برداشتن خال صورت و بدن

 

برداشتن خال صورت و‌ بدن

معمولا خال‌ها رشد شایعی در پوست دارند. به‌ احتمال زیاد، شما بیش از یکی را در بدن خود دارید. بیشتر افراد حداقل ۱۰ تا ۴۰ عدد خال روی پوست خود دارند.
اکثر خال‌ها بی‌ضررند و هیچ جای نگرانی نداشته و نیازی به درمان ندارند، اما ممکن است به واسطۀ این خال‌ها، مورد خطر سرطان پوست قرار بگیرید یا به دلایل زیبایی‌شناختی اقدام به برداشتن خال کنید.

خال چیست؟

خال‌ها در حقیقت ضایعات پوستی هستند این ضایعات پوستی در سایز های مختلف دیده می شود خال‌ها می توانند بر روی صورت به صورت تکی و یا گروهی دیده شوند،

این ضایعات پوستی دو نوع می باشند نوع اول که به آنها پاپول (ضایعه پوستی برآمده) (Papule) گفته می شود و نوع دیگر که به آنها ماکول (ضایعه پوستی هم سطح با پوست) (macule) گفته می شود، خال‌ها انواع مختلف دارند، بعضی از خال‌ها از بدو تولد به همراه انسان هستند و برخی دیگر با گذشت زمان بر صورت و یا اعضای دیگر بدن پدیدار می شوند.

به طور کلی اگر بخواهیم خال‌ها را دسته بندی نماییم باید بگوییم که خال‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
خال‌های ملانوسیتی اکتسابی و خال‌های ملانوسیتی مادرزادی خال‌ها می توانند رنگ های متنوعی داشته باشند و بر عکس آنچه عموم افراد می پندارند خال‌ها تنها با رنگ قهوه ای دیده نمی شود.

علل ایجاد خال چیست؟

قرار گرفتن در معرض نور خورشید به نظر می‌رسد تاثیر مهمی در رشد خال‌ها دارد و حتی ممکن است در ایجاد خال‌های نامتعارف و دائمی نقش داشته باشد.
از نقش وراثت در ایجاد خال‌ها نمی‌توان چشم پوشی کرد. بسیاری از خانواده‌ها دارای یک نوع خال هستند که به نام دیسپلاستیک (نامتعارف) شناخته می‌شود.
این نوع خال می‌تواند با فراوانی بیشتر احتمال به وجود آمدن ملانوم (یکی از جدی‌ترین سرطان‌های پوست) همراه شود.

انواع خال

قبل از آنکه به بررسی انواع روش های برداشتن خال بپردازیم، بهتر است نگاهی به انواع آن داشته باشیم. چرا که بسته به نوع آن، روش های مختلفی برای از بین بردن خال صورت و بدن وجود دارد.

• معمولی

  اولین نوع، خال معمولی است که در بدن تمامی افراد، در قسمت های مختلف و بیشتر در نواحی که در تماس مستقیم با نور آفتاب هستند، دیده میشود.
  این نوع خال معمولا مادرزادی بوده و در برخی از افراد تا سن 40 سالگی به خودی خود از بین میرود.

دلیل شکلگیری این نوع، تجمع برخی از رنگدانه های پوست است. به همین خاطر خال معمولی، معمولا رنگ قرمز یا قهوه ای دارد.
علاوه بر این، از لحاظ ظاهری، خال ضخامت کمتری از 5 میلی متر داشته و شبیه به یک دایره یا بیضی با لبه های واضح و مشخص است.

• سرطانی یا ملانوما

  ملانوما بدترین نوع خال است که از حالت طبیعی و نرمال خود خارج شده و به یک خال سرطانی تبدیل میشود.
  احتمال شکلگیری این نوع خال بسیار کم بوده و معمولا در افرادی که بیش از 50 خال در بدن خود دارند، دیده میشود.

برای تشخیص این نوع، نیاز به انجام آزمایش های مخصوص و تجویز شده از سوی پزشک متخصص است.

با این حال برخی از نشانه های ظاهری خال ملانوما عبارت است از: تغییر رنگ، ترشح و خارش، تغییر ظاهر شامل بزرگتر یا کوچکتر شدن.

• خال دیسپلاستیک

  دیسپلاستیک یکی دیگر از انواع خال است که برخلاف دو نوع قبلی، ظاهری مشابه با خال طبیعی و نرمال ندارد. احتمال تبدیل این نوع به خال سرطانی وجود دارد اما در اکثر موارد این اتفاق نمی افتد.
  درصد عمده ای از افراد 5 الی 10 جفت خال از این نوع در بدن خود دارند.
  اما بر اساس بررسی های انجام شده، احتمال سرطانی شدن ، در افرادی که 5 جفت خال از این نوع دارند، 10 برابر بیشتر از افرادی است که هیچ خال دیسپلاستیکی در بدن آنها دیده نمیشود.

از لحاظ ظاهری، خال دیسپلاستیک ضخامتی بیش از 5 میلی متر داشته و لبه های نامنظمی دارد. رنگ این نوع از صورتی تا قهوه ای متغیر است.

معمولا خال دیسپلاستیک در نواحی از بدن که در تماس مستقیم با آفتاب هستند دیده میشود.

بیشتر بخوانید: جراحی چانه ،انواع روش های عمل و نقش آن در زیبایی صورت

انواع خال‌های غیرمتداول

برخی از انواع خال‌ها خطر ابتلای فرد را برای مبتلا شدن به ملانوم، نوعی سرطان پوست را افزایش می‌دهند.

• غیرطبیعی (آنتیپیک)

  این نوع می‌تواند شبیه ملانوم باشد ولی درواقع ملانوم نیست. اما شانس شما در ابتلای به ملانوم افزایش می‌یابد اگر:

۴ یا تعداد بیشتری از خال‌های غیرطبیعی را در بدن خود داشته باشید.
در حال حاضر مبتلا به یک ملانوم باشید.
خویشاوند درجه اول (پدر، مادر، برادر، خواهر، و یا فرزند) مبتلا به ملانوم بوده یا باشند.

ویژگی خال‌های غیرمعمولی اغلب عبارت‌اند از:

• بزرگ‌تر از پاک‌کن انتهای یک مداد هستند.
• دارای شکل‌های غیرمنظم هستند (گرد نیستند).
• بیش از یک رنگ دارند – مخلوطی از قهوه‌ای مایل به زرد، قهوه‌ای، قرمز و صورتی.

خال‌های غیرمعمول در هرجایی از بدن می‌توانند ظاهر شوند. آن‌ها اغلب در تنه ایجاد می‌شود. ممکن است بر روی پوست سر، سر، و گردن ظاهر شوند. خال‌های غیرمعمولی به‌ندرت در صورت ظاهر می‌شود.
برخی از افرادی که مبتلا به چندین خال غیرمعمول (آنتیپیک) می‌باشند، دچار اختلالی به نام “سندرم خانوادگی متعدد آنتیپیک ملانوم (FAMMM) ” هستند.

افرادی که مبتلا به سندرم FAMMM می‌باشند:

• خال‌های زیادی دارند – بیش از ۵۰ عدد.
• بعضی از خال‌های آن‌ها آنتیپیک یا غیرمعمولی هستند.
• یکی از بستگان نزدیک آن‌ها به ملانوم مبتلا بوده و یا می‌باشد.
  اصطلاح پزشکی خال کلمه “نووس” (Nevus) می‌باشد. هنگامی شما ۲ یا تعداد بیشتری خال داشته باشید، متخصص پوست ممکن است به آن‌ها ” نوی” (nevi) بگوید.

• برداشتن خال های مادرزادی

خال های بدن انواع مختلفی دارند که یکی از این نوع، خال های ملانوسیتی هستند که به رنگ قهوه ای دیده می شوند. این نوع می توانند مادرزادی باشند یا در گذر زمان به وجود بیایند.
خال های مادرزادی باید قبل از برداشته شدن توسط متخصص پوست و زیبایی از لحاظ های مختلف بررسی شوند.
زیرا برخی از این خال بدخیم هستند و دچار تغییرات ظاهری مشهودی نیز می شوند و حتماً باید برداشته شوند؛ به عبارت دیگر برداشتن خال های بدخیم بیش از آن که جنبه زیبایی داشته باشد، جنبه سلامتی دارند.

 

 

• خال اسپایلوس

  اسپایلوس، به شکل یک لکه بیضی به رنگ قهوه‌ای ظاهر می‌شود، که روی سطح آن یک سری نقاط تاریک‌تر وجود دارد. گاهی اوقات، این خال شکل نامنظمی داشته و معمولاً بی‌مو است، اندازه آن نیز از ۱ تا ۲۰ سانتی‌متر متغیر است.

• خال‌های آبی

  خال‌های آبی، گرد و کمی برجسته هستند، که معمولاً در طول کودکی به وجود می‌آیند.
  آنها حاوی تراکم بالایی از رنگدانه‌های قهوه‌ای هستند که به خاطر قرار داشتن در عمق پوست، تا حدودی آبی دیده می‌شوند. معمولاً خال‌های آبی بزرگتر از ۶ سانتی‌متر نشده و روی دست و پاها ظاهر می‌شوند.

چگونه خال‌های سرطان‌زا را بشناسیم؟

در صورت داشتنِ شرایط زیر، خالِ روی پوست باید توسط پزشک معالج معاینه شود:

• خال نامتقارن است.
• رنگ‌های مختلفی دارد.
• بزرگ تر از ۶ میلی متر است.
• شکل آن تغییر کند.
  پزشک متخصص شما یک قطعه از این خال را مورد آزمایش قرار می‌دهد تا تشخیص دهد که سرطانی است یا خیر…!

چرا خال برداری از صورت و بدن ؟

بسیاری از افراد به علت دلایل ارثی، مادرزادی و یا شرایط محیطی روی پوست صورت و بدن خود دارای خال ها و زیگیل های پوستی هستند.
خال صورت بجز در یکی دو جای خاص، در هر کجای صورت که باشد ظاهر خوبی برای فرد ایجاد نمی کند.
خال ها هنگامی ایجاد می شوند که سلول های پوست داخل قالبی خوشه مانند رشد می کنند و باعث برآمده شدن و تیر شدن سطح پوست می شوند.

روش های مختلف برداشتن خال

خال ها در نواحی مختلفی از بدن ایجاد می شوند که ممکن است زیبایی فرد را تحت تاثیر قرار دهند و با ظاهری ناخوشایند باعث عدم اعتماد به نفس شوند.
روش های برداشتن خال بستگی به نوع سطحی یا گوشتی بودن آن دارد. برای خال هایی که کمی مشکوک هستند بایوپسی انجام می شود

 

.

 

• برداشتن خال با لیزر

  یکی از روش های برداشتن خال توسط لیزر انجام می شود. خال برداری با لیزر به دلیل غیرتهاجمی بودن طرفدار بیشتری دارد.

مزایای لیزر

استفاده از روش لیزر درمانی برای ریمو کردن خال دارای یکسری مزیت هایی است ، از جمله اینکه این روش یک روش درمانی غیر تهاجمی است.
چرا که این روش نیازی به ایجاد شکاف یا سوزاندن پوست ندارد ، و خطر ایجاد عفونت در روش برداشتن خال با لیزر بسیار کم است .
همچنین پرتوی لیزر توانایی نفوذ به نقاطی از بدن همچون صورت یا بینی را دارد ، درمان این نقاط با استفاده از سایر روش های دیگر ممکن است ، دشوار باشد. مزیت دیگری که این روش دارد ، این است که می توان چند خال را در طول یک جلسه درمانی برداشت .

معایب

یکی از معایب اصلی برداشتن خال با روش لیزر این است که لیزر نمی‌تواند به عمق پوست دست یابد؛ بنابراین تنها قادر است خال‌های سطحی و صاف را درمان کند.
خال‌هایی که ریشه‌های عمیق دارند نمی‌توانند به طور مؤثر با روش لیزر برداشته شوند.
نقطه ضعف دیگر این است که لیزر برای از بین بردن خال صورت ، خال را تخریب می‌کند. افرادی که استفاده از این روش را مدنظر دارند، قبل از اینکه تحت درمان قرار گیرند، باید ابتدا یک آزمایش سرطان بدهند.

• خال برداری با RF

  خال های تخت و سطحی که رنگ تیره ای دارند نباید با لیزر به سراغ آن ها رفت. اکثرا اینطور خال های مسطح تیره رنگ با دستگاه RF برداشته می شوند.

• روش جراحی

  بعضی خال ها نیاز به برش و بخیه دارند. زیرا سلول های آن ناحیه با گذر زمان رشد می کنند و دوباره خال دیگری را تشکیل می دهند.
  به همین علت خال با بخشی از پوست بریده شده و در نهایت بخیه زده می شود. جای بخیه بسیار کوچک بوده و بعد از مدتی برطرف خواهد شد.
  این کار پس از بی حسی ناحیه بوسیله چاقوی جراحی انجام می شود.
  سه روش برای جراحی و برداشت خال وجود دارد: تراشیدن، بیوپس پانچ و عمل جراحی

۱) روش تراشه‌ای ( تراشیدن )
با استفاده از بیهوشی موضعی، پزشک معالج با یک جراحی کوچک برشی بر روی سطح خال ایجاد می‌کند تا آن را با قسمت دیگر پوست هم سطح سازد.

۲) بیوپسی پانچ
یکی از انواع خال‌های پوستی در نوع کوچک‌تر هستند که برای برداشتن آن‌ها با استفاده از یک دستگاه مخصوص، خال را توسط یک قطعه مربعی شکل بر روی پوست پانچ می‌کنند. .

۳) عمل جراحی برشی
در این شیوه نیز برای برداشتن خال آن را به صورت کامل برش می‌زنند و در نهایت بخیه می‌زنند. بیشترین کاربرد این روش برای خال‌های پوستی بدخیم و صاف است. در مورد ترک های پوستی بیشتر بدانید.

 

• روش فریز کردن

  خال هایی که احتمال سرطانی شدن را ندارند و ریشه ی عمیقی هم در پوست نداشته باشند؛ می توان با روش فریز کردن برداشت.

روش فریز کردن با نیتروژن مایع انجام می شود. گاهی برداشت خال به این روش یک اسکار کوچک بر جای خواهد گذاشت.

• سوزاندن خال
  

یکی از روش های قدیمی برداشتن خال سوزاندن آن به وسیله دستگاه کوتر از طریق ایجاد گرما به وسیله جریان برق است.

استفاده از این روش سبب می شود قسمت های عمیق و فرورفتگی چاله مانندی در پوست ایجاد گردد . این روش بیشتر در گذشته برای برداشتن خال های ریز و سطحی کاربرد داشت .
امروزه دستگاه های رادیو فرکانسی جایگزین دستگاه های کوتر شده اند که اثر کمتری روی پوست می گذارند.

 

بهترین روش برای برداشتن خال کدام است؟

می‌توان گفت جراحی بهترین روش برای برداشتن خال می‌باشد. درواقع فیریز کردن، سوزاندن و لیزر کردن خال به دلیل سلول بودن خال نیز می‌تواند دلیل بر سرطانی شدن خال باشد و تنها عمل جراحی باید صورت گیرد تا خال به طور کار برداشته شود، چرا که خال سلول است و به هیچ وجه نباید به غیر از جراحی با هیچ روش دیگری درمان شود که، این کار نیز توسط متخصصین پوست و یا جراح پلاستیک انجام می‌شود ولی کک و مک و یا هر نوع لک صورت به دلیل اینکه رنگ است می‌توان لیزر کرد.

آیا برداشتن خال خطرناک است؟

برداشتن ضایعه خال هیچ مشکلی از لحاظ سرطانی شدن و عوارض دیگر برای بیمار ایجاد نمی کند.
زیرا تمامی پزشکان به راحتی می‌توانند خال‌های مشکوک را قبل از برداشتن آن تشخیص دهند و در صورت لزوم از آن نمونه برداری و آزمایش نمایند، پس به هیچ عنوان نگران این موضوع نباشید.
ضایعاتی که احتمال دارد با خال‌ها اشتباه گرفته شود ولی در واقع یک ضایعه بدخیم یا پیش بدخیم باشند و در صورت عدم تشخیص و درمان ناکافی مجددا عود کند عبارتند از: کراتوز آفتابی، ملانوما، سرطان سلول سنگفرشی SCC، بیماری بوون.

جای زخم یا اسکار برداشت خال با لیزر می ماند؟

اینجا کافی است بگوییم که شما تنها با پیدا کردن پزشک متخصص و مجرب بدون هیچ نگرانی از جای اسکار یا خال های خود می توانید با لیزرهای مناسب از مزاحم های همیشگی خودتون خداحافظی کنید.

مراقبت های بعد از برداشتن خال

شما باید کرم ترمیم کننده و پانسمان را روی زخم قرار دهید. زخم را روزی یک تا دو بار با آب و یا با هیدروژن پراکساید رقیق شده تمیز کنید.

بعد از تمیز کردن زخم باید مجددا از پانسمان استفاده کنید. این اقدامات باید تا بهبودی کامل زخم ناشی از برداشتن خال ادامه پیدا کند.

برخی افراد تصور می کنند که زخم ناشی از برداشتن خال در صورت باز بودن و قرار گرفتن در معرض هوا بهبود می یابد. این فرضیه با استفاده از مطالعات رد شده است.

بهبود سریع تر زخم با استفاده از پانسمان مناسب هم چنین با استفاده از پماد بعد از برداشتن خال مانند پمادهای آنتی بیوتیک انجام می شود.

نکته دیگر این که افراد ممکن است تصور کنند استفاده از ویتامین E بتواند روند بهبود زخم ناشی از برداشتن خال را تسریع کند. این تصور نیز چندان صحیح نمی باشد.

ویتامین E روند بهبود زخم را کُند می کند و حتی اگر ویتامین E مستقیما روی محل قرار داده شود ممکن است اسکارهای ایجاد شده بدتر نیز بشود.

در بازار محصولاتی وجود دارد که می تواند اسکار را بهتر کند. پس از برداشتن خال نیازی برای مراجعه مکرر به پزشک وجود ندارد.

برای برداشتن خال لازم است به مطب پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. کشیدن بخیه هایی که روی صورت زده می شود ظرف چهار تا هفت روز بعد از جراحی انجام می شود.

در مورد بخیه های سایر نواحی بدن کشیدن بخیه ظرف هشت تا بیست و یک روز بسته به محل بخیه ها و انتخاب جراح انجام می شود.

ناحیه تحت جراحی را نباید آلوده کنید. از اعمال فشار نیز باید اجتناب شود.

بهبودی

پس از برداشت خال باید یک پماد ژله ای ژلاتینی را مرتبا به محل آسیب دیده بزنید و پوست اطراف را حداقل دو مرتبه در روز تمیز کنید و هر دفعه از یک بانداژ تازه برای آن استفاده کنید.
اگر برداشتن خال نیاز به بخیه داشته باشد، باید حدود ۴ تا ۱۲ روز برای از بین بردن جای بخیه با پزشکتان در ارتباط باشید.

بطور کلی، شما پس از خروج از مطب پزشک قادر خواهید بود به زندگی عادی خود برگردید، هرچند ممکن است در دوره بهبودی کمی خونریزی و کمی درد داشته باشید.
اگرچه دوره بهبودی در اکثر روش‌های برداشت خال یکسان است، اما همیشه دستورالعمل‌های پزشکتان را گوش دهید تا بهبودی سالم و موفقی داشته باشد.
اگر خال شما در محلی باشد که در معرض نور آفتاب قرار دارد، حتما از کرم‌ها با SPF مناسب برای حفاظت از محل آسیب دیده استفاده کنید.