برداشتن خال صورت و‌ بدن

معمولا خال‌ها رشد شایعی در پوست دارند. به‌ احتمال زیاد، شما بیش از یکی را در بدن خود دارید. بیشتر افراد حداقل ۱۰ تا ۴۰ عدد خال روی پوست خود دارند.
اکثر خال‌ها بی‌ضررند و هیچ جای نگرانی نداشته و نیازی به درمان ندارند، اما ممکن است به واسطۀ این خال‌ها، مورد خطر سرطان پوست قرار بگیرید یا به دلایل زیبایی‌شناختی اقدام به برداشتن خال کنید.

خال چیست؟

خال‌ها در حقیقت ضایعات پوستی هستند این ضایعات پوستی در سایز های مختلف دیده می شود خال‌ها می توانند بر روی صورت به صورت تکی و یا گروهی دیده شوند،

این ضایعات پوستی دو نوع می باشند نوع اول که به آنها پاپول (ضایعه پوستی برآمده) (Papule) گفته می شود و نوع دیگر که به آنها ماکول (ضایعه پوستی هم سطح با پوست) (macule) گفته می شود، خال‌ها انواع مختلف دارند، بعضی از خال‌ها از بدو تولد به همراه انسان هستند و برخی دیگر با گذشت زمان بر صورت و یا اعضای دیگر بدن پدیدار می شوند.

به طور کلی اگر بخواهیم خال‌ها را دسته بندی نماییم باید بگوییم که خال‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
خال‌های ملانوسیتی اکتسابی و خال‌های ملانوسیتی مادرزادی خال‌ها می توانند رنگ های متنوعی داشته باشند و بر عکس آنچه عموم افراد می پندارند خال‌ها تنها با رنگ قهوه ای دیده نمی شود.

علل ایجاد خال چیست؟

قرار گرفتن در معرض نور خورشید به نظر می‌رسد تاثیر مهمی در رشد خال‌ها دارد و حتی ممکن است در ایجاد خال‌های نامتعارف و دائمی نقش داشته باشد.
از نقش وراثت در ایجاد خال‌ها نمی‌توان چشم پوشی کرد. بسیاری از خانواده‌ها دارای یک نوع خال هستند که به نام دیسپلاستیک (نامتعارف) شناخته می‌شود.
این نوع خال می‌تواند با فراوانی بیشتر احتمال به وجود آمدن ملانوم (یکی از جدی‌ترین سرطان‌های پوست) همراه شود.

انواع خال

قبل از آنکه به بررسی انواع روش های برداشتن خال بپردازیم، بهتر است نگاهی به انواع آن داشته باشیم. چرا که بسته به نوع آن، روش های مختلفی برای از بین بردن خال صورت و بدن وجود دارد.

• معمولی

  اولین نوع، خال معمولی است که در بدن تمامی افراد، در قسمت های مختلف و بیشتر در نواحی که در تماس مستقیم با نور آفتاب هستند، دیده میشود.
  این نوع خال معمولا مادرزادی بوده و در برخی از افراد تا سن 40 سالگی به خودی خود از بین میرود.

دلیل شکلگیری این نوع، تجمع برخی از رنگدانه های پوست است. به همین خاطر خال معمولی، معمولا رنگ قرمز یا قهوه ای دارد.
علاوه بر این، از لحاظ ظاهری، خال ضخامت کمتری از 5 میلی متر داشته و شبیه به یک دایره یا بیضی با لبه های واضح و مشخص است.

• سرطانی یا ملانوما

  ملانوما بدترین نوع خال است که از حالت طبیعی و نرمال خود خارج شده و به یک خال سرطانی تبدیل میشود.
  احتمال شکلگیری این نوع خال بسیار کم بوده و معمولا در افرادی که بیش از 50 خال در بدن خود دارند، دیده میشود.

برای تشخیص این نوع، نیاز به انجام آزمایش های مخصوص و تجویز شده از سوی پزشک متخصص است.

با این حال برخی از نشانه های ظاهری خال ملانوما عبارت است از: تغییر رنگ، ترشح و خارش، تغییر ظاهر شامل بزرگتر یا کوچکتر شدن.

• خال دیسپلاستیک

  دیسپلاستیک یکی دیگر از انواع خال است که برخلاف دو نوع قبلی، ظاهری مشابه با خال طبیعی و نرمال ندارد. احتمال تبدیل این نوع به خال سرطانی وجود دارد اما در اکثر موارد این اتفاق نمی افتد.
  درصد عمده ای از افراد 5 الی 10 جفت خال از این نوع در بدن خود دارند.
  اما بر اساس بررسی های انجام شده، احتمال سرطانی شدن ، در افرادی که 5 جفت خال از این نوع دارند، 10 برابر بیشتر از افرادی است که هیچ خال دیسپلاستیکی در بدن آنها دیده نمیشود.

از لحاظ ظاهری، خال دیسپلاستیک ضخامتی بیش از 5 میلی متر داشته و لبه های نامنظمی دارد. رنگ این نوع از صورتی تا قهوه ای متغیر است.

معمولا خال دیسپلاستیک در نواحی از بدن که در تماس مستقیم با آفتاب هستند دیده میشود.

بیشتر بخوانید: جراحی چانه ،انواع روش های عمل و نقش آن در زیبایی صورت

انواع خال‌های غیرمتداول

برخی از انواع خال‌ها خطر ابتلای فرد را برای مبتلا شدن به ملانوم، نوعی سرطان پوست را افزایش می‌دهند.

• غیرطبیعی (آنتیپیک)

  این نوع می‌تواند شبیه ملانوم باشد ولی درواقع ملانوم نیست. اما شانس شما در ابتلای به ملانوم افزایش می‌یابد اگر:

۴ یا تعداد بیشتری از خال‌های غیرطبیعی را در بدن خود داشته باشید.
در حال حاضر مبتلا به یک ملانوم باشید.
خویشاوند درجه اول (پدر، مادر، برادر، خواهر، و یا فرزند) مبتلا به ملانوم بوده یا باشند.

ویژگی خال‌های غیرمعمولی اغلب عبارت‌اند از:

• بزرگ‌تر از پاک‌کن انتهای یک مداد هستند.
• دارای شکل‌های غیرمنظم هستند (گرد نیستند).
• بیش از یک رنگ دارند – مخلوطی از قهوه‌ای مایل به زرد، قهوه‌ای، قرمز و صورتی.

خال‌های غیرمعمول در هرجایی از بدن می‌توانند ظاهر شوند. آن‌ها اغلب در تنه ایجاد می‌شود. ممکن است بر روی پوست سر، سر، و گردن ظاهر شوند. خال‌های غیرمعمولی به‌ندرت در صورت ظاهر می‌شود.
برخی از افرادی که مبتلا به چندین خال غیرمعمول (آنتیپیک) می‌باشند، دچار اختلالی به نام “سندرم خانوادگی متعدد آنتیپیک ملانوم (FAMMM) ” هستند.

افرادی که مبتلا به سندرم FAMMM می‌باشند:

• خال‌های زیادی دارند – بیش از ۵۰ عدد.
• بعضی از خال‌های آن‌ها آنتیپیک یا غیرمعمولی هستند.
• یکی از بستگان نزدیک آن‌ها به ملانوم مبتلا بوده و یا می‌باشد.
  اصطلاح پزشکی خال کلمه “نووس” (Nevus) می‌باشد. هنگامی شما ۲ یا تعداد بیشتری خال داشته باشید، متخصص پوست ممکن است به آن‌ها ” نوی” (nevi) بگوید.

• برداشتن خال های مادرزادی

خال های بدن انواع مختلفی دارند که یکی از این نوع، خال های ملانوسیتی هستند که به رنگ قهوه ای دیده می شوند. این نوع می توانند مادرزادی باشند یا در گذر زمان به وجود بیایند.
خال های مادرزادی باید قبل از برداشته شدن توسط متخصص پوست و زیبایی از لحاظ های مختلف بررسی شوند.
زیرا برخی از این خال بدخیم هستند و دچار تغییرات ظاهری مشهودی نیز می شوند و حتماً باید برداشته شوند؛ به عبارت دیگر برداشتن خال های بدخیم بیش از آن که جنبه زیبایی داشته باشد، جنبه سلامتی دارند.

• خال اسپایلوس

  اسپایلوس، به شکل یک لکه بیضی به رنگ قهوه‌ای ظاهر می‌شود، که روی سطح آن یک سری نقاط تاریک‌تر وجود دارد. گاهی اوقات، این خال شکل نامنظمی داشته و معمولاً بی‌مو است، اندازه آن نیز از ۱ تا ۲۰ سانتی‌متر متغیر است.

• خال‌های آبی

  خال‌های آبی، گرد و کمی برجسته هستند، که معمولاً در طول کودکی به وجود می‌آیند.
  آنها حاوی تراکم بالایی از رنگدانه‌های قهوه‌ای هستند که به خاطر قرار داشتن در عمق پوست، تا حدودی آبی دیده می‌شوند. معمولاً خال‌های آبی بزرگتر از ۶ سانتی‌متر نشده و روی دست و پاها ظاهر می‌شوند.

چگونه خال‌های سرطان‌زا را بشناسیم؟

در صورت داشتنِ شرایط زیر، خالِ روی پوست باید توسط پزشک معالج معاینه شود:

• خال نامتقارن است.
• رنگ‌های مختلفی دارد.
• بزرگ تر از ۶ میلی متر است.
• شکل آن تغییر کند.
  پزشک متخصص شما یک قطعه از این خال را مورد آزمایش قرار می‌دهد تا تشخیص دهد که سرطانی است یا خیر…!

چرا خال برداری از صورت و بدن ؟

بسیاری از افراد به علت دلایل ارثی، مادرزادی و یا شرایط محیطی روی پوست صورت و بدن خود دارای خال ها و زیگیل های پوستی هستند.
خال صورت بجز در یکی دو جای خاص، در هر کجای صورت که باشد ظاهر خوبی برای فرد ایجاد نمی کند.
خال ها هنگامی ایجاد می شوند که سلول های پوست داخل قالبی خوشه مانند رشد می کنند و باعث برآمده شدن و تیر شدن سطح پوست می شوند.

روش های مختلف برداشتن خال

خال ها در نواحی مختلفی از بدن ایجاد می شوند که ممکن است زیبایی فرد را تحت تاثیر قرار دهند و با ظاهری ناخوشایند باعث عدم اعتماد به نفس شوند.
روش های برداشتن خال بستگی به نوع سطحی یا گوشتی بودن آن دارد. برای خال هایی که کمی مشکوک هستند بایوپسی انجام می شود

.

• برداشتن خال با لیزر

  یکی از روش های برداشتن خال توسط لیزر انجام می شود. خال برداری با لیزر به دلیل غیرتهاجمی بودن طرفدار بیشتری دارد.

مزایای لیزر

استفاده از روش لیزر درمانی برای ریمو کردن خال دارای یکسری مزیت هایی است ، از جمله اینکه این روش یک روش درمانی غیر تهاجمی است.
چرا که این روش نیازی به ایجاد شکاف یا سوزاندن پوست ندارد ، و خطر ایجاد عفونت در روش برداشتن خال با لیزر بسیار کم است .
همچنین پرتوی لیزر توانایی نفوذ به نقاطی از بدن همچون صورت یا بینی را دارد ، درمان این نقاط با استفاده از سایر روش های دیگر ممکن است ، دشوار باشد. مزیت دیگری که این روش دارد ، این است که می توان چند خال را در طول یک جلسه درمانی برداشت .

معایب

یکی از معایب اصلی برداشتن خال با روش لیزر این است که لیزر نمی‌تواند به عمق پوست دست یابد؛ بنابراین تنها قادر است خال‌های سطحی و صاف را درمان کند.
خال‌هایی که ریشه‌های عمیق دارند نمی‌توانند به طور مؤثر با روش لیزر برداشته شوند.
نقطه ضعف دیگر این است که لیزر برای از بین بردن خال صورت ، خال را تخریب می‌کند. افرادی که استفاده از این روش را مدنظر دارند، قبل از اینکه تحت درمان قرار گیرند، باید ابتدا یک آزمایش سرطان بدهند.

• خال برداری با RF

  خال های تخت و سطحی که رنگ تیره ای دارند نباید با لیزر به سراغ آن ها رفت. اکثرا اینطور خال های مسطح تیره رنگ با دستگاه RF برداشته می شوند.

• روش جراحی

  بعضی خال ها نیاز به برش و بخیه دارند. زیرا سلول های آن ناحیه با گذر زمان رشد می کنند و دوباره خال دیگری را تشکیل می دهند.
  به همین علت خال با بخشی از پوست بریده شده و در نهایت بخیه زده می شود. جای بخیه بسیار کوچک بوده و بعد از مدتی برطرف خواهد شد.
  این کار پس از بی حسی ناحیه بوسیله چاقوی جراحی انجام می شود.
  سه روش برای جراحی و برداشت خال وجود دارد: تراشیدن، بیوپس پانچ و عمل جراحی

۱) روش تراشه‌ای ( تراشیدن )
با استفاده از بیهوشی موضعی، پزشک معالج با یک جراحی کوچک برشی بر روی سطح خال ایجاد می‌کند تا آن را با قسمت دیگر پوست هم سطح سازد.

۲) بیوپسی پانچ
یکی از انواع خال‌های پوستی در نوع کوچک‌تر هستند که برای برداشتن آن‌ها با استفاده از یک دستگاه مخصوص، خال را توسط یک قطعه مربعی شکل بر روی پوست پانچ می‌کنند. .

۳) عمل جراحی برشی
در این شیوه نیز برای برداشتن خال آن را به صورت کامل برش می‌زنند و در نهایت بخیه می‌زنند. بیشترین کاربرد این روش برای خال‌های پوستی بدخیم و صاف است. در مورد ترک های پوستی بیشتر بدانید.

• روش فریز کردن

  خال هایی که احتمال سرطانی شدن را ندارند و ریشه ی عمیقی هم در پوست نداشته باشند؛ می توان با روش فریز کردن برداشت.

روش فریز کردن با نیتروژن مایع انجام می شود. گاهی برداشت خال به این روش یک اسکار کوچک بر جای خواهد گذاشت.

• سوزاندن خال
  

یکی از روش های قدیمی برداشتن خال سوزاندن آن به وسیله دستگاه کوتر از طریق ایجاد گرما به وسیله جریان برق است.

استفاده از این روش سبب می شود قسمت های عمیق و فرورفتگی چاله مانندی در پوست ایجاد گردد . این روش بیشتر در گذشته برای برداشتن خال های ریز و سطحی کاربرد داشت .
امروزه دستگاه های رادیو فرکانسی جایگزین دستگاه های کوتر شده اند که اثر کمتری روی پوست می گذارند.

بهترین روش برای برداشتن خال کدام است؟

می‌توان گفت جراحی بهترین روش برای برداشتن خال می‌باشد. درواقع فیریز کردن، سوزاندن و لیزر کردن خال به دلیل سلول بودن خال نیز می‌تواند دلیل بر سرطانی شدن خال باشد و تنها عمل جراحی باید صورت گیرد تا خال به طور کار برداشته شود، چرا که خال سلول است و به هیچ وجه نباید به غیر از جراحی با هیچ روش دیگری درمان شود که، این کار نیز توسط متخصصین پوست و یا جراح پلاستیک انجام می‌شود ولی کک و مک و یا هر نوع لک صورت به دلیل اینکه رنگ است می‌توان لیزر کرد.

آیا برداشتن خال خطرناک است؟

برداشتن ضایعه خال هیچ مشکلی از لحاظ سرطانی شدن و عوارض دیگر برای بیمار ایجاد نمی کند.
زیرا تمامی پزشکان به راحتی می‌توانند خال‌های مشکوک را قبل از برداشتن آن تشخیص دهند و در صورت لزوم از آن نمونه برداری و آزمایش نمایند، پس به هیچ عنوان نگران این موضوع نباشید.
ضایعاتی که احتمال دارد با خال‌ها اشتباه گرفته شود ولی در واقع یک ضایعه بدخیم یا پیش بدخیم باشند و در صورت عدم تشخیص و درمان ناکافی مجددا عود کند عبارتند از: کراتوز آفتابی، ملانوما، سرطان سلول سنگفرشی SCC، بیماری بوون.

جای زخم یا اسکار برداشت خال با لیزر می ماند؟

اینجا کافی است بگوییم که شما تنها با پیدا کردن پزشک متخصص و مجرب بدون هیچ نگرانی از جای اسکار یا خال های خود می توانید با لیزرهای مناسب از مزاحم های همیشگی خودتون خداحافظی کنید.

مراقبت های بعد از برداشتن خال

شما باید کرم ترمیم کننده و پانسمان را روی زخم قرار دهید. زخم را روزی یک تا دو بار با آب و یا با هیدروژن پراکساید رقیق شده تمیز کنید.

بعد از تمیز کردن زخم باید مجددا از پانسمان استفاده کنید. این اقدامات باید تا بهبودی کامل زخم ناشی از برداشتن خال ادامه پیدا کند.

برخی افراد تصور می کنند که زخم ناشی از برداشتن خال در صورت باز بودن و قرار گرفتن در معرض هوا بهبود می یابد. این فرضیه با استفاده از مطالعات رد شده است.

بهبود سریع تر زخم با استفاده از پانسمان مناسب هم چنین با استفاده از پماد بعد از برداشتن خال مانند پمادهای آنتی بیوتیک انجام می شود.

نکته دیگر این که افراد ممکن است تصور کنند استفاده از ویتامین E بتواند روند بهبود زخم ناشی از برداشتن خال را تسریع کند. این تصور نیز چندان صحیح نمی باشد.

ویتامین E روند بهبود زخم را کُند می کند و حتی اگر ویتامین E مستقیما روی محل قرار داده شود ممکن است اسکارهای ایجاد شده بدتر نیز بشود.

در بازار محصولاتی وجود دارد که می تواند اسکار را بهتر کند. پس از برداشتن خال نیازی برای مراجعه مکرر به پزشک وجود ندارد.

برای برداشتن خال لازم است به مطب پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. کشیدن بخیه هایی که روی صورت زده می شود ظرف چهار تا هفت روز بعد از جراحی انجام می شود.

در مورد بخیه های سایر نواحی بدن کشیدن بخیه ظرف هشت تا بیست و یک روز بسته به محل بخیه ها و انتخاب جراح انجام می شود.

ناحیه تحت جراحی را نباید آلوده کنید. از اعمال فشار نیز باید اجتناب شود.

بهبودی

پس از برداشت خال باید یک پماد ژله ای ژلاتینی را مرتبا به محل آسیب دیده بزنید و پوست اطراف را حداقل دو مرتبه در روز تمیز کنید و هر دفعه از یک بانداژ تازه برای آن استفاده کنید.
اگر برداشتن خال نیاز به بخیه داشته باشد، باید حدود ۴ تا ۱۲ روز برای از بین بردن جای بخیه با پزشکتان در ارتباط باشید.

بطور کلی، شما پس از خروج از مطب پزشک قادر خواهید بود به زندگی عادی خود برگردید، هرچند ممکن است در دوره بهبودی کمی خونریزی و کمی درد داشته باشید.
اگرچه دوره بهبودی در اکثر روش‌های برداشت خال یکسان است، اما همیشه دستورالعمل‌های پزشکتان را گوش دهید تا بهبودی سالم و موفقی داشته باشد.
اگر خال شما در محلی باشد که در معرض نور آفتاب قرار دارد، حتما از کرم‌ها با SPF مناسب برای حفاظت از محل آسیب دیده استفاده کنید.

مراقبت از ارتودنسی

مراقبت از ارتودنسی بسیار اهمیت دارد زیرا در روند درمان نقش حیاتی دارند.

در واقع سریع ترین راه برای تکمیل درمان ارتودنسی این است که با این ابزارها درست برخورد کنید و طبق دستورالعمل از آنها استفاده کنید.

براکت هاى آسیب دیده و خراب طول درمان را افزایش خواهند داد، بنابراین به خوبی از آنها مراقبت کنید.

البته معمولاً زمانی که صحبت از ابزار ارتودنسی می شود همه به براکت ها فکر می کنند در حالی که هدگیر، اکسپندر (وسیع کننده)، ریتینر (نگهدارنده) و حتی رابر بند(کش ارتودنسى) هم جزء ابزارهای ارتودنسی هستند.

باید مراقب آنها نیز بود و طبق دستورالعمل آنها را در دهان قرار داد تا بتوانند به مرور زمان دندان ها و فک را به محل درست خود جابجا کنند.

مراحل ارتودنسی چیست؟

بیمار پس از انجام اقدامات قبل از ارتودنسی برای انجام ارتودنسی آماده می شود. مدت زمان ارتودنسی با توجه شدت بهم ریختگی دندان های بیمار حدود یک الی دو سال طول می کشد.

در صورتی که بیمار به جراحی فک نیز نیاز داشته باشد، پس از مرتب شدن دندان ها ، جراحی فک انجام می شود؛ در حین جراحی فک ، ارتودنسی روی دندان ها حضور دارد تا دندان ها از موقعیت جدید خود خارج نشوند.

پس از گذشت دوران نقاهت جراحی فک ، مجدد ارتودنسی برای تثبیت موقعیت دندان ها ادامه داده می شود.

راه های نگهداری و مراقبت از ارتودنسی

بهداشت دهان و دندان با ارتودنسی به زمان و تلاش بیشتری برای مراقبت نیاز دارد، زیرا می دانید که استفاده از مسواک معمولی برای دندان های ارتودنسی شده، کافی نخواهد بود.
از جمله مهم ترین راه های نگهداری و مراقبت از ارتودنسی دندان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- تمیز کردن با مسواک
2- مسواک مخصوص
3- خمیر دندان
4- استفاده از نخ دندان
5- دهانشویه

بیشتر بخوانید: ارتودنسی دندان چیست، انواع و تفاوت آن‌ها با یکدیگر

روش‌های نخ کشیدن حین ارتودنسی

مهم نیست نخ کشیدن چقدر سخت یا زمانبر است، دندان‌ها را باید هر شب بعد از مسواک زدن نخ بکشید؛

چرا که بریس و سیم کشی دندان گیر غذایی را به شدت افزایش می‌دهد و مسواک زدن این ذرات را خارج نمی‌کند.

از آنجایی که نخ کشیدن دور سیم‌ها دشوار است، نخ معمولی برای دوران ارتودنسی مناسب نیست.
در مدت ارتودنسی باید از نخ مخصوص ” threader floss” استفاده کرد که به دلیل داشتن سر سفت می‌توان با آن بین براکت‌ها را نیز نخ کشید.

همچنین می‌توان از نخ معمولی و threader floss پلاستیکی مجزا استفاده کرد.

طریقه نخ کشیدن حین ارتودنسی به شرح زیر است:

نخ را زیر سیم ببرید و وارد فضای بین دو دندان کنید. نخ را بکشید تا طول کافی از آن در هر دو دست باقی بماند، سپس هر سر نخ را با یک انگشت اشاره بگیرید.
نخ را به آرامی چند بار بین دندان‌ها جلو و عقب ببرید.
پس از آن که به خط لثه رسیدید، نخ را به شکل C حلقه کنید.
زیر خط لثه را نیز با حرکت ملایم رو به بالا و پایین نخ بکشید.
نخ را با احتیاط بیرون بکشید و سپس تمام این مراحل را بقیه برای دندان‌ها تکرار کنید.
ممکن است لثه‌ها هفته اول خونریزی کند، که کاملاً طبیعی است. لثه‌ها به مرور سفت می‌شوند و به نخ کشیدن عادت می‌کنند.

روش‌ مسواک زدن

نحوه مسواک زدن شستشوی دهان با آب بعد از خوراکی‌ها باعث می‌شود مواد غذایی که به اطراف بریس‌ها چسبیده‌اند جدا شوند.

بعد از خوردن باید حتما بریس‌ها را مسواک بزنید. شیوه مسواک زدن در دوره درمان ارتودنسی کمی با مسواک زدن معمولی متفاوت است و ممکن است عادت کردن به آن نیاز به زمان داشته باشد.
متخصصین ارتودنسی جزئیات مربوط به دستورالعمل‌های مسواک زدن را در اختیار بیماران قرار خواهند داد و آن‌ها را راهنمایی خواهند کرد.

بهتر است از مسواک برقی یا مسواک‌های دستی حاوی پرزهای نرم و متوسط استفاده کنید.

باید با دقت دندان‌ها را مسواک بزنید و مطمئن باشید که تمام پسماندهای غذایی از اطراف بریس‌ها جدا شدند.
مسواک را در بالای براکت و در زاویه 45 درجه به سمت پایین و در پایین براکت و در زاویه 45 درجه به سمت بالا نگه دارید.

اگر به هر دلیلی نمی‌توانید مسواک بزنید حتما دهان را چندین بار با آب ( یا دهان‌شویه) بشویید و در اسرع وقت مسواک بزنید.

بهترین فراورده‌ها برای مراقبت حین ارتودنسی

مسواک ارتودنسی پرزهایی ‘V’ شکل دارد تا بتوان با آن بالا و زیر سیم و براکت‌ها را تمیز کرد.
مسواک‌های برقی بیشتر از مسواک معمولی پلاک را از روی دندان‌ها پاک می‌کند. به علاوه بعضی از مسواک‌های جدیدتر سری دارد که مخصوص استفاده در دوران ارتودنسی است.
مسواک‌های بین دندانی سر بسیار کوچک و پرزهای نرمی دارد که آن را برای تمیز کردن زیر سیم‌ها و بین دندان‌ها و رعایت بهداشت ارتودنسی ایده‌آل کرده است.
دندانپزشک روش تمیز کردن دور سیم‌کشی را با استفاده از مسواک بین دندانی آموزش می‌دهد.
متخصص ارتودنسی با توجه به شرایط پیشنهاد می‌کند که برای مراقبت از دندان‌های خود در دوران ارتودنسی از یک یا چند مورد از وسایل فوق در خانه استفاده کنید.

مراقبت از ارتودنسی ثابت

• تمیز کردن دندان‌ها

برای مراقبت‌های بعد از ارتودنسی تعداد دفعات مسواک زدن در طول درمان ارتودنسی دندان باید افزایش داده شود.
متخصص ارتودنسی(ارتودنتیست) مسواک‌های کوچکی را به بیمار نشان می‌دهد که برای تمیز کردن پشت سیم ارتودنسی مفید است.
بیمار باید تمام براکت‌ها را یک به یک از همه طرف مسواک بزند یادگیری نحوه استفاده از نخ دندان ارتودنسی در این مرحله الزامی است .

• مراقبت از سیم ارتودنسی

مراقبت درمان ارتودنسی در تسریع رند بهبودی تاثیر بسزایی دارد. خم یا جابجا شدن سیم ارتودنسی در طی مراحل ارتودنسی دندان باعث می‌شود که سیم در لثه فرو برود و بیمار احساس درد کند.
تغییر وضعیت سیم و فشار آوردن دندان‌ها به سیم گاهی نشانه پیشرفت درمان است.

لبه‌های تیز قابل تنظیم است، همچنین متخصص موم در اختیار بیمار قرار می‌دهد تا برای ناحیه‌های حساس از آن استفاده کند.

• کش و ریتینر یا پلاک متحرک

اگر لازم است از کش ارتودنسی استفاده کنید، حتماً مو به مو از دستورات متخصص پیروی کنید. استفاده نادرست از کش یا استفاده نکردن از آن درمان را طولانی‌تر از حد انتظار می‌کند.
با تقبل هزینه سیم کشی دندان کودکان ، ریتینر یا پلاک متحرک باید طبق دستور متخصص در دهان گذاشته شود.
ریتینر پس از تقبل قیمت ارتودنسی دندان و اتمام دوره استفاده از بریس به منظور حفظ نتیجه به دست آمده به کار برده می‌شود، چون احتمال این که دندان‌ها به وضعیت اولیه برگردند، بسیار زیاد است.

ریتینر یا پلاک نگهدارنده پس از ارتودنسی دندان گاهی به امری مادام‌العمر تبدیل می‌شود و بیمار باید تا زمانی که تمایل به صاف و مرتب نگه داشتن دندان‌ها دارد، پلاک نگهدارنده را نیز در دهان نگه دارد.
دندان به مرور زمان در اثر تغییرات استخوانی و عضلانی، رشد استخوان، روکش دندان یا پر کردن دندان و در پی‌آمد روند طبیعی افزایش سن جابجا می‌شود.

اگر بهداشت دهان در دوران درمان ارتودنسی رعایت نشود چه می شود؟

در صورتی که ذرات غذا بین دندان ها یا براکت گیر کند و تمیز نشود یا پلاک چسبیده به آنها پاک نشود، باکتریها شروع به فعالیت و تغذیه از این ذرات می کنند.
در اثر فعالیت باکتری ها اسید تولید می شود.
مینای دندان دائما در معرض اسید قرار می گیرد و مواد معدنی از آن جدا می شوند. در نتیجه مینا ضعیف شده و از بین می رود.
در این مرحله لکه های سفیدی در سطح دندان ایجاد می شود که مرحله اول پوسیدگی دندان است و اگر به موقع به داد آن نرسید به پوسیدگی و کرم خوردگی پیشروی می کند.
از طرفی لثه در اثر پلاک و باکتریها تحریک و ملتهب می شود. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، عفونت ایجاد می شود.
با پیشرفت عفونت لثه، دندان و استخوان فک نیز تحت تاثیر قرار می گیرند و حتی ممکن است در نهایت دندان خود را از دست بدهید.

سیگار کشیدن را به طور کامل متوقف کنید

سیگار کشیدن با ارتودنسی سرامیکی باعث می شود بریس های سرامیکی، الاستیک های رنگی و دندان های شما دارای لکه های زرد شوند.
فراموش نکنید که لکه های ناشی از سیگار عمیق هستند و به سختی پاک می شوند.
اگر سیگاری هستید اما می خواهید ارتودنسی سرامیکی داشته باشید بهتر است که یا سیگار را به طور کامل ترک کنید یا اینکه رو به سایر روش های ارتودنسی مانند ارتودنسی متحرک بیاورید.

مراقبت های بعد از ارتودنسی دندان

ارتودنسی دندان عملی بسیار حرفه‌ای و دقیق است که موفقیت کامل آن نیازمند همکاری متقابل بین بیمار و پزشک می باشد.
رعایت نکات زیر باعث می شوند که نتیجه به بهترین شکل ممکن صورت بپذیرند.

• روز اول بعد از ارتودنسی شدن دندان ها

جایگذاری بریس‌ها به هیچ وجه دردناک نیست.
بریس‌ها می بایست در دهان شما تنظیم شود بنابراین ممکن است برای مدت کوتاهی غذا خوردن شما را با وقفه مواجه کند.
در بعضی موارد مشاهده شده است که دندان ها حساس شوند.

• سه روز اول بعد از ارتودنسی دندان

در سه روز اول ارتودنسی به علت اینکه دندان‌ها به فشار ناشی از بریس‌ها عادت ندارند، ممکن است شما کمی احساس درد و ناراحتی در دندان‌ها و اطراف لب‌ها و گونه‌ها تا زمان تنظیم بریس‌ها حس نمایید.
برای کاهش دادن درد و ناراحتی از موم یا سیلیکون استفاده می کنند که باید روی بریس ها به کار برده می شود.
داروهای مسکن و ضد درد همچون ژلوفن بدون نیاز به نسخه پزشک هم مورد استفاده قرار می گیرند.
شستشوی دهان با آب گرم و نمک باعث کاهش درد خواهد شد.

• هفته اول بعد از ارتودنسی دندان

ناراحتی و دردی که به خاطر قرار دادن بریس ها ایجاد شده بود، از بین خواهد رفت.
دندان‌ها به وجود بریس‌ها عادت کرده و در نتیجه غذا خوردن راحت‌تر می‌شود.

• مراجعه منظم به پزشک متخصص ارتودنسی

یکی از مهم ترین نکات در هنگام درمان ارتودنسی این است که فردی که دندان خود را ارتودنسی کرده است، به صورت منظم به متخصص ارتودنسی مراجعه نماید.
این مراجعه ها صرفاً جهت کنترل دستگاه‌ها نیست بلکه در هر جلسه بنا به ضرورت، دستگاهها تنظیم و فعال می‌‌شوند تا درمان ارتودنسی به بهترین شکل ممکن صورت بپزیرد.

در هنگام استفاده از ارتودنسی ثابت از خوردن بعضی غذا ها خود داری کنید

متخصص ارتودنسی شما یک لیست از غذاهایی که در هنگام استفاده از ارتودنسی باید از آن ها بپرهیزید، در اختیار شما قرار خواهد داد.
یک قاعده کلی این است که از هر نوع غذای چرب، سفت و جویدنی بپرهیزید.
از خوردن غذا های چسبنده مانند کارامل یا آبنبات که احتمال گیر کردن آن ها در لا به لای ارتودنسی ثابت شما زیاد است بپرهیزید.
موادی مانند پاپ کورن هم می تواند در هنگام جویدن محل براکت ها را تغییر دهد و مشکلات عدیده ای ایجاد نماید.
مورد مهم دیگر که برای مراقبت از ارتودنسی ثابت باید رعایت کنید، مراقبت در مقابل هر چیزی است که در دهان خود قرار می دهید.
جویدن ناخن ها یا سر خودکار ها عادت ناپسندی است که حتما باید از آن ها پرهیز کنید.
موارد مشابه این عادات نیز می تواند به راحتی مشکل ساز شود.

همچنین باید بیشتر مواظب باشید شی سختی در غذای شما وجود نداشته باشد. اگر این موارد را رعایت کنید قطعا دوره درمان کوتاه تری خواهید داشت.

را

استفاده از آدامس بدون قند در طی درمان ارتودنسی

ما به بیماران ارتودنسی خود توصیه می‌کنیم که تنها از آدامس‌های بدون قند استفاده کنند.
این آدامس‌ها بزاق دهان و جریان خون به پریودونتیوم که مسئول حرکت دندان است را افزایش می‌دهد.
افزایش بزاق آسیب‌پذیری لب‌ها و لثه‌ها و احتمال پوسیدگی دندان را کاهش می‌دهد.
ویتامین C برای سلامت بافت‌های پشتیبان دندان‌ها ضروری است.
این ویتامین در بهبود استخوان و فیبرهای کلاژن، که اطراف دندان‌ها را احاطه کرده‌اند، نقش مهمی ایفا می‌کند.
بهترین منابع ویتامین C عبارتند از پرتقال و آب پرتقال، انبه، گل کلم، فلفل سبز، گریپفروت و آب گریپفروت، توت فرنگی، مارچوبه، آب گوجه فرنگی، اسفناج، خربزه و رازبری.

اقدام‌های لازم در صورت شکستگی یا شل شدن براکت، بند یا سیم

خوردن خوراکی‌های سفت یا شکلات چسبناک به آسیب دیدن یا جدا شدن تجهیزات ارتودنسی منجر می‌شود.
اگر بند یا براکت هنوز به سیم وصل است، بگذارید همان‌طور بماند، اما کش را به آن وصل نکنید.
اگر قطعه درآمده است، آن را نگه دارید، اما اگر هنوز متصل است آن را با موم ارتودنسی بپوشانید تا داخل دهان را اذیت نکند.
در هر دو حال حتماً با متخصص تماس بگیرید و جریان را به ایشان اطلاع دهید تا وقت برایتان در نظر گرفته شود.
در وقت تعیین شده حتماً قطعات جدا شده را همراه ببرید.

خندیدن و گریه کردن بعد از جراحی بینی

احساسات بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی هستند. بسیاری از ما با خندیدن حس سر زندگی و نشاط داریم و گریه کردن ما را سبک می‌کند.

این مسأله همیشه بوده و نمی‌توان بعد از عمل بینی آن را از زندگی حذف کرد.
همچنین بسیار عالی است که شما در مرحله بعد از عمل جراحی پلاستیک دارای روحیه بسیار بالا و شادی باشید اما موضوعی که می‌تواند از نظر عاطفی و جسمی چالش‌برانگیز باشد، این است که در هنگام خندیدن و گریه کردن بعد از عمل بینی باید محتاط بود.

بسیاری از متقاضیان رینوپلاستی، نسبت به اثرات صورت و حرکت آن در هنگام خنده و گریه در دوره بهبودی خود نگران هستند زیرا می‌خواهند از آسیب دیدن بینی خودداری کنند.

بعد از رینوپلاستی بهتر است که فرد به مدت یک ماه از حرکات شدید فک خودداری نماید.

چون به هرحال اسکلت بینی دستکاری شده است استخوان های بینی جابجا شده اند و در موقعیت جدید قرار گرفته اند.
در موقعیت جدید باید فیکس شوند. یک الی دو ماه طول می کشد که استخوان ها دوباره جوش بخورند و حالت محکم قبل را پیدا کنند.

در این یک ماه، هرگونه حرکتی که باعث شود که فک بالا به شدت تکان بخورد مثل خنده های شدید، گریه کردن شدید، غذاهای سفت که جویدن آن توأم با مشکل باشد باعث می شوند که فک بالا حرکات شدید بکند و احیاناً باعث جابجا شدن استخوان های بینی شود.

چه فعالیت هایی بعد از رینوپلاستی توصیه نمی شود؟

همانطور که اشاره شد، انجام برخی از فعالیت ها در دوره نقاهت رینوپلاستی توصیه نشده و انجام این امور موجب بروز التهاب و افزایش طول دوره نقاهت جراحی می شود.

در ادامه به چند مورد از این حرکات اشاره می کنیم:

• خوردن غذاهای جویدنی
• انجام ورزش های هوازی و سنگین
• خوابیدن بر روی صورت
• قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم نور خورشید
• استفاده از ادویه جات و نمک ها
• عطسه و سرفه شدید

بیشتر بخوانید : مراقبت های بعد از جراحی بینی (رینوپلاستی)

حد مجاز خنده و گریه بعد از رینوپلاستی

برای آنکه از آسیب جدی به بینی جلوگیری شود باید یک حد مجاز برای خنده و گریه بعد از رینوپلاستی تعریف کنید.

به همین منظور اگر هنگام خندیدن احساس درد می کنید، باید این کار را به عنوان علامتی تعبیر کنید تا از میزان تحریک بینی خود خودداری کرده و سعی کنید حرکات صورت خود را مهار کنید.

زمانی که احساس کنید بدون هیچ ناراحتی می توانید آزادانه این کار را انجام دهید هم کمی محدودیت برای خودتان قائل شوید و فراموش نکنید احتیاط شرط عقل است.
سعی کنید در طول دوره بهبودی از بینی خود به بهترین شکل ممکن محافظت کنید و از قرار دادن در معرض هرگونه تنش ناخواسته خودداری کنید.

عوارض خندیدن بعد از عمل بینی

عواملی همچون زمان و شدت خنده تاثیر زیادی در عوارض ایجاد شده دارد به عنوان مثال اگر هفته های اول به صورت شدید بخندد مسلما لطمه زیادی به بافت های بینی وی وارد می شود.

بنابراین سعی کنید در دوران نقاهت جلوی خنده خود را بگیرید و یا به صورت آهسته و با دهان باز بخندید تا علاوه بر کنترل فشار بر روی بینی از بروز عوارض زیر نیز جلوگیری شوداز آن جایی که در حین خندیدن حدود ۱۷ عضله صورت تحریک می شود.

لذا تاثیر آن بر روی حالت چهره بسیار عمیق است.

خنده شدید باعث کاهش فرایند ترمیم زخم های بینی می شود.
در قسمت های زخم شده درد شدیدی احساس خواهد شد.
ممکن است بخیه ها پاره شده و بافت های بین جا به جا شوند.
و اما مهمترین عارضه خنده شدید فاصله گرفتن پره های بینی از یکدیگر و پهن شدن بینی می باشد که این امر باعث ظاهر نامناسب بینی و بی نتیجه ماندن رینوپلاستی خواهد شد.
نکته :اگر پس از یک خنده شدید احساس کردید که تغییری در ساختار بینی تان ایجاد شده است فورا به مطب پزشک مراجعه کنید.

از آن جایی که در حین خندیدن حدود ۱۷ عضله صورت تحریک می شود. لذا تاثیر آن بر روی حالت چهره بسیار عمیق است.
بهتر است در دوران نقاهت بعد از رینوپلاستی خود خنده های عمیق نداشته باشید و به خنده های کوتاه و به سبک مونالیزا بسنده کنید. البته لازم نیست یکسال کامل را این گونه باشید.

علت عدم امکان خندیدن پس از رینوپلاستی

خندیدن پس از رینوپلاستی اغلب برای بیمارانی ایجاد مشکل خواهد کرد که در عمل پایین آمدن نوک بینی در هنگام خنده را اصلاح کرده اند.

در این افراد، جراح بینی برای جلوگیری از پایین آمدن مجدد بینی عضلاتی را در قسمت بین لب بالایی و نوک بینی را قطع می کند، که این عمل کاری طبیعی در رینوپلاستی می باشد.

خوشبختانه پس از اتصال دوباره این عضلات بهم، که حدود 2 تا 3 هفته طول می کشد، خندیدن به حالت قبلی خود باز می گردد و مشکل آن رفع می شود.
اصلی ترین و عمده ترین علت عدم امکان خندیدن پس از عمل رینوپلاستی به علت وجود تورم و التهاب در صورت فرد می باشد که مانع از خندیدن فرد می شود.

البته با کاهش تورم ها و کبودی ها این مشکل نیز برطرف می شود.

بعد از رینوپلاستی به دلیل انقباض های عضلات صورت، باعث انتقال کشش ها به محل بخیه ها و بینی خواهد شد. بعلاوه عمل انقباض در عضلات پره بینی (که باعث حرکت پره بینی می شوند) نیز اتفاق خواهد افتاد.

به همین دلیل دراوایل دوران بعد از رینوپلاستی امکان اینکه بخیه ها و بافت ها با خندیدن باز بشوند وجود د ارد. چرا که خندیدن بینی را حرکت خواهد داد و این حرکت بینی عمل شده را تحت تاثیر قرار می دهد.

افتادگی نوک بینی بعد از عمل بینی

از جمله عوارضی که میتواند نتیجه جراحی را خراب کند افتادگی نوک بینی است که دلایل بسیاری دارد .
یکی از دلایلی که باعث افتادگی نوک بینی میشود فشار به عضلات صورت است که باعث میشود به بخیه های داخل بینی فشار وارد شود و باعث ایجاد عوارضی مانند افتادگی نوک بینی شود.

از جمله عواملی که باعث افتادگی نوک بینی می‌شود می‌توان به ضعیف بودن داربست غضروفی ، ضخیم بودن پوست و ضربه به بینی اشاره کرد .

• دلایل دیگر افتادگی نوک بینی
• تکنیک نا مناسب جراحی
• مراقبت ضعیف بعد از عمل
• ضعیف بودن غضروف های فرد

برای پیشگیری از افتادگی نوک بینی باید مراقبت های بعد از عمل با دقت انجام شود . چسب زدن صحیح و اصولی بینی از جمله مراقبت هایی است که میتواند تا حد زیادی از افتادگی بینی جلوگیری کند .

افتادگی بینی تا حد زیادی قابل پیشگیری است اما اگر احساس کردید بینی تان بعد از عمل دچار افتادگی شده به پزشک خود مراجعه کنید تا اقدامات لازم توسط ایشان انجام شود .

عصبانیت بعد از عمل بینی

عصبانیت واکنشی است که می تواند به میزان یک ناراحتی کوچک و یا یک خشم شدید بروز کند. این واکنش با توجه به شدتی که دارد، با انقباض عضلات صورت همراه است.
زمانیکه بینی عمل می شود، بافتی حساس خواهد داشت که در معرض آسیب قرار می گیرد. بنابراین، عصبانی شدن بعد از عمل بینی به طور مستقیم بر بافت و عضلات بینی تاثیر خواهد گذاشت.
فردی که بینی خود را عمل کرده و مصمم به حفظ بینی خود در فرم دلخواه است، می بایست محیطی پر از آرامش برای خود فراهم کند. پرهیز از عصبانیت، استرس و اضطراب در این دوران امری ضروری است.

دیگر مواردی که می تواند بر بهبود بینی تاثیر منفی داشته باشد

• جویدن زیادی

جویدن غذا هم اگر زیاد اتفاق بیفتد می‌تواند باعث تغییر شکل بینی بعد از عمل جراحی شود.
پیشنهاد می‌شود در هفته های اول پس از انجام رینوپلاستی غذاهایی که نیاز به جویدن کمتری دارد میل کنید.
در نظر داشته باشید که به هیچ وعده های غذایی خود را کم کنیم بدن شما برای بهبودی به غذای کافی نیاز دارد.

• فین کردن

فین کردن یا بالا کشیدن آب بینی به طرز شدید هم از عوامل خطرزا هستند.
بافت بینی در طول سه هفته ی اول بعد از جراحی بینی بسیار حساس است و فین کردن شدید و بیش از اندازه می تواند آن را به مرور زمان تحریک کند.
در دوره ی نقاهت، تا حد امکان از راه بینی نفس بکشید و درموقع عطسه کردن، دهان خود را باز نگه دارید. با این کار، فشار کمتری به بینی وارد می شود.

• بر تن کردن تیشرت

در هفته‌های ابتدایی بعد از رینوپلاستی ، سعی کنید بیشتر تیشرت نپوشید.
زیرا موقع بر تن کردن تیشرت مجبور هستید که دیشب در سر خود رد کنید و امکان دارد این عمل باعث فشار آمدن به بینی شما بشود.

آیا خندیدن زیاد باید جابه جایی غضروف بینی میشود؟

بله احتمال جابه جا شدن غضروف بعد از رینوپلاستی به دلیل خندیدن زیاد و تغییر حالت صورت ممکن است اتفاق بیفتد در این حالت اگر احساس کردید غضروفی جابه جا شده در اسرع وقت به جراح بینی خود مراجعه کنید.

نتیجه گیری

برای دانستن شدت مجاز خنده و اینکه یک میزان و خط کشی داشته باشیم و بدانیم چطور و چه مقدار بخندیم به خصوص در هفته های ابتدایی بعد از عمل، یکی از بهترین علامت ها و معیار درد می باشد.
همچنین پیشروی از مراقبت های بعد از رینوپلاستی بسیار مهم است و باید از سوی زیباجویان عزیز جدی انگاشته شود.

رینوپلاستی توسط جراح در اتاق عمل انجام می شود و پس از آن نیز در کنار بیمار خود خواهد بود و وی را راهنمایی خواهد کرد.

اما در نهایت این خود بیمار است که باید در منزل و محل کار خود مراقبت های لازم را در پیش گیرد و توجه ویژه ای به آن داشته باشد تا در راستای تکمیل یک جراحی موفق به یک نتیجه مطلوب و قابل قبول نیز برسد.

آسم و جراحی زیبایی

آسم بیماری التهابی راه های هوایی کوچک است که شیوع آن رو به افزایش می باشد. همراهی آسم و پولیپوز بینی و تشدید آسم به علت پولیپوز بینی دیده شده است.

هدف از این مطالعه، بررسی آسم پس از جراحی پولیپوز بینی به روش آندوسکوپی است.
افرادی که دارای آسم می باشند تحت هیچ شرایطی نباید سیگار و مشروبات الکلی مصرف کنند، زیرا عفونت و سیستم تنفسی را بیش از سابق به خطر خواهد انداخت و باعث ایجاد خونریزی در بیمار خواهد شد.
با مراجعه نمودن به یک جراح بینی حاذق باید به اصلاح مشکلات تنفسی در ابتدا بپردازد و سپس به جراحی زیبایی بینی اقدام ورزد زیرا ممکن است که هنگام بیهوشی مشکلات تنفسی چند برابر شود و جراح نتواند آن را به خوبی کنترل نماید.

انواع متفاوتی از بیماری آسم می باشند، از جمله :آسم ناشی از آلرژی ، آسم ناشی از ورزش ، آسم شبانه

آسم ناشی از آلرژی باید روی استفاده از تجهیزات دقت شود. و البته متریالی که قرار است در طی جراحی استفاده شود، چون ممکن است دارای آلرژن باشند. تا باعث بروز و تحریک عکس العملی نشوند.
خصوصا، پزشکان باید در رابطه با آلرژی به لاتکس یا مواد بیهوشی کاملا آگاه و مراقب باشند. با اینکه به لحاظا آماری خیلی نادر می باشد.

آلرژی که توسط دارو کنترل شده باشد اصلاً نمی تواند ضرری برای جراحی زیبایی بینی داشته باشد. از طرفی جراحی زیبایی بینی نیز هیچ تأثیری روی آلرژی ندارد.
یعنی فردی که جراحی کرده، آلرژی اش نه بهتر می شود و نه بدتر. آلرژی همان روند قبلی را دارد و جراحی تأثیری روی آن نخواهد داشت.

اشخاصی که آسم و تنگی نفس داشته اگر بیماریشان تحت کنترل باشد با نظر متخصص داخلی و بی هوشی و هم چنین انجام تست ریوی باید به جراحی بینی بپردازند و اگر آسم شدید باشد پزشکان و جراحان توصیه می کنند که جراحی صورت نپذیرد .

عمل بینی بیمار دارای آسم

برای عمل زیبایی بینی بیماری که آسم دارد. ابتدا باید زیر نظر متخصص داخلی آزمایشات لازم و تست های ریوی مناسب انجام شود. تا جراحی بینی بدون کوچکترین مشکلی انجام شود.
اگر در آزمایشات انجام شده تنگی نفس و مشکل تنفسی ای حتی کم دیده شد. ابتدا باید این مشکل برطرف شود و سپس به انجام عمل بینی اقدام شود.

البته برای انتخاب جراح بینی برای بیماری که دارای مشکل آسم می باشد باید بسیار دقیق و حساس انتخاب شود.
زیرا پس از جراحی زیبایی بینی کوچکترین مشکل تنفسی ایجاد شده توسط جراحی برای بیمار تشدید کننده مشکلات آسمی بیمار می باشد. پس با دقت لازم برای انتخاب جراح بینی خود عمل کنید تا نتیجه مطلوب و بی مشکل را از عمل زیبایی بینی خود داشته باشید.

بیشتر بخوانید : سپتورینوپلاستی بینی چیست، فواید و روش های عمل آن

• نظارت و کنترل آسم :

مثل هر بیماری دیگری، آسم هم می تواند با عادت های خوب کنترل شود، شامل :

واکنش به یکسری علائم که دیده می شود.
جلوگیری از تحریک کننده های آسم
هیچ گونه واکنشی به داروهای بدون نسخه داشتن که باعث بهبود سریع علائم آسم می شوند.

در هفته های بعد از جراحی، شما و پزشک تان می توانید ببینید چقدر خوب علائم و نشانه های آن مدیریت شده است. و آن هایی که به خوبی پیش رفته باشند، تحت خطر کمتری در جراحی مربوطه قرار دارند.

• تست های عملکردی ریوی چیست؟

علاوه بر اینکه عادت های فرد بررسی می شود، راه های دیگری برای بررسی اینکه چقدر ریه های بیمار خوب کار می کنند، می باشد.

این تست موارد زیر را بررسی می کند :

• حجم ذخیره بازدم
• ظرفیت ریه
• ظرفیت انتشار به مونوکسیدکربن
• اوج جریان بازدم
• استروئیدهای پیش از جراحی به التهاب می توانند کمک کنند!

آلرژی چیست؟

آلرژی یا حساسیت واکنش سیستم ایمنی بدن نسبت به عواملی است که کاملا بی ضرر می باشند و تنها در برخی افراد اتفاق می افتد.
در حالت کلی ممکن است فردی نسبت به غذایی حساسیت داشته باشد و در نتیجه باعث شود سیستم ایمنی بدن این نوع غذا را برای فرد مضر بداند.

عواملی مانند بعضی غذاها، داروها، نیش حشرات و گرد و غبار می توانند به ایجاد واکنش های الرژیک در افراد منجر شوند که این مواد آلرژن نامیده می شود.
به طور مثال بعضی خوراکی ها مانند شیر گاوف سویا و جوانه گندم می توانند موجب بروز حساسیت در افراد شوند.

مشکلات آلرژی در حالت کلی به دو دسته آلرژی فصلی و آلرژی سالیانه تقسیم می شود.
در آلرژی فصلی فرد در برخی فصول سال از جمله بهار و پاییز دچار حساسیت و آلرژی می شود که با علائمی مانند آبریزش بینی و خارش در حلق و گلو همراه است.
در آلرژی سالیانه فرد در تمام طول سال دارای علائم حساسیتی مانند آبریزش بینی و احساس خارش در گلو می باشد.

جراحی بینی در افراد مبتلا به آلرژی

عمل بینی یکی از جراحی‌های پلاستیک رایج است که به منظور اصلاح مشکلات ظاهری و در بعضی موارد مشکلات تنفسی انجام می‌شود.

این جراحی هم توسط جراح پلاستیک و هم متخصص گوش، حلق و بینی قابل انجام است.

در صورتی که فرد علاوه بر مشکلات ظاهری خواستار رفع مشکلات تنفسی نیز باشد، بهتر است که توسط متخصص گوش، حلق و بینی جراحی شود.

حال سوالی که پیش می‌آید این است که با توجه به علایم آلرژی در بینی از جمله گرفتگی و آبریزش، آیا عمل بینی در افراد مبتلا به آلرژی قابل انجام است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که جراحی بینی در کسانی که مبتلا به آلرژی هستند بلامانع است، اما لازم است که این افراد از یک هفته قبل از عمل تا دو ماه بعد از آن از داروهای کنترل حساسیت استفاده نمایند تا بعد از عمل دوره بهبودی راحت‌تری را پشت سر بگذارند.
پس در صورتی که مبتلا به آلرژی هستید، این موضوع را با جراح خود در میان گذاشته تا او داروهای لازم را قبل از عمل برایتان تجویز کند.

لازم به ذکر است که عمل بینی نیز بر آلرژی تاثیری ندارد؛ یعنی بعد از عمل آلرژی شما نه بهتر می‌شود و نه بدتر.

آیا عمل بینی برای افراد مبتلا به آسم می‌ تواند خطرناک باشد؟

هر نوع جراحی پلاستیکی که نیاز به بیهوشی کامل دارد، می توانید برای بیمار خطراتی به همراه داشته باشد. اگر آسم دارید این خطرات به طور چشمگیری نیز افزایش می یابند.
افرادی مبتلا به آسم که به دنبال عمل زیبایی بینی هستند، نیاز به مراقبت های ویژه های قبل و بعد از عمل دارند، تا عوارض جانبی و میزان خطر کاهش یابد.
از همین رو جراح ممکن است استفاده از داروهای ضد حساسیت و آلرژی را ماه ها قبل از اقدام به جراحی برای فرد متقاضی تجویز کند. مصرف این داروها حتی ممکن است تا چندین ماه پس از جراحی نیز ادامه داشته باشد.

مواردی وجود دارد که می توانید قبل از عمل انجام دهید تا خطر ابتلا به عوارض جراحی بینی محدود شوند:

• از عوامل محرک آسم، به ویژه در هفته های منتهی به عمل دوری کنید.
• داروها را طبق دستورالعمل برای بهینه سازی عملکرد ریه و تثبیت سلامت خود مصرف کنید.
• از شرایط استرس زا دوری کنید، زیرا می توانند آسم شما را تشدید کرده و عوارض جراحی بعد از عمل را افزایش دهند.
• اگر آسم دارید و سیگاری هستید، مهم است که سیگار را ترک کنید، زیرا سیگار کشیدن عملکرد ریه را بدتر می کند. افراد سیگاری در معرض خطر بیشتری برای انواع عوارض پس از جراحی بینی هستند.
• در دوران نقاهت، شما باید بر عملکرد ریوی خود و همچنین استراتژی های بعد از عمل برای کاهش شانس ابتلا به مشکلات تنفسی نظارت دقیق داشته باشید.
• تیم پزشکی ممکن است نحوه انجام تمرینات تنفسی را به شما آموزش دهد. به شما آموزش داده می شود که نفس عمیق بکشید و این عمل را چندین بار در روز تکرار کنید.
• این نوع ورزش ریه های شما را باز کرده و ماهیچه های تنفسی را تقویت می کنند تا از عوارض بعد از عمل جلوگیری شود.

سفت شدن نوک بینی

سفت شدن نوک بینی بعد از جراحی زیبایی بینی یکی از دغدغه بیمارانی می باشد که عمل بینی انجام داده اند.
این مساله باعث می‌شود تا بیماران نگرانی از نتیجه جراحی بینی خود داشته باشند و یا احساس کنند بینی ایشان نتیجه مطلوب از جراحی بینی نداشته است.
در این مطلب به بررسی علت سفت شدن نوک بینی پس از عمل زیبایی بینی می‌پردازیم.

در صورتی که در بینی خود احساس سفتی کردید، محیط هایی غیر از نوک بینی، که با درد، سوزش و قرمز شدن همراه باشد، لازم است حتما به پزشک خود اطلاع داده و برای معاینه به ایشان مراجعه نمایید.

پس با این تفاسیر، در صورتی که پس از جراحی بینی در نوک بینی خود احساس سفتی نمودید، نگران نباشید. زیرا در صورتی که سفت بودن نوک بینی به دلیل ورم بینی باشد، به مرور زمان از بین خواهد رفت.
در صورتی که علت این سفتی گرافت بینی باشد نیز، طبیعی است و جای نگرانی نخواهد بود.

فقط در صورتی که سفتی نوک بینی با سوزش، درد، التهاب و قرمزی همراه بود، بهتر است برای رفع مشکل به سراغ پزشک خود روید.

علت سفت شدن نوک بینی بعد از عمل

پس از عمل زیبایی بینی نوک بینی عده ای از بیماران سفت می شود و این مسئله باعث نگرانی بیماران از نتیجه جراحی زیبایی بینی خود می شود.

یکی از علل سفت شدن نوک بینی می‌تواند به دلیل وجود ورم بینی باشد. که اگر دلیل سفت شدن نوک بینی به دلیل ورم بینی باشد، پس از فروکش کردن ورم بینی از زین می رود و به حالت نرمال می‌رسد.
دلیل بعدی سفت شدن نوک بینی می‌تواند به دلیل استفاده از گرافت بینی در نوک بینی باشد.

زیرا جراح برای شکل دهی و ایجاد زاویه مناسب برای نوک بینی از گرافت بینی در قسمت نوک بینی استفاده می‌کند و کمی باعث سفت شدن نوک بینی می‌شود که این موضوع برای بیماران جای نگرانی ندارد و باعث اختلال در فرم بینی نمی‌شود.

بیشتر بخوانید : انحراف بینی (سپتوپلاستی ) چیست و علایم راه های درمان آن

عوامل موثر در افزایش سفت شدن بینی بعد از عمل

دو مورد را می‌توان به عنوان عوامل موثر بر روی سفتی نوک بینی بعد از عمل به آن اشاره کرد که در ادامه این موارد را بیان کرده‌ایم:

• تغییرات غضروف بینی: اولین عامل موثر که مهم‌ترین آن نیز می‌باشد، تغییرات ایجاد شده بر روی بافت بینی است.
• جمع شدن مایع زیر پوست: دومین مورد نیز تورم ناشی از جمع شدن مایع در ناحیه مشخصی در زیر پوست می‌باشد. این موضوع می‌تواند باعث ایجاد سختی طولانی مدت در نواحی مختلفی از بینی گردد.
  معمولا بروز اینگونه مشکلات بیشتر در افرادی دیده می‌شود که دارای پوست ضخیم در ناحیه بینی خود هستند.

علت سفت شدن پره بینی بعد از عمل

سفتی پره های بینی بعد از عمل نیز یکی دیگر از مواردی است که اکثر افراد بعد از عمل تجربه میکنند.
سفت شدن پره های بینی بعد از عمل به دلیل تورم شدید بینی بعد از عمل است و معمولا آخرین بخش از بینی است که ورم آن ازبین می رود.

به عبارتی ورم پره های بینی طولانی مدت است. اما در نهایت به مرور زمان کاهش می یابد تا در نهایت به طور کامل از بین برود. با ازبین رفتن ورم سفتی پره های بینی نیز از بین می رود.

همچنین در مواردی ممکن است یک طرف بینی سفت تر از طرف دیگر بینی باشد. این باعث ناقرینگی سوراخ های بینی می شود چرا که تورم در یک طرف بینی بیشتر از دیگری است.

برای بهبود سفتی نوک بینی بعد از عمل ، چقدر زمان لازم است؟

همان طور که به آن اشاره کردیم، بسیاری از بیماران از سفتی و بی‌حسی در قسمت نوک بینی خود بعد از عمل شکایت می‌کنند.
در برخی موارد، با کاهش تورم و التهاب پس از عمل بینی، هنوز هم احساس سفت بودن در نوک بینی وجود دارد. اما دلیل آن چیست و چه مدت زمان برای بهبودی کامل آن نیاز است؟

متخصصان این حوزه بر این باورند که سفتی نوک بینی بعد از عمل ، در ابتدا به تورم و التهاب ناشی از اعمال تغییرات بر روی بینی مربوط است.

پس از آن، در صورت ادامه داشتن این عارضه، ممکن است به دلیل وجود بافت اسکار و تغییراتی که در طول جراحی بر روی قسمت نوک بینی اعمال شده است، به وجود آمده باشد.
به همین جهت، به طی شدن مدت زمان بیشتری برای بهبود کامل احتیاج است.

درمان سفتی ماندگار پوست بینی

اگر دو سال یا بیشتر از جراحی زیبایی بینی شما گذشته است اما هنوز سفتی پوست بینی خود را احساس می کنید، چندین گزینه درمانی وجود دارد.
دو مورد رایج تزریق استروئید و جراحی ترمیم بینی است. تزریق استروئید در شکستن بافت اسکار بسیار موفق است و از همه مهم تر اینکه تهاجمی نیست.

از طرف دیگر، جراحی زیبایی ترمیم بینی، نیاز به برداشتن بافت اسکار جمع شده توسط جراحی دارد.
این روش جراحی اجازه می دهد تا تغییرات گسترده تری نسبت به تزریق استروئید داشته باشید و به جراح اجازه می دهد تا مشکلات زیبایی که بیمار بعد از جراحی دارد را برطرف کند.
اما اگر به روشی ظریف انجام نشود، جراحی زیبایی بینی ترمیمی می تواند منجر به تجمع حتی بیشتر بافت اسکار شود.

به همین دلیل، مهم است که بیمار یک پزشک ماهر و با تجربه کافی در جراحی زیبایی بینی را انتخاب کند.

بیماران باید قبل از انتخاب جراح بررسی های لازم را انجام داده و عکس های قبل و بعد از جراحی بینی جراح مورد نظر خود را به دقت بررسی کنند تا اطمینان حاصل کنند که نتایج مورد نظر آنها را دارد.

سردرد و جراحی زیبایی بینی

سردرد هم دیگر عارضه شایع بعد از جراحی زیبایی بینی می باشد.
بسته به اینکه چه کاری در جراحی انجام شده است، و بدن چه واکنشی به بیهوشی نشان می دهد، بعد از جراحی سردرد را تجربه می کنید.

قبل از اینکه مسکن بخورید، از پزشکتان مشورت بگیرید، به خاطر اینکه آسپرین و ایبوپروفن منجر به خونریزی شدید می شوند و روی بهبودی خیلی تاثیر دارند.

امروزه عمل های جراحی بینی بیش از گذشته رواج پیدا کرده اند هر عمل جراحی عوارض خاص خود را دارد عمل بینی نیز یک عکل تهاجمی است و فرد را هم ناخواسته دچار عوارضی نیز خواهد کرد.

ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم نکاتی پیرامون دانستنی هایی پیرامون سردرد بعد از عمل بینی و نکات های کاربردی درباره اعمال جراحی بینی را ارائه دهیم.

عوامل ایجاد سردرد بعد از جراحی زیبایی بینی

افراد بعد از عمل بینی به دلایل مختلفی دچار سردرد می‌شوند. شایع‌ترین این دلایل عبارتند از:

• استفاده از مواد بیهوش‌کننده در جراحی بینی

این عارضه در بیهوشی های موضعی رخ می دهد. سردرد، سرگیجه و خواب آلودگی کوتاه مدت، تجربه ای مشترک در اغلب افراد تحت بیهوشی موضعی است.

• ماهیت جراحی بینی
• نوسانات فشار خون در طول جراحی بینی
• استرس و ترس از جراحی بینی
• کمبود خواب قبل و بعد از جراحی بینی
• کاهش سطح آهن در اثر جراحی بینی

طبیعتا میزان خونریزی در عمل بینی کم است و انجام عمل بدون خونریزی ممکن نیست .

افرادی که مبتلا به کم خونی حاد هستند ابتدا باید به درمان بپردازند سپس اقدام به عمل نمایند اما در صورتی که شدت کم خونی بسیار کم باشد این میزان از خونریزی در جراحی های بینی برای فرد عوارضی به دنبال نخواهد داشت و مانع انجام عمل زیبایی بینی نمی شود

• کمبود آب در اثر جراحی بینی

سردرد و سرگیجه بعد از عمل بینی چقدر طول می‌کشد؟

سردرد و سرگیجه بعد از عمل بینی کاملا موقتی و شایع است و در افرادی که سابقه سردردهای مداوم را ندارند، بین 5 تا 10 روز طول خواهید کشید.
این دست از دردها تا زمانی که با داروهای معمولی و یا استراحت کنترل می‌شوند و تسکین می‌یابند، خطرناک نیستند.

اما در صورتی که با گذشت چند روز هنوز دچار سردرد بعد از عمل بینی هستید و یا حتی این درد در شما افزایش پیدا کرد و با دارو و استراحت آرام نشد، بهتر است سریعا با پزشک خود تماس بگیرید و یا به طور حضور به او مراجعه داشته باشید.

درمورد آن دست از افرادی که مبتلا به سردردهای میگرنی هستند، در صورت افزایش میزان درد، می‌توانند با کسب اجازه از پزشک به مصرف داروهای مخصوص خود ادامه دهند تا علائم فروکش نماید.
در صورتی که علائم شما ناشی از ضعف بدن در اثر کم خوردن یا نخوردن غذا باشد، تا زمانی که این مشکل را حل نکنید، سردرد بهبود نخواهد یافت. پس سعی نمایید که غذای مناسب را در زمان خود مصرف کنید.

بیشتر بخوانید: مراقبت های بعد از جراحی بینی (رینوپلاستی)

آیا می توان از بروز سردرد بعد از عمل بینی پیشگیری کرد؟

حتما در جلسه مشاوره قبل از عمل حضور داشته باشید و به نکات و توصیه های بهترین جراح بینی که قبل و بعد از عمل بینی باید انجام دهید به خوبی گوش کرده و عمل کنید در این صورت عوارض جانبی شما به سرعت کاهش یافته و دوران نقاهت کم دردسری را سپری خواهید کرد.

این نکته را نیز در نظر داشته باشید که شرایط روحی و جسمی شما با سایر افراد متفاوت بوده و حتی ممکن است پزشک از تکنیک بیهوشی و جراحی دیگری برای شما استفاده کند بنابراین به توصیه های اطرافیان برای کاهش عوارض خود گوش نکنید چرا که ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت و بروز عوارض جبران ناپذیری شود.

راه های درمانی برای برای تسکین و پیشگیری از سردرد بعد از جراحی بینی

• دارو های مسکن که پزشک توصیه می کند.
• مصرف مایعات به اندازه کافی
• استراحت و خواب کافی
• کمپرس سرد جهت کاهش التهاب و فشار
• کاهش استرس و نگرانی

سردرد بعد از عمل بینی چه زمانی خطرناک است؟

سردرد پس از هر نوع جراحی رایج است واکثر بیماران آن را تجربه می کنند، اما در صورتی که بیمار، توصیه های پزشک را قبل از جراحی بینی و بعد از جراحی بینی انجام دهد، این سردردها و دیگر عوارض جانبی بسیار کاهش می یابد.

اما در صورتی که سردرد طی چند روز کاهش نیابد و حتی بدتر شده وطاقت فرسا شود، بهتر است به بهترین جراح بینی و یا پزشک خود مشورت کنید تا بررسی های لازم انجام شود.

مسکن های مجاز بعد از جراحی بینی

در حقیقت در این بخش به معرفی دارو یا قرصی خاص نخواهیم پرداخت. زیرا که استفاده از تمامی قرص ها و دارو ها باید تحت نظر پزشکان باشد تا کمترین مشکلی را برای افراد ایجاد نکند.
توصیه ای داریم این است که هرگز به طور خودسرانه از مسکن ها استفاده نکنید زیرا که برخی از آنها می تواند روند بهبودی بعد از جراحی بنیی را طولانی تر کند.
بنابراین در صورتی که تحت جراحی بینی قرار گرفتید حتما باید مشاوره های لازم را در زمینه مسکن های مجاز داشته باشید تا بهترین و کم خطر ترین قرص ها را مورد استفاده قرار دهید.

اما در حالت کلی پزشکان از بهترین آنتی بیوتیک ها و مسکن های التیام بخش برای کاهش درد های ناحیه جراحی تجویز می کنند. و این دارو ها و مسکن ها هیچ گونه عارصه را برای افراد در پی ندارد.

کم خونی و عمل زیبایی بینی

ما انسان ها زیبایی را دوست داریم، صورت زیبا پدیده پسندیده ای است که نگاه کردن به آن برای ما رضایت بخش است .

به تعبیری بینی زشت در چهره، زیبایی های صورت را زیر سوال می برد، ما می توانیم بینی نازیبا را عمل نماییم تا زیبای ها صورت خود را نشان دهد .

رینوپلاستی که امروزه طرفداران زیادی هم دارد، اکنون دیگر یکی از جراحی های ساده به شمار می رود؛ اما نه برای همه!

آیا شما هم جزء متقاضیان عمل بینی هستید و مبتلا به بیماری کم خونی می باشید

در صورت چنین شرایطی یکی از سوالات شایع این دسته از افراد این است که، آیا کم خونی مانعی برای عمل زیبایی بینی می باشد ؟، آیا کم خونی در عمل بینی تاثیر دارد؟

برای مثال برای افرادی که بیماری مثل کم خونی دارند، شرایط کمی متفاوت تر از افرادی است که کم خونی ندارند.

کم خونی چیست؟

کم خونی یا آنمی به این معنی است که فرد به اندازه کافی گلبول قرمز یا هموگلوبین در بدن ندارد.
هموگلوبین پروتئین موجود در گلبول های قرمز خون است که اکسیژن را به تمام قسمت های بدن می رساند.
کم خونی یک بیماری خونی شایع است که می تواند یک وضعیت موقت یا طولانی مدت و همچنین ممکن است از خفیف تا شدید باشد.

دلایل کم خونی

کم خونی عمدتا به دلیل از دست دادن خون ایجاد می شود. برخی از دلایل کم خونی عبارتند از:

• قاعدگی
• بارداری
• مصرف الکل و برخی داروها
• برخی عفونت ها و بیماری های خونی و خود ایمنی
• فقر آهن از مهمترین دلایل ابتلا به کم خونی می باشد.
• کمبود برخی ویتامین ها در رژیم غذایی مانند ویتامین آهن، B و فولیک اسید
• ابتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان، نارسایی کبد و کلیه
• کم خونی گاهی به دلایل ارثی و ژنتیکی می باشد.
• اختلالات روده ای می توانند منجر به عدم جذب مواد مغذی به میزان کافی شوند.

بیشتر بخوانید: رسپینگ بینی یا سوهان کشیدن بینی چیست و چگونه انجام میشود ؟

علائم کم خونی پیش از تصمیم برای جراحی بینی

همانگونه که گفته شد کم خونی با سطح پایین هموگلوبین مشخص می شود که وظیفه اکسیژن رسانی به اندام و بافت های بدن را دارد و همین علائم دقیقاً مرتبط با این موضوع هستند.

چنانچه پیش از انجام جراحی زیبایی بینی هر کدام از این علائم را دارید حتماً برای آزمایش اقدام کنید. مهمترین علائم عبارتند از:

• خستگی و کسالت به دلیل این که اعضای بدن شما میزان اکسیژنی که لازم دارند برای انجام کاری را دریافت نمی کنند.
• ضربان قلب سریع یا غیرمعمول
• سردرد
• درد، از جمله در استخوان، سینه، شکم و مفاصل
• مشکلات رشد، برای کودکان و نوجوانان
• تنگی نفس
• پوستی کمرنگ یا زرد
• پاهای سرد و خسته و ضعف

راه تشخیص کم خونی

بهترین راه برای اطلاع از کم خونی این است که آزمایش خون بدهید. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند آزمایشاتی را انجام دهند.

کم خونی خفیف نسبتا شایع است و به راحتی تشخیص داده می‌شود و با مکمل‌های آهن درمان می­‌شود. بسیار کم پیش می­‌آید که افراد به دلیل مشکل کم خونی عمل بینی خود را به عقب بیاندازند.

اگر سابقه کم خونی دارید یا فکر می­‌کنید دچار کمبود آهن هستید، حتما درباره آن با پزشک خود مشورت کنید.
ممکن است قبل از عمل نیاز به انجام آزمایش هموگلوبین داشته باشید. اگر سطح آهن شما پایین است، ممکن است مکمل آهن به شما پیشنهاد شود.

کم خونی شایع است و تقریبا در یک سوم بیماران تحت عمل جراحی ظاهر می‌­شود. اغلب این تصور غلط وجود دارد که کم خونی بی ضرر است، در حالی که، به طور مستقل با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است.

تشخیص مناسب به دنبال درمان کم خونی، آمادگی بیمار را برای جراحی بهبود می­‌بخشد و به مدیریت شرایط همراه کمک می­‌کند، طول مدت درمان و میزان بستری مجدد را کاهش می­‌دهد و خطرات انتقال خون را کاهش می‌دهد.

روش‌های درمانی ممکن است شامل مکمل‌های غذایی مانند آهن، B12 و فولات، تغییر در داروها، مدیریت بیماری‌های التهابی مزمن یا بدخیمی های تشخیص داده نشده باشد. بهتر است قبل از عمل به بررسی این موارد بپردازید.

مطالعات نشان داده است که کم خونی در بیمارانی که قصد انجام عمل جراحی انتخابی را دارند، بسیار متداول است و بسته به نوع مشکلی که برای آن عمل می­‌کنند متفاوت می‌­باشد.
به دنبال خونریزی ناشی از جراحی، کم خونی در این افراد شایع است و از هر 100 بیمار 90 نفر را تحت تأثیر قرار می­‌دهد.

آیا شخص مبتلا به کم‌خونی امکان انجام عمل بینی را دارد؟

در عمل بینی خون زیادی از دست می‌دهید و بهتر است در صورتی که کم خونی دارید، با دکترتان صحبت کنید.
برای بیمارانی که مبتلا به کم‌خونی هستند ،حال از هرنوع آن که ذکر کردیم انجام عمل بینی باید با تشخیص پزشک معالج و انجام آزمایش‌های قبل از عمل همراه باشد تا بتوان تصمیم گرفت امکان انجام عمل وجود دارد یا نه.

اگر سطح هموگلوبین کمتر از ۱۰ باشد ، بیمار باید این مشکل را حتما برطرف کند و بعد از آن برای جراحی بینی می‌تواند آماده شود.

همانطور که می‌دانید کم‌خونی سطوح متفاوتی دارد و سطح آن در هر بیمار مبتلا به کم‌خونی متفاوت است ، پس لازم است قبل از عمل از جزئیات بیماری خود باخبر شوید تا تصمیمی اشتباه نگیرید.

اگر هموگلوبین بیشتر از ۱۰ باشد عمل جراحی بینی برای شما منعی ندارد.
در صورتی‌که کم‌خونی از نوع موقت باشد و نیازمند مکمل باشد می‌توانیم آن را با مصرف مکمل‌های خوراکی دارای آهن، B12 و مکمل‌های دیگر که دکتر تجویز کرده است کم‌خونی خود را درمان کنید و سطح هموگلوبین خون را به حد موردنیاز افزایش دهید.

درصورتی که غلظت خون شما بین ۱۰ تا ۱۲ باشد کم خونی در عمل بینی هیچ‌گونه خطری برای شما را تهدید نمی‌کند و می‌توانید آن را انجام دهید و بهترین نتایج را بگیرید.

خونریزی در عمل بینی و کم خونی

طبیعتا میزان خونریزی در عمل بینی کم است و انجام عمل بدون خونریزی ممکن نیست .
افرادی که مبتلا به کم خونی حاد هستند ابتدا باید به درمان بپردازند سپس اقدام به عمل نمایند اما در صورتی که شدت کم خونی بسیار کم باشد این میزان از خونریزی در جراحی های بینی برای فرد عوارضی به دنبال نخواهد داشت و مانع انجام عمل زیبایی بینی نمی شود .

لازم ذکر است، در صورتی که میزان کم خونی به حدی باشد که عمل بینی برای فرد مضر باشد مطمئن باشید که جراح بینی هیچ زمان قبل از درمان بیماری اقدام به عمل بینی نمی نماید .

آزمایشاتی که برای کم خونی در عمل بینی گرفته می شود شامل چه مواردی می باشد؟

آزمایش‌هایی که برای عمل بینی انجام می‌شود شامل اندازه‌گیری میزان غلظت خون، قند و اوره و مهم‌تر از همه آن‌ها آزمایش کم خونی در عمل بینی برای بررسی وضعیت بدن قبل از عمل است.
در صورتی که آزمایش‌ها طبیعی باشد و مشکلی وجود نداشته باشد، برای افراد زیر ۴۰ سال اقدامات خاص دیگری انجام نمی‌شود و فرد برای جراحی آماده می‌شود.
اگر فرد بالای ۴۰ سال داشته باشد علاوه بر آزمایش‌های ذکر شده به یک مشاوره قلب و ریه و یک رادیوگرافی سینه نیاز دارد.
در صورتی‌که متخصص قلب صلاح بداند می‌تواند فرد برای جراحی آماده شود و اگر جواب منفی باشد فرد از انجام عمل منع می‌شود.

کم خونی را چگونه می توان قبل از جراحی بینی درمان کرد؟

درمان کم خونی بستگی به عوامل شکل‌گیری آن دارد. کم خونی ناشی از مقادیر نامناسب آهن در رژیم غذایی، ویتامین B۱۲ و فولات، با مکمل‌های غذایی درمان می‌شود.
در بعضی موارد، تزریق B۱۲ به دلیل عدم جذب صحیح آن توسط دستگاه گوارش لازم است.
پزشک و متخصص تغذیه شما می‌توانند رژیمی را تجویز کنند که حاوی مقدار مناسب ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی باشد. یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند به جلوگیری از عود مجدد این نوع کم خونی کمک کند.

در بعضی موارد، اگر کم خونی شدید باشد، پزشکان از تزریق اریتروپویتین برای افزایش تولید گلبول‌های قرمز در مغز استخوان استفاده می‌کنند.

اگر خونریزی رخ دهد یا سطح هموگلوبین بسیار پایین باشد، ممکن است که انتقال خون لازم باشد. در بسیاری از موارد با کمک جراح و انتخاب یک راه درست می‌توان به سطح هموگلوبین استاندارد برای انجام رینوپلاستی دست یافت.

درمان کم خونی

• مصرف غذاهای حاوی آهن مانند گوشت قرمز، ماهی و مرغ
• مصرف ویتامین ها به خصوص ویتامین c به منظور کمک به افزایش جذب آهن در بدن
• مصرف قرص آهن
• استفاده از غلات و حبوبات

نتیجه گیری

کم خونی در میان اکثر افراد جامعه وجود دارد و با تغذیه مناسب و مصرف بعضی مکمل ها و داروها قابل درمان می باشد.
افرادی که دچار کم خونی هستند و قصد دارند عمل جراحی زیبایی بینی انجام دهند لازم است در این رابطه با متخصص گوش و حلق و بینی مشورت کنند ولی طبق مشاهدات اکثریت افراد مبتلا به کم خونی مشکلی برای جراحی زیبایی بینی ندارند.

ورم بینی و راه های کاهش ورم بینی بعد از جراحی

برخلاف عمل رینوپلاستی، در سایر عمل های جراحی زیبایی، اغلب می توان نتایج نهایی حاصل از عمل را در عرض سه ماه مشاهده کرد.

در واقع، در مورد اغلب افراد، حدود یک سال و یا بیشتر طول می کشد تا ورم بینی پس از عمل جراحی، کاملا برطرف شود و ظاهر نهایی بینی فرد مشخص شود.
این امر به این معنی نیست که بینی فرد تا قبل از این زمان ظاهر قابل قبولی نخواهد داشت، بلکه بینی تا زمان برطرف شدن کامل ورم، در حال بهبودی است.

فرایند تورم

ورم به تدریج از بین می‌رود، اما طبیعی است که در روزهای اول بعد از جراحی در شدیدترین حد خود باشد.
احتمالاً در طول هفته اول بعد از عمل ظاهر بینی‌تان خیلی بدتر از قبل از انجام عمل بینی خواهد بود، که البته نباید به هیچ وجه نگران شوید، زیرا این وضعیت موقتی است.

در طول این زمان، ناحیه عمل شده حساس به لمس، قرمز و متورم خواهد بود و همچنین ممکن است وقتی آن را لمس می‌کنید گرم باشد.
کبودی در حدود دو هفته دوام خواهد داشت و پس از آن به تدریج به رنگ زرد در می‌آید، تا زمانی که کاملاً از بین برود.

در دوره بهبود اولیه، باید مراقب بروز نشانه‌های عفونت مانند تب، چرک کردن و یا درد شدید باشید.
برای حدوداً 5 تا 6 هفته بعد از عمل، بدن در حال تولید بافت‌های اسکار در بینی خواهد بود، و پس از این مدت نشانه‌هایی از نتایج نهایی را مشاهده خواهید کرد.
حساسیت به لمس و ورم بینی به تدریج کم می‌شود، اما هنوز هم بینی آسیب‌پذیر است و باید در طول این مدت نیز به خوبی مراقب آن بود.

پس از چند ماه، مقدار زیادی از ورم پل بینی از بین می‌رود و به خوبی قادر خواهید بود حدس بزنید که شکل نهایی بینی‌تان چگونه خواهد بود.

اگرچه قدری تورم باقی خواهد ماند، اما تغییراتی که بعد از آن در بینی رخ می‌دهد ناچیز خواهد بود. ورم نوک بینی آخرین ورمی است که از بین می‌رود و می‌تواند تا 18 ماه دوام داشته باشد.

خوشبختانه، ورمی که بعد از حدود 4 ماه باقی می‌ماند در کل ناچیز بوده و در اکثر موارد دیگران متوجه آن نمی‌شوند، مگر آنکه خودتان به آن اشاره کنید. معمولاً تورم در افرادی با پوست چرب یا ضخیم بیشتر به چشم می‌آید.

بیشتر بخوانید:

انواع تورم بینی

1. تورم حاد بینی
2. تورم مزمن بینی
3. تورم کاذب

تورم حاد بینی در طول یک تا دو ماه بعد از جراحی بینی شایع است. این تورم به دلیل ضربه های حین جراحی بینی است.

این تورم و کبودی در ماه اول از بین خواهد رفت اما برای بینی های گوشتی ممکن است بیشتر از 2 ماه طول بکشد. در اکثر افراد این تورم به راحتی از بین می رود.

در تورم مزمن بینی بعد از عمل، مایع بینابینی بعد از جراحی بینی در زیر پوست رسوب می کند و ممکن است در قسمت های مختلف بینی به بافتی متفاوت تبدیل شود.

تورم مزمن ممکن است تا چند ماه در دو طرف بینی باقی بماند، همچنین تورم نوک بینی بعد از عمل به زمان بیشتری نیاز دارد تا ناپدید شود. تورم یک طرفه بینی بعد از عمل نوعی تورم مزمن است.

نوع دیگر ورم که از آن به ورم کاذب یا حافظه پوست یاد می شود، دوره بهبودی طولانی تری دارد.
زیرا در برخی از مواقع جراحی با هدف کوچک کردن اسکلت بینی انجام می شود به همین علت هرچه بینی بزرگ تر بوده باشد شدت این نوع ورم بعد از جراحی بینی بیشتر خواهد بود.

انواع ورم بعد از جراحی بینی به شرح ذیل می باشد

برای اینکه بتوانید روند کاهش تورم را سریع تر کنید باید نوع ورم را بدانید، پس در این بخش به انواع ورم بینی بعد از عمل می پردازیم.
در حالت کلی می توان ورم بینی را به سه گروه تقسیم بندی کرد:

• گروه اول : ورم پوست
  همانطور که می دانید در حین عمل برای اعمال تغییرات در ظاهر بینی ، پوست از اسکلت جدا می شود به همین علت پس از عمل و در دوران نقاهت بیمار می تواند این نوع ورم را در پوست تجربه کند.

علت بروز این نوع ورم بعد از جراحی بینی تجمع مایع بین سلولی می باشد که از آن می توانیم به عنوان نوعی واکنش التهابی جهت بهبود ناحیه زخم شده یاد کنیم.
این نوع ورم حدود 1 الی 3 ماه پس از عمل بینی از بین می رود و هرچه بینی گوشتی تر باشد مدت زمان از بین رفتن این نوع ورم بیشتر می شود.

• گروه دوم : ورم کاذب
  دیگر نوع ورم که از آن به عنوان ورم کاذب یا حافظه پوست یاد می شود، دوره بهبودی طولانی تری نسبت به گروه اول دارد.

زیرا در برخی از مواقع جراحی با هدف کوچک کردن اسکلت بینی انجام می شود به همین علت هرچه بینی بزرگ تر بوده باشد شدت این نوع ورم بعد از جراحی بینی بیشتر خواهد بود.

• گروه سوم : ورم فیبروز
  سومین گروه از انواع ورم بینی که ممکن است فرد پس از جراحی زیبایی با آن مواجه شود ورم فیبروز یا گوشت اضافه است.
  که می تواند برای همیشه ماندگار باشد، به همین منظور به شما عزیزان توصیه می کنم در انتخاب جراح بینی بسیار دقت کنید.

عوامل تاثیرگذار در ورم بینی بعد از عمل زیبایی بینی

هرچند ایجاد تورم بعد از عمل زیبایی بینی کاملا طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است، اما شدت و میزان آن، از فردی به ‌فرد دیگر فرق می‌کند.

• ضخامت پوست بینی:
  ورم در بینی‌های استخوانی به‌دلیل اینکه پوست بینی نازک و بافت غضروفی قوی است، کم‌تر است، اما در بینی‌های گوشتی به‌خاطر ضخامت پوست بینی و اعمال تغییرات در حین جراحی برای رسیدن به نتیجه مطلوب، ورم بعد از عمل بیش‌تر است.
• مهارت جراح:
  تکنیک و ظرافت دست جراح فاکتور مهمی در میزان تورم بعد از عمل زیبایی بینی است. یک برش دقیق و ظرافت در عمل، تورم را محدود می‌کند.

در هر دو روش باز و بسته اگر جراحی به‌درستی انجام نشود، تورم بیش از اندازه ایجاد می‌شود، بنابراین روش جراحی به‌تنهایی در میزان تورم تاثیر آن‌چنانی ندارد.

• میزان تغییرات بینی:
  میزان ایرادات بینی و تغییراتی که باید حین عمل زیبایی بینی روی غضروف بینی انجام می‌شود، بیش‌تر باشد بالطبع زخم‌های جراحی بیش‌تر و در نتیجه تورم هم بیش‌تر خواهد بود.
• رعایت توصیه‌های مراقبت بعد از عمل:
  رعایت نکردن توصیه‌های پزشک معالج میزان تورم را تشدید خواهد کرد، بنابراین توصیه‌هایی مانند چسب‌زدن بینی به‌طور صحیح در کاهش و بهبود ورم بینی خیلی تاثیر دارد.
  همچنین تغذیه مناسب بعد از عمل و مصرف کم‌نمک از عوامل مهم در کاهش و بهبود سریع ورم بینی بعد از عمل جراحی است.

استفاده از چسب و فشار آن روی ورم بینی دو اثر قابل ملاحظه دارد :

باعث جذب شدن ورمی که ناشی از به دام افتادن مایعات موجود در بافت های بینی است می شود .
فشار چسب بر بافت ها سبب می شود که الیاف کلاژن در مناطق بخیه دار، سازمان یافته تر شوند که همین امر سبب کم شدن میزان تورم در آن منطقه می شود .
چسب ها در شش ماه اول بعد از جراحی بیشترین تاثیرگذاری را دارند در نتیجه حتی اگر شما در ۲ ماه اول از چسب های بینی استفاده نکرده باشید ، مصرف آن در ماه های بعدی می تواند برای شما مفید و موثر باشد .

در اینجا اقداماتی که می توان برای کاهش سریعتر ورم بینی پس از جراحی انجام دهیم یادآوری می کنیم:

• استراحت کافی در حالیکه سر به میزان ۱تا۲ بالش بالاتر از تنه قرار گیرد.
• استفاده از کمپرس سرد روی چشمها و اطراف بینی در ۴۸ ساعت اول پس از عمل
• پرهیز از مصرف الکل و تنباکو حداقل چهار هفته قبل و بعد از عمل
• عدم مصرف VIT E ، آسپرین ، ایبو بروفن و داروهای مشابه , روغن ماهی یا سیر ;حداقل دو هفته قبل و بعد جراحی
• پرهیز از ورزش های سنگین در اوایل دوره بهبودی پس از عمل
• پرهیز از نور خورشید
• مراقبت های بعد از عمل بینی
• شستشوی بینی
• تغذیه بعد از عمل بینی
• نمک مصرف نکنید
• ساکن نمانید
• از دستکاری محل جراحی و بخیه ها اجتناب کنید
• مصرف داروهای تجویز شده
• چسب زدن بینی بعد از عمل جراحی

تزریق کورتون برای کاهش ورم بینی

ماده ای که جهت کاهش ورم به بینی تزریق می شود از خانواده کورتیکواستروئیدهاست که مواد ضد ورم یا ضد التهاب اند.

دوز مورد استفاده در تزریق زیرجلدی بینی بسیار کم است پس نگران عوارض آن نباشید.
در نتیجه ی این تزریق، ورم های موضعی بخصوص در ورم های یکطرفه بینی از بین می رود. بنابراین برای بینی بزرگ و ورم کلی بینی استفاده نمی شود.

قسمت هایی از بینی که معمولا تزریق امپول انجام می شود شامل طرفین بینی، پشت قسمت نوک بینی یا خود نوک بینی و دیگر قسمت های موضعی بینی می باشد.
زمان دقیق تزریق کورتون برای کاهش ورم بینی مشخص نیست ولی معمولا یک ماه بعد از عمل بینی و در یک تا سه جلسه انجام می شود.

روش های خانگی کاهش ورم بینی بعد از عمل زیبایی بینی

این روش‌های خانگی که خودتان هم می‌توانید انجام دهید کمک می‌کند تا کاهش ورم بینی سریع‌تر اتفاق بیفتد و بهتر بتوانید با عوارض جراحی مقابله
کنید.
سعی کنید شرایط لازم را برای انجام این روش‌ها مهیا کنید چرا که در التیام ورم بینی لازم و ضروری هستند…

• بالا نگه داشتن سر
• اجتناب از فعالیت‌های سنگین
• جلوگیری از خیس شدن ناحیه جراحی و اسپلینت
• از کمپرس سرد استفاده کنید
• جلوگیری از وارد شدن ضربه و فشار به بینی

تاثیر مراقبت های بعد از عمل بینی بر روی کاهش تورم

مراقبت های بعد از عمل بینی مانند داشتن رژیم غذایی کم نمک، مصرف میوه ها و سبزیجاتی مانند آناناس و کرفس و همچنین عدم فشار بر روی بینی می تواند به بهبود سریع تر ورم بینی کمک کند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است به شما ماساژ بینی را آموزش دهد. تزریق کورتیکو استروئیدها نیز ممکن است توسط پزشک برای درمان برخی از ورم های موضعی انجام شود.
در هر صورت برای کاهش تورم صبور باشید، نتیجه نهایی یک تا دو سال پس از عمل مشخص می شود.

ارتوسرجری چیست؟

یکی از روش های به روز برای درمان ناهنجاری های دهان و دندان، ارتوسرجری است. روشی که جراحی و ارتودنسی با هم انجام می شود. ارتوسرجری را ارتوگناتیک نیز می نامند.
به تلفیق ارتودنسی و جراحی فک، ارتوسرجری می گویند.

زمانی که برای ارتودنسی دندان های خود به ارتودنتیست مراجعه می کنید، در ابتدا لازم است که با کمک آزمایشات و عکس برداری های مختلف، وضعیت دندان ها و فک شما را بررسی نماید.
اغلب افرادی که برای درمان ارتودنسی دندان مراجعه می کنند، به ناهنجاری فک هم مبتلا هستند.

حال اگر این ناهنجاری خفیف تا متوسط باشد، ارتودنتیست با کمک همان روش معمول و رایج ارتودنسی، هم دندان های به هم ریخته را مرتب می کند و هم فک بیمار را فرم دهی خواهد کرد.

اما گاهی اوقات ناهنجاری فک به حدی شدید است که حتما لازم است در حین ارتودنسی، جراحی فک هم صورت گیرد.
سن بیمار در انتخاب درمان ارتوسرجری فاکتور مهمی است که قبل از هرگونه اقدام مدنظر متخصص ارتودنسی با تجربه قرار می گیرد.

موارد کاربرد ارتوسرجری

درمان ارتوسرجری به بیمار کمک می کند که اگر در بدترین حالت از ناهنجاری های دندان و فک به سر می برد، بدون نگرانی بتواند سلامت و زیبایی خود را به دست آورد.
درباره کاربرد ارتوسرجری می توان به گزینه های زیر اشاره نمود:

• در افرادی که مبتلا به ناهنجاری های ژنتیکی دندان و فک می باشند و بیماران دارای سندرم.
• ممکن است بیمار در اثر صدمه هایی مانند: تصادف، افتادن از ارتفاع، برخورد اشیا با فک و… به ناهنجاری شدید فک مبتلا شوند. در اینجا نیز ارتوسرجری بسیار کمک کننده است.
• بعضی از بیماران دارای فک بالای بزرگ و بیرون زده هستند و یا فک پایین انها کوچک است و یا برعکس فک بالای انها کوچک و یا فک پایین آنها بزرگ و بیرون زده است این گونه بیماران نیاز به جراحی فک دارند.
• برخی از بیماران مبتلا به ناهنجاری فک به صورت مادرزادی هستند اما منظور ما، مشکلات ژنتیکی نیست.
• متاسفانه در زمان زایمان و خروج نوزاد از رحم مادر، فشاری که به صورت او وارد می شود می تواند منجر به ناهنجاری فک و در نتیجه نیاز به ارتوسرجری گردد.

بیشتر بخوانید: جراحی فک و دهان چیست و چگونه انجام میشود ؟

انواع جراحی فک یا ارتوسرجری

ارتوسرجری بسیار متنوع است و انواع جراحی های فکین با توجه به این تنوع به صورت زیر تقسیم بندی شده اند:

• جراحی ست بک مندیبل Mandibular set back که جهت عقب بردن فک پایین برای افرادی که فک پایین بزرگ و جلو آمده
  دارند. عقب بردن فک پایین
• جراحی ادونسمنت مندیبل Mandibular advancement که به منظور جلو آوردن فک پایین برای افرادی که فک پایین کوچک دارند. فک پایین عقب رفته
• جراحی ماگزیلاری ادونسمنت Maxillary advancement به منظور جلو آوردن فک بالا برای افرادی که فک بالای کوچک دارند، که معمولا این مشکل با فرورفتگی در اطراف بینی و افتادگی بینی خود را نشان میدهد. جراحی جلو آوردن فک بالا
• جراحی ایمپکشن ماگزیلا Maxillary impaction که برای کوتاه کردن فک بالا برای افرادی که لبخند لثه ای داشته و رشد فک بالای زیاد دارند. اصلاح لبخند لثه‌ای
• جراحی ژنیوپلاستی Genioplasty یا اصلاح فرم چانه برای افرادی که محل چانه ی آنها مناسب نیست و نیاز به بهبود وضعیت (عقب بردن و یا جلو آوردن,کوچک کردن و یا بزرگ کردن ) دارند. جراحی زیبایی چانه
• انحراف فک mandibular deviation . جراحی انحراف فک
• عدم تقارن در رشد فک پایین یا hemimandibular hyperplasia که در دسته‌بندی انحراف فک قرار دارد.
• جراحی ناهنجاری کلاس 2 (CL II)
• جراحی ناهنجاری کلاس 3 (CL III). درمان مال اکلوژن با جراحی فک
  تمام جراحی های فوق به تنهایی و در ترکیب با جراحی های دیگر نیز قابل انجام است.

مراحل ارتوسرجری

در ادامه به شرح این مراحل می پردازیم:

مشاوره اولیه

مشاوره اولیه شامل جلساتی می شود که شما با متخصص ارتودنسی و متخصص جراحی فک مشورت داشته و تحت معاینه کامل قرار می گیرید.

در نهایت این دو متخصص بهترین برنامه و روش درمانی را طراحی و برنامه ریزی می کنند. بهتر است تا متخصص ارتودنسی خوب و باتجربه ای را برای این درمان مهم انتخاب نمایید.

انجام ارتودنسی دندان

قبل از جراحی فک، لازم است تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرید تا موقعیت دندانی بسیار منظم تری قبل از عمل به دست آورید. در این صورت نتیجه درمان با احتمال بسیار بالاتری موفقیت آمیز خواهد بود.
مدت زمان این مرحله با توجه به نوع و شدت ناهنجاری و همچنین سن بیمار بین 6 ماه تا 3 سال متغیر می باشد.

انجام جراحی فک

این عمل زمانی صورت می گیرد که دندان ها تا حد بالایی بهترین موقعیت و جایگاه خود را به دست آورده باشند.
در اکثر موارد در این مرحله دستگاه های ارتودنسی از دهان برداشته نمی شوند و به همان ترتیب روند عمل پیش خواهد رفت.
این جراحی در انواع متفاوتی وجود دارد که مطالعه مقاله جراحی فک می تواند شما را بیشتر با آن آشنا نماید.

مرحله دوم ارتودنسی دندان

بعد از جراحی فک، شما تا مدت زمان دیگری باید از دستگاه های ارتودنسی استفاده داشته باشید تا به روند درمانی و به دست آوردن نتیجه مطلوب از عمل کمک کند.

زمان مناسب جهت درمان ارتوسرجری

تشخیص به موقع مشکلات فکی توسط متخصص ارتودنسی مجرب میتواند اثر پیشگیرانه جهت انجام جراحی داشته باشد.

به همین دلیل متخصصین ارتوسرجری کلینیک دندانپزشکی آلما به والدین توصیه مینمایند که کودکان خود را حتماً جهت مشاوره ارتودنسی به کلینیک بیاورند.
به طور کلی بهترین سن جهت انجام جراحی ارتوسرجری در سنین ۱۷ یا۱۸ سالگی میباشد که رشد اسکلت فک به اتمام رسیده باشد.

ارتوسرجری

در چه شرایطی ارتوسرجری انجام میشود؟

• مشکلات فکی مادرزادی
• فک درد مزمن
• جلوزدگی یا عقب رفتگی فک
• دندان های جلو بیشتر از حد طبیعی مشخص باشند. به طوری که هنگام بستن لب ها باید بر آن ها فشار وارد شود.
• رشد ناهماهنگ فک ها
• وجود تومور های فکی و اختلال در تنفس
• مشکلاتی مانند اپن بایت، کراس بایت، دیپ بایت و …
• لثه در هنگام لبخند زدن، بیشتر از حد طبیعی مشخص شود.

عوارض ارتوسرجری چیست ؟

در صورتی که جراحی فک و ارتودنسی ، توسط بهترین متخصص ارتودنسی و جراح فک انجام شود ؛ نه تنها مشکلی بیماران را تهدید نمی کند ؛
بلکه آن ها نتیجه خوبی نیز از انجام ارتوسرجری دریافت خواهند کرد ؛

اما در غیر این صورت ، ممکن است عوارض بسیاری ؛ همچون خونریزی ، عفونت ، بی حسی ، گرفتگی بینی ، سفتی فک ، صدا دادن مفاصل فک و غیره پس از ارتوسرجری برای بیماران به جود آید.

لازم به ذکر است ، بروز عوارضی ؛ همچون تورم ، قرمزی ، کبودی ، درد خفیف و غیره پس از روش درمانی ارتوسرجری مسئله ای عادی و طبیعی می باشد و در همه بیماران رخ می دهد ، اما میزان آن با توجه به شرایط بیماران متفاوت می باشد ؛
موارد ذکر شده به مرور زمان و به تدریج با رعایت مراقبت های بعد از ارتوسرجری از بین خواهند رفت.

ارزیابی راهکار های جراحی

جراحی ارتوگناتیک عموماً تنها زمانی انجام می شود که درمان های محافظه کارانه تر (از جمله ارتودنسی) ناکافی تشخیص داده شوند.

بنابراین، اساساً این درمان برای مال اکلوژن های (مشکلات بایت) جزئی مناسب نیست و می تواند برای کجی یا ناهمراستایی متوسط تا شدید فک ها توصیه شود.
درست مانند دیگر انواع جراحی ها، این جراحی نیز می تواند مشکلاتی داشته باشد، از جمله عفونت، بی حسی، و واکنش های نا مطلوب به داروها یا مواد بیهوشی.

قبل از انجام هر فرایندی، فواید و خطرات احتمالی توضیح داده خواهند شد؛ باید بدون هیچ دغدغه ای همه پرسش های خود را بپرسید تا اطلاعات شما در خصوص همه جوانب درمانی که درک کاملی از آن ندارید بالا برود.

از آنجا که این نوع جراحی تغییرات دائمی در فک ها بوجود می آورند، برای افراد کم سن که هنوز استخوان های آنها در حال رشد است مناسب نیست؛
با این حال، برای برخی افراد بزرگسال و برخی که در دهه دوم زندگی به سر می برند، جراحی اصلاحی فک می تواند تغییرات مثبت زیادی در عملکرد و ظاهر دهان ایجاد نماید که بدون این درمان حاصل نمی شدند.

روند بهبود پس از جراحی

قبل از مرخص شدن از بیمارستان و بازگشت به منزل ممکن است لازم باشد یک یا دو شب در بیمارستان بستری شوید.

هنگام بازگشت به منزل یک سری دستورالعمل ها و داروها از جراح خود دریافت خواهید کرد. تورم پس از جراحی کاملاً طبیعی است و ممکن است لب ها پوست پوست، کشیده و متورم شوند.
تورم و درد عموماً ظرف مدت چند روز پس از جراحی به اوج خود خواهند رسید و ظرف مدت چند هفته از بین خواهند رفت.

در دوره اولیه پس از جراحی، رژیم غذایی مایع خواهید داشت و پس از چند هفته، قبل از بازگشت به رژیم غذایی نرمال خود باید فقط غذاهای نرم بخورید.

با این حال، این در تمام موارد ضروری نیست. بهبود اولیه ممکن است حدود ۶ هفته، و بهبود کامل حدود سه ماه طول بکشد.

مراقبت‌های بعد از جراحی در ارتوسرجری

عمل اصلاحی فک، برای چند روز بعد از جراحی، دردناک و ناراحت کننده خواهد بود. اما با توجه به میزان تاثیر مثبت آن در چهره، این عمل ارزش تحمل سختی را دارد.

برنامه غذایی بعد از جراحی فک

بعد از جراحی فک، برای یک هفته باید صرفا مایعات مصرف کنید. بعد از آن تا مدتی باید از پوره‌ها و غذاهای نرم و همین طور انواع سوپ میل کنید.
در این مدت برای اطمینان از دریافت کامل مواد غذایی مهم، می‌توانید از مکمل‌ها بهره ببرید.

همچنین باید برای سه ماه، از خوردن غذاهایی که بافت سفت و سختی دارند و احتیاج به جویدن زیاد درمورد آن‌ها حس می‌شود پرهیز کنید.

فشار به فک در ماه‌های اول بعد از عمل، ممکن است نتیجه کار را مخدوش کند.

مسواک زدن بعد از جراحی

تا زمانی که بریدگی زخم عمل، بهبود تقریبی نیافته است، بهتر است که مسواک نزنید. محل برش جراحی، به طور معمول یک هفته بعد از عمل به مرحله ای می‌رسد که می‌توانید مسواک بزنید.
در هنگام مسواک زدن با آرامش و ملاطفت عمل کنید و یک مسواک با برس بسیار نرم و سختی کم، برای بعد از جراحی تهیه نمایید.

سینوس لیفت چست و چگونه انجام میشود

حتما نامی از سینوس لیفت (sinus lift ) شنیده اید. این روش درمانی تقریبا 15 سالیست که در میان مردم به محبوبیت رسیده است.

بیشتر کسانی که دندان های خود را از دست داده اند، علاقه مند به کاشت ایمپلنت هستند. اگر در فک استخوان کافی وجود نداشته باشد، برای انجام ایمپلنت باید روشی مناسب انتخاب نمود.

یکی از این روش ها، استفاده از لیفت سینوس است. این عمل را برای افزودن استخوان به فک بالایی انجام می دهند. تا بتواند دندان های نیش و آسیاب را به راحتی در برگیرد.
جراحی سینوس لیفت ایمپلنت به پیوند سینوس نیز شهرت دارد.
در اصل باید به پیوند استخوانی اشاره نماییم که بین استخوان سینوس آرواره بالا و فک رخ می دهد. که این سینوس در دو طرف بینی قرار گرفته است.
تا بتوانیم برای استخوان جا باز کنیم. عمل سینوس لیفت را معمولا باید یک پزشک متخصص و با تجربه انجام دهد.

جراحی سینوس لیفت و ایمپلنت زمانی انجام می شود که ارتفاع استخوان در فک بالا به میزان کافی وجود نداشته باشد. یا این که سینوس ها به فک نزدیک باشند.

در این حالت نیاز به جراحی سینوس لیفت در ایمپلنت خواهیم داشت.

اگرچه بهبودی بعد از سینوس لیفت معمولاً ساده است، اما مواردی وجود دارد که ممکن است به حمایت اضافی نیاز داشته باشید.

پس از سینوس لیفت، اگر هریک از موارد زیر را تجربه کردید، حتما با جراح خود تماس بگیرید:

1. تورم یا درد با گذشت زمان افزایش پیدا می‌کند.
2. خونریزی بعد از 1-2 روز ادامه دارد یا به رنگ قرمز روشن و مداوم است.
3. مواد پیوند استخوان پس از عطسه یا دمیدن در بینی شما جدا می‌شوند.
4. تب دارید.

چرا لیفت سینوس انجام میشود؟

لیفت سینوس زمانی انجام میشود که ارتفاع استخوان فک بالا برای کاشت ایمپلنت کافی نیست یا سینوس خیلی به فک نزدیک است.

چند دلیل برای این کار مطرح است:

• بسیاری از افرادی که دندان های فک بالای خود را از دست داده اند (به خصوص دندانهای عقبی)، پس از مدتی که استخوان فک شان کوچک میشود دیگر فضای کافی برای کاشت ایمپلنت در فک بالا ندارند.
• به علت آناتومی جمجمه، عقب فک بالا استخوان کمتری نسبت به فک پایین دارد.
• استخوان ممکن است به علت بیماری لثه تخریب شده و تحلیل رفته باشد.
• از دست دادن دندان منجر به از دست رفتن بخش زیادی از استخوان فک میشود. به محض این که جای دندان خالی میشود استخوان شروع به بازجذب میکند.
• اگر مدت زیادی از کشیده شدن دندان گذشته باشد، تحلیل رفتن استخوان بیشتر پیش رفته است.
• سینوس ماگزیلاری ممکن است خیلی به استخوان فک بالا نزدیک باشد و احتمال سوراخ شدن سینوس در اثر کاشت ایمپلنت وجود دارد.
• شکل و اندازه این سینوس در هر فردی ممکن است متفاوت باشد. سینوس ماگزیلاری با افزایش سن بزرگتر میشود.
• لیفت سینوس در سالهای اخیر خیلی رایج تر شده است چرا که افراد بیشتری اقدام به کاشت ایمپلنت کرده اند.

بیشتر بخوانید: پیوند استخوان فک صورت، معایب و مزایای آن

چه کسانی باید سینوس لیفت را پیش از کاشت ایمپلنت دندان انجام بدهند؟

در صورتی که دندان از دست رفته یا صدمه دیده خود در فک بالا را می خواهید با ایمپلنت جایگزین کنید اما استخوان فک در عقب دهان در نزدیکی های سینوس، کافی نیست ممکن است لازم باشد این عمل جراحی را پشت سر بگذارید.

علت کمبود استخوان در این ناحیه میتواند یکی از موارد زیر باشد:

• نقص مادرزادی
• بیماری پیشرفته لثه و پریودنتال
• سرطان
• برخی درمانهای پزشکی یا دارویی
• تحلیل رفتن استخوانها با افزایش سن
  لیفت سینوس در مواردی هم که سینوس ها خیلی به فک بالا نزدیک هستند و فضای کافی برای ایمپلنت وجود ندارد انجام می شود.

چگونه از دست رفتن دندان به روی سینوس ها تأثیر می گذارد؟

در بعضی موارد افرادی که یکی از دندان های ردیف بالای شان را از دست داده اند و قصد انجام “ایمپلنت دندان” را دارند نیز ممکن است مقدار قابل توجهی از استخوان را از دست داده باشند.
بدون داشتن استخوان کافی ممکن است “ایمپلنت” به سینوس فکی بچسبد و خطر عفونت و ناراحتی را افزایش دهد.

چند دلیل وجود دارد که نشان می دهد چرا فرد ممکن است برای انجام ایمپلنت استخوان کافی نداشته باشد.
موارد پیشرفته ی بیماری پریودنتال نه تنها به روی لثه ها و دندان ها تأثیر می گذارد بلکه به استخوان نیز آسیب می رساند.

یکی دیگر از دلایل عدم وجود استخوان در قسمت بالایی فک مربوط به مدت زمانی است که شخص دندان های خود را از دست داده است.
استخوان از دندان محافظت می کند و اگر دندان در محل خود قرار نداشته باشد احتمالاً بدن دوباره استخوان را جذب می کند ،تا جایی که دیگر از کار بیافتد.

این مسئله ممکن است با آناتومی فرد نیز ارتباط داشته باشد. برخی از افراد نسبت به دیگران سینوس های بزرگتری دارند و برخی از افراد نسبت به دیگران سینوس هایی دارند که به فک نزدیک تر هستند.

در هر دو مورد، اندازه و موقعیت سینوس ها می تواند باعث شود که احتمال اینکه ایمپلنت دندان به درون حفره ی سینوس فشار بیاورد بیشتر شود.
علاوه بر این، بسیاری از افراد حتی اگر به دلیل جذب مجدد یا بیماری پریودنتال استخوان را از دست نداده باشند به طور طبیعی در فک بالایی شان استخوان کمتری دارند.

سینوس لیفت چگونه انجام می شود؟

در ابتدا، قبل از جراحی، شما چندین اسکن نیاز خواهید داشت تا دندانپزشک بتواند آناتومی فک های شما را بررسی کند و ببیند کجا بافت سالم دارید. لازم است ارتفاع و عرض استخوان را مشاهده کند.

مواد مختلفی برای سینوس لیفت استفاده می شوند- استخوان از بدن خود بیمار یا از فرد اهدا کننده.
بعلاوه، موادی که در این فرایند استفاده می شوند ممکن است از استخوان گاو گرفته شده باشند. اگر استخوان از بدن خود شما باشد، ممکن است جراحی دیگری نیاز داشته باشید.

طی این فرایند، جراح بافت لثه را در قسمتی که قبلاً دندان های عقب قرار داشته اند برش خواهد داد.
پس از آن، یک حفره کوچک بیضی شکل داخل استخوان باز می شود. غشایی که زیر سینوس قرار گرفته است به آرامی بالا برده می شود و از فک دور می شود.

بعلاوه، گرانول های ماده پیوند استخوان درون فضایی که پیش از آن سینوس قرار داشته است جای داده می شوند.
مقدار استخوانی که برای درمان استفاده می شود، ممکن است در بیماران مختلف متفاوت باشد. وقتی استخوان درون این قسمت جای می گیرد، بافت با بخیه بسته می شود.

دیگر تکنیک های سینوس لیفت

دیگر فرایندهای باز عبارتند از ایجاد حفره (منفذ) داخل دیواره سینوس که در آن غشاء سینوس بالا برده می شود و مواد پیوندی (که توسط غشاعی از جنس کلاژن فراوری شده مانعی بوجود می آید) درون آن گنجانده می شوند.

سینوس لیفت بسته

فرایندهای “بسته” شامل جایگذاری مواد پیوند استخوان به روشی است که کمتر تهاجمی می باشد.
به عنوان مثال، یک روش شامل قرار گیری مواد پیوندی از طریق حفره های کوچکی است که داخل استخوان فک ایجا می شوند، در قسمتی که به طور مستقیم در کنار جایی قرا دارند که ایمپلنت قرار می گیرد.

یکی از مزایای استفاده از فرایند بسته روشی است که در آن زخم بوجود آمده چندان گسترده نیست. و با برخی تکنیک ها، این امکان وجود دارد که خود ایمپلنت نیز طی همین فرایند کاشته شود.

هر دوی این عوامل می توانند موجب کاهش زمان بهبود یا تعداد جراحی های مورد نیاز برای مورد بیمار شوند.
تنها نقطه ضعف این روش این است که با برخی تکنیک های بسته، تنها مقدار اندکی استخوان می توان درون حفره گنجاند.

پیوند استخوان برای جراحی سینوس لیفت

انواع مختلف مواد پیوند استخوان که در جراحی سینوس لیفت مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

استخوان خود بیمار مورد استفاده قرار می گیرد (اوتوگرافت autograft)، از جمله استخوانی که از بخش دیگری از دهان یا استخوان های دیگر (مانند لگن یا ساق پا) گرفته می شود.
استخوان های آماده (استخوان منجمد، استخوان منجمد- خشک شده) که از بانک بافت خریداری می شود و بیشتر از سایر گزینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
منبع مواد پیوند می تواند انسان دیگر (شخص اهدا کننده: آلوگرافت allograft) یا گونه های دیگر (بافت گاو: زانوگرافت xenograft) باشد.
جایگزین دیگر عبارت است از استفاده از مواد مصنوعی (آلوپلاست alloplast) مانند هیدروکسی آپاتیت.

مراقبت های بعد از جراحی

• در سینوس لیفت هاى وسیع، اندکى کبودى و تورم روی صورت طبیعى است و ممکن است تا زیر چشم گسترش یابد براى به حداقل رساندن تورم، بلافاصله بعد از جراحى کمپرس سرد و از ۴٨ ساعت بعد از جراحى کمپرس گرم استفاده نمایید.
• احتمال خونریزى از بینى بعد از جراحى به صورت بسیار اندک و قطره اى وجود دارد که نگران کننده نیست و در صورت استفاده از قطره هاى تجویز شده، بهبود میاید.
• بعد از جراحى تا دوهفته از کشیدن سیگار بشدت پرهیز شود.
• استفاده از نى جهت مصرف نوشیدنى ها، بدلیل ایجاد فشار منفى در سینوس ممنوع میباشد.
• عطسه و سرفه باید با دهان باز انجام شود تا فشار به سینوس وارد نشود.
• رعایت بهداشت دهان با مسواک(در نواحى غیر از جراحى) و دهانشویه کلرهگزیدین الزامى است.

مزایای سینوس لیفت

1. افزایش تراکم استخوان برای بیمارانی که به دلیل بیماری لثه، روند طبیعی افزایش سن، ژنتیک، یا از دست رفتن دندان ها، استخوان کافی در فک بالای خود ندارند.
2. افزایش احتمال جایگذاری موفق ایمپلنت های دندانی.
3. فرایندی کمتر تهاجمی برای فراهم نمودن استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت- بدون پیوند استخوان مستقیم، که می تواند مستلزم یک فرایند مجزا برای برداشت استخوان از بخش دیگری از بدن باشد.
4. وقتی همزمان با متراکم سازی استخوان ترکیب و انجام می شود، می تواند کیفیت استخوان اطراف را در فک بالا را افزایش دهد.
   ناراحتی جزئی.
5. پیشگیری از، از دست رفتن دندان های دیگر، زیرا استخوانی که طی فرایند تقویت سینوس به فک بالا افزوده می شود می تواند حمایت بیشتری برای دندان های موجود فراهم بیاورد.
6. افزودن استخوان به فک بالا می تواند ظاهر ساختار چهره را بهبود دهد و به زیبایی و جوانی آن بیفزاید.

عوارض احتمالی سینوس لیفت چیست؟

هر عمل جراحی به دنبال خود عوارضی به همراه دارد. عمل سینوس لیفت نیز از این قاعده مستثنی نیست.
البته نباید به خاطر عوارضی که این عمل به همراه دارد از انجام آن خودداری کنید و بگذارید که تحلیل لثه‌هایتان بیشتر شود.
باید بدانید که عوارض جدی عمل سینوس لیفت نادر هستند و نباید زیاد نگران آن باشید. در ادامه مهم‌ترین عوارض سینوس لیفت را با هم بررسی می‌کنیم.

• ایجاد سوراخ در غشاء سینوس
• عفونی شدن سینوس‌ها
• ترشح چرک از رخم
• کبودی زیر چشم
• تب و درد بعد از عمل
• عدم پیوند ایمپلنت به استخوان پیوند خورده

بهبودی پس از جراحی

بلافاصله پس از جراحی ممکن است در ناحیه اطراف آن تورم و خونریزی از دهان یا بینی را تجربه کنید.
احتمالاً به مدت چند روز پس از آن ناراحتی احساس خواهید کرد، اما اکثر بیماران ناراحتی چندانی تجربه نمی کنند. در صورت تداوم خونریزی به مدت بیشتر از دو روز، یا وخیم تر شدن درد و تورم، باید بلافاصله با دندانپزشک تماس بگیرید.

خطر عفونی شدن سینوس ها نیز وجود دارد، اما دندانپزشک شما برای محافظت در برابر این اتفاق به شما دارو خواهد داد.
شما باید مراقب باشید عطسه یا شدید فین نکنید زیرا این کار می تواند موجب جابجا شدن مواد پیوند یا شل شدن بخیه های شما شود.
اگر مستعد آلرژی باشید، احتمالاً جراح شما زمان انجام جراحی شما را در فصلی برنامه ریزی خواهد کرد که آلرژی شما عود نکند.

پس از ۷ تا ۱۰ روز باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا بتواند روند بهبود شما را بررسی کند و بخیه های شما را بکشد، اگر به صورت خود به خود حل نشده باشند.
لازم خواهد بود طی روند بهبود مراجعات بیشتری به دندانپزشک داشته باشید تا بررسی کند که همه چیز طبق برنامه پیش برود.

منبع موادی که برای پیوند استفاده می شوند

دندانپزشک می تواند برای بیمار توضیح دهد برای تهیه مواد پیوندی از چه گزینه هایی می تواند استفاده کند که موجب بازسازی استخوان و بافت از دست رفته شوند.

مواد مختلفی برای پیوند استخوان ماگزیلا استفاده می شوند. ممکن است بیمار ترجیح دهد از استخوان خودش یا استخوان فرد اهدا کننده برای این منظور استفاده شود.
به این دلیل، باید این مواد از قبل آماده شوند. استخوانی که از بدن خود بیمار تأمین می شود معمولاً، قبل از جراحی پیوند، از لگن یا درشت نی برداشته می شود.
دیگر منابع عبارتند از استخوان حیواناتی مانند خوک یا گاو، و نیز موارد پیوندی مصنوعی.
تحقیقات نشان داده اند که قرار گرفتن تحت جراحی سینوس لیفت و تقویت استخوان ماگزیلا، تا حد زیادی می تواند احتمال موفقیت کاشت ایمپلنت را افزایش دهد.

هزینه جراحی سینوس لیفت چقدر است؟

هزینه جراحی سینوس با توجه به شرایط خاص هر بیمار مشخص می‌گردد و از آن جایی که عمل جراحی در برخی از بیماران بسیار پیچیده است هزینه درمان بالا خواهد رفت.
در مواردی که بیمار به گرافت استخوانی بیشتری نیاز داشته باشد هزینه جراحی افزایش می‌یابد. هنگامی که شما برای جراحی لیفت سینوس به پزشک مراجعه می‌کنید اطلاعات لازم در خصوص هزینه درمان را در اختیار شما قرار خواهد داد.

عوامل متعددی در تعیین هزینه جراحی سینوس لیفت نقش دارند که عبارتند از نوع استخوان مورد استفاده (استخوان خود بیمار، استخوان گاو، مواد سنتتیک و موارد مشابه) اندازه و شکل ناحیه ای که باید درمان شود، نیاز به انجام روش‌های تشخیصی مانند سی ‌تی‌ اسکن و عکسبرداری توسط اشعه ایکس، هزینه‌های اضافی از قبیل نیاز به مصرف داروی آنتی بیوتیک قبل از جراحی و داروی آنتی هیستامین و مسکن پس از جراحی.