربی اضافی برداشته می شود.
سپس پوست با نخ های بخیه فوق العاده نازک بخیه زده شده که 5-7 روز بعد کشیده می شود. اثر برش پلک فوقانی باید یک خط کمرنگ و نازک سفید باشد که در شیار طبیعی پلک بالا قرار دارد.
با توجه به توانایی جراحی پلک با امواج رادیویی برای به حداقل رساندن کبودی و تورم ، پس از 7 تا 8 روز می توانید به کار و فعالیت های اجتماعی خود بازگردید.

مزایای جراحی پلک با لیزر و امواج رادیویی

جراحی پلک با لیزر و امواج رادیویی ، مزایای متمایزتری نسبت به تکنیک جراحی سنتی دارد به این دلیل که عروق خونی کوچک را مسدود می کند.
در نتیجه تقریبا هیچ خونریزی در طول عمل جراحی لیزری پلک وجود ندارد و این به نوبه خود به معنای :

  • کبودی و تورم کمتر پس از عمل
  • بهبود سریع تر و بازگشت به فعالیت های کاری و اجتماعی
  • ایمنی بیشتر به دلیل کاهش خطر خونریزی پس از عمل ( خونریزی پس از عمل بدون کنترل می تواند باعث کوری دائمی شود )
  • در مورد پلک های پایینی ، برش لیزر می تواند از داخل پلک انجام شود و از هر گونه اثر خارجی بر روی پوست اجتناب گردد.
  • برش با امواج رادیویی نسبت به لیزر در مطالعات مختلف از نظر سلامت بافت ارجح تر بوده است.

کاهش بروز عوارض احتمالی از طریق جراحی پلک با لیزر و امواج رادیویی

جراحی لیزری پلک و نیز جراحی پلک با امواج رادیویی ، شانس اتفاقات زیر را که ممکن است بعد از جراحی سنتی بلفاروپلاستی رخ دهند از بین می برد :

  1. گرد شدن حاشیه پلک
  2. سفیدی بیش از حد زیر قرنیه
  3. برگشتن پلک پایین

البته به دلیل هزینه بالای جراحی پلک با امواج رادیویی یا لیزر تنها تعداد کمی از جراحان این عمل را انجام می دهند.

عوارض جراحی زیبایی پلک یا بلفاروپلاستی

بعد از عمل بلفاروپلاستی احتمال اینکه اطراف چشم متورم و کبود شود زیاد است. همچنین این امکان وجود دارد که بعد از عمل جراحی زیبایی بلفاروپلاستی خشکی چشم به وجود بیاید که این می تواند معمولی باشد اما تورم و کبودی که در اول جراحی بلفاروپلاستی ایجاد می شود تا یکی دو هفته طول می کشد تا به تدریج کمرنگ شود. اما گاهی اوقات این کبودی می تواند تا یکسال طول بکشد.

اقدامات لازم قبل از عمل جراحی زیبایی پلک یا بلفاروپلاستی

اقدامات لازم که بیمار قبل از عمل جراحی بلفاروپلاستی باید انجام دهد شامل موارد زیر است:
به مدت دو هفته قبل از عمل جراحی پلک باید از داروهایی مانند آسپرین، بروفن، پیروکسیکام، ایندومتاسین و مفنامیک اسید استفاده نشود .

اقدامات لازم بعد از عمل جراحی زیبایی پلک یا بلفاروپلاستی

  1. بعد از عمل جراحی بلفاروپلاستی هیچ گونه پانسمانی بر روی چشمان بیمار گذاشته نخواهد شد و چشمان باز هستند.
  2. پزشک در اکثر مواقع پماد چشمی آنتی بیوتیک جهت مالیدن روی بخیه ها تجویز می کند.
  3. پس از جراحی زیبایی پلک به مدت 3 روز باید از قطره اشک مصنوعی استفاده شود.
  4. 2 روز اول پس از جراحی به منظور شستشوی پلک ها باید از سرم فیزیولوژیک استفاده شود اما پس از آن می توان از آب جوشیده سرد شده نیز استفاده کرد.
  5. به مدت 5 تا 7 روز باید از آنتی بیوتیک که دکتر چشم پزشک مربوطه تجویز میکند باید به صورت مرتب استفاده شود.
  6. پس از عمل جراحی پلک بهتر است که کمتر دراز بکشید و در هنگام دراز کشیدن نیز بهتر است که زیر سر شما کمی بلندتر باشد تا از کبودی و تورم شما جلوگیری کرده و آن را به حداقل برساند.
  7. در صورتی که به مدت یکی دو روز بعد از عمل جراحی پلک با افت بینایی و یا چشم درد مواجه شدید باید به سرعت با پزشک جراح تماس بگیرید.
    عمل جراحی زیبایی بلفاروپلاستی با توجه به حساسیت بالای چشم و همچنین کاهش عوارض ناشی از بلفاروپلاستی این نوع جراحی باید توسط پزشک فوق تخصص جراحی پلاستیک پلک صورت پذیرد.

جمع بندی

در واقع روش جراحی پلک یا همان بلفاروپلاستی روشی است برای برداشت پوست و چربی‌ های اضافی پلک بالا و پایین که در اثر افزایش سن ایجاد شده‌ اند. که با این عمل می توان چین و چروک اطراف چشم را از بین برد و از افتادگی پلک جلوگیری کرد. این ویژگی سبب شد که امروزه عمل جراحی پلک بلفاروپلاستی یکی از بهترین روش های جوان سازی نواحی پیرامون چشم باشد.

این روش هم به عنوان یک عمل زیبایی و هم یک عمل درمانی شناخته می شود که انجام ﺁن نیازی به بستری شدن ندارد و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. این عمل زیبایی دارای دوره نقاهت بسیار کوتاهی است به گونه ای که عوارض بعد عمل در عرض چند روز خوب می شود. لازم به ذکر است بدانید در صورتی که این عمل را در یک کلینیک معتبر پوست و مو و زیر نظر پزشکان متخصص و حرفه ای انجام دهید بسیار بی خطر و کم عارضه است.